Αυτή την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου ξεκινήσαμε με σκοπό φτάσουμε στο χιονοδρομικό κέντρο του Περτουλίου και συγκεκριμένο λίγο πριν από αυτό, στον αυχένα του Τζιατζιά, που κάθε χειμώνα γίνεται σημείο αναφοράς για τις δύσκολες καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή και χαρακτηρίζουν το σημείο ως ένα από τα πιο δύσκολα περάσματα του ορεινού μας όγκου κατά τους χειμερινούς μήνες.
Σήμερα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Σε ένα χειμώνα που φέτος αγνοείται, φτάνουμε με χαρακτηριστική ευκολία στον αυχένα. Εκεί αφήνουμε τα αυτοκίνητα και αφού “ενωθούμε” και φτιάξουμε μια μεγάλη παρέα με τους φίλους και συνορειβάτες απο την Πύλη (ΟΠΟΠ) που έχουν φτάσει λίγα λεπτά νωρίτερα, θα ξεκινήσουμε πορεία σε ένα κομμάτι από το μεγαλύτερο ελατόδασος της Ελλάδας!
Αφήνουμε δεξιά τον δρόμο και μπαίνουμε κατευθείαν μέσα σε δάσος από έλατο, το χιόνι λιγοστό και αυτό μας βοηθάει να προωθηθούμε γρήγορα, έτσι ώστε σε λίγο να βρεθούμε σε ένα μεγάλο λιβάδι, ξέφωτο από τα λίγα σημεία που τα έλατα ακόμη δεν έχουν κυριαρχήσει. Μια στάση να πάρουμε μια ανάσα, λίγες φωτογραφίες και συνεχίζουμε την πορεία μας.
Απέχουμε πλέον ελάχιστα από τις κεραίες τις οποίες βλέπουμε να ξεπηδούν πάνω από τις κορυφές των ελάτων, σημάδια του “πολιτισμού” στη μέση της “ερημιάς”!
Αφού συνεχίζουμε την κατηφορική πλέον πορεία και έχοντας στα αυτιά μας τα τραγούδια του χιονοδρομικού να μας θυμίζουν πως φτάνουμε σχεδόν στο τέλος παρακάμπτουμε το δρόμο που βρίσκουμε συνεχίζοντας. Είμαστε πλέον πολύ κοντά στο χιονοδρομικό και σε λίγο θα εμφανιστεί μπροστά μας αφήνοντας πίσω τη “μοναξιά” και την σιωπή του δάσους. Φτάνουμε στις φωνές και τα γέλια των εκατοντάδων επισκεπτών που ήρθαν να απολαύσουν το χιόνι και το φυσικό τοπίο!
Κάπου εδώ τελειώνει και η σημερινή μας πορεία-εξόρμηση! Μπαίνουμε στα αυτοκίνητα παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής με το μυαλό στις επόμενες εξορμήσεις μας! Τελείωσε αυτή αλλά έχουμε μπροστά ΠΟΛΛΕΣ! !