Το δεύτερο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία και για την αναζωογόνηση της σχέσης μας με την νεολαία, αλλά και για μία μεγάλη συζήτηση σχετικά με τις σκέψεις και τις αγωνίες της. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει κόμμα των νέων, κόμμα το οποίο κινητοποιείται μέσα από την νεανική αμφισβήτηση, την ορμή και το μυαλό της νέας γενιάς. Δεν θα μπορούσε να ήταν άλλωστε διαφορετικά σε ένα κόμμα με τον νεότερο Πρωθυπουργό στην ιστορία της Ελλάδας και με μία κοινοβουλευτική ομάδα, στα πλαίσια της οποίας δρουν δυναμικά πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, σ’ όλη τη μέχρι σήμερα πορεία του, έχει πάρα πολύ ψηλά στην ατζέντα του τα ζητήματα της νέας γενιάς. Όσο κι αν η συστημική ενημέρωση παραπληροφορεί και θορυβεί, οι νέοι άνθρωποι κατανοούν την ποιοτική διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από τα παλιά κόμματα της αστικής εξουσίας. Η Κυβέρνηση της Αριστεράς θεσμοθέτησε σημαντικά αιτήματα της νέας γενιάς και των κινημάτων της. Χαρακτηριστικά, θα μπορούσε κανείς να αναφέρει την ψήφο στα δεκαεπτά, την εμπιστοσύνη δηλαδή στους νέους ανθρώπους να διαχειρίζονται τις τύχες τους χωρίς κηδεμόνες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε επίσης το φοιτητικό κίνημα, άλλαξε την εικόνα στα Πανεπιστήμια, κατήργησε αντιδραστικές διατάξεις που μείωναν τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα και στρέφονταν ενάντια στους νέους. Σταθήκαμε δίπλα στους νέους επιστήμονες, σε μία περίοδο οικονομικού και επικοινωνιακού ορυμαγδού, μειώνοντας τις ασφαλιστικές του εισφορές. Δηλώσαμε παρόντες στους αγώνες της νεολαίας για ελεύθερους κοινωνικούς χώρους και στηρίξαμε την ελεύθερη έκφρασή τους, αποκλιμακώνοντας τις πολιτικές καταστολής των προηγούμενων κυβερνήσεων, ενώ σπάσαμε το απόστημα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και στηρίξαμε τον υγιή αθλητισμό.
Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την νεολαία, ωστόσο, θα πρέπει να περιλαμβάνουν ακόμα πιο ρηξικέλευθες στοχεύσεις. Και σε σχέση με το μείζον ζήτημα της ανεργίας των νέων, αλλά και σ’ ό,τι αφορά την πρόσβασή τους στις κομματικές διαδικασίες. Για παράδειγμα, πρέπει να τολμήσουμε να πάμε ακόμα πιο μακριά στην προστασία των νέων που εισέρχονται στην αγορά εργασίας. Ο κατώτατος μισθός για τους νέους κάτω των 25 ετών είναι απαράδεκτα χαμηλός, ενώ η απόλυτη ελαστικότητα στις σχέσεις εργασίας δημιουργεί συνθήκες εκμετάλλευσης για τους νέους εργαζόμενους. Από την άλλη, λείπουν τα κίνητρα για τις επιχειρήσεις που επιλέγουν να προσλάβουν και να επενδύσουν σε νέους ανθρώπους.
Ταυτόχρονα, παρόλο που η κινητήρια δύναμή του ΣΥΡΙΖΑ, παραδοσιακά, είναι η νεολαία, στις κομματικές του διαδικασίες δεν είναι όσο ανοιχτός θα έπρεπε στις νέες γενιές. Θα πρέπει να εμπιστευτούμε ακόμα περισσότερο τους νέους σε θέσεις κομματικής ευθύνης και να ενισχύσουμε πιο πολύ την προοπτική της ανανέωσης μέσα στο κόμμα. Αυτός ο στόχος οφείλει να είναι ένα από τα ζητούμενα του επερχόμενου Συνεδρίου.
Η διαφοροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, από όλα τα υπόλοιπα κόμματα, πρέπει να είναι ότι οι νέοι δεν είναι πολιτικά αποξενωμένοι, απομονωμένοι, δηλαδή, και περιθωριοποιημένοι από τις ιδεολογικές του βάσεις. Αυτό το εγχείρημα, προφανώς, δεν είναι εύκολο. Και για να είναι επιτυχές, πρέπει, κυρίως, να συμβεί το ίδιο σε επίπεδο κομματικών δομών και διαδικασιών. Αυτή η πρόκληση, αναμφισβήτητα, είναι μεγάλη και θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, εξίσου σε κομματικό και κοινωνικό επίπεδο. Σε αυτή την λογική, ένα Συνέδριο, με βασική κατεύθυνση τις αγωνίες της νέας γενιάς θα αποτελέσει ένα πραγματικό Συνέδριο ανανέωσης και πολιτικής αντεπίθεσης σε όλα τα επίπεδα.
Ένα Συνέδριο αφιερωμένο στην “χαμένη” γενιά, που δικαιούται να ελπίζει, να ονειρευτεί και να προκόψει, σε μια χώρα δίκαιης ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Μεγάλο στοίχημα μας, κοντολογίς, να αναζωπυρώσουμε την ελπίδα και να διατρανώσουμε την ιδέα του διαρκούς αγώνα ενάντια στις στείρες πολιτικές, που κάποιοι επιμένουν να επιβάλλουν.