Την Κυριακή 11 Μαΐου η Ορειβατική Λέσχη Καλαμπάκας πραγματοποίησε έναν απογευματινό περίπατο σε περιοχή των Μετεώρων.
Η εκκίνηση έγινε από το χώρο της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος με προορισμό το άγαλμα του Παπαθύμιου Βλαχάβα.
Τα 50-60 άτομα της παρέας, μιας αρκετά μεγάλης και ανομοιογενούς ομάδας μικρών και μεγάλων ατόμων, ακολουθήσαμε το ακαθάριστο και σηματοδοτημένο με πρωτόγονα μέσα μονοπάτι με κατεύθυνση δυτική. Η πορεία μας, δηλαδή, ήταν παράλληλη με το πίσω μέρος του πέτρινου δάσους, των βράχων των Μετεώρων.
Ο καιρός ήταν καλός και το ηθικό ακμαιότατο. Η φύση ανοιξιάτικη και πανέμορφη. Το χοντρό πράσινο χαλί του εδάφους ήταν κεντημένο με πολύχρωμα λουλούδια όπως μοβ ορχιδέες και άλλα πολλά χάρμα οφθαλμών, αγριολούλουδα. Η περιοχή των Μετεώρων υπάγεται στο Δίκτυο Νατούρα 2000.
Κατά διαστήματα υπήρχαν τρύπες στο έδαφος, ίσως από αγριογούρουνα που ψάχναν την τροφή τους γιατί σε κάποιο σημείο είδαμε μια μικρή λιμνούλα (γούρνα) με ίχνη αυτών των ζώων.
Το μονοπάτι έκανε όμορφες εναλλαγές. Πότε γινόταν χωμάτινο, πότε πέτρινο και άλλες φορές περνούσε από συστάδες διαφόρων δέντρων και άλλες φορές από ειδυλλιακά ξέφωτα. Κατά διαστήματα πουλιά μας υποδέχονταν με τα ευχάριστα κελαϊδίσματά τους. Εντύπωση προκάλεσαν και οι σχηματισμοί των βράχων που είχαν διάφορες παράξενες όψεις, κάποιες φορές ανθρωπόμορφες.
Μετά από μισή περίπου ώρα ευχάριστης πορείας φθάσαμε στο ισάδι που πάνω στο βράχο στέκει αγέρωχο το μεταλλικό ολόσωμο άγαλμα του Παπα-Θύμιου Βλαχάβα με το γιαταγάνι στη μέση. Πιο πίσω στην άκρη του βράχου, υπάρχει λευκός σταυρός, ίσως κατασκευή του μακαρίτη Γιάννη Νταϊλιάνα (ή Σταυρογιάννη). Απέναντι σε κοίλωμα του βράχου είδαμε την Ιερά Μονή της Υπαπαντής του Κυρίου (2 Φεβρουαρίου) και αριστερά στην κορυφή του βράχου τους τοίχους από την Ιερά Μονή Αγίου Δημητρίου που ήταν το ορμητήριο του οπλαρχηγού Παπαθύμιου Βλαχάβα.
Μείναμε λίγη ώρα εκεί να ξεκουραστούμε, να συζητήσουμε, να κάνουμε κοινωνική κριτική (κοινώς κουτσομπολιό, πάντως δήμαρχο δεν βγάλαμε!), να βγάλουμε φωτογραφίες και να απολαύσουμε το φαντασμαγορικό τοπίο. Κάποιοι τραγούδησαν και χόρεψαν στο «Χοροστάσι» που πριν χρόνια κατασκευάστηκε εκεί για την εορτή μνήμης του καπετάνιου Παπα-Θύμιου. Τώρα όλα έχουν ξεχαστεί. Ο ιστός της σημαίας έμεινε χωρίς σημαία, ο δρόμος αδιάβατος, στο ρέμα έμειναν γυμνές οι τσιμεντένιες σωλήνες. Κρίμα! Κρίμα! Κρίμα! Δεν ξέρω ποιος είναι υπεύθυνος, ο Δήμος Καλαμπάκας ή οι Μονές. Όποιος και να είναι, αυτό το χάλι δεν περιποιεί τιμή σε κανένα. Καλή είναι η βιτρίνα μπροστά για το θεαθήναι, όμως δεν πρέπει να εγκαταλείπονται και τα… μετόπισθεν!
Η επιστροφή έγινε από το ίδιο μονοπάτι μόνο που τώρα ήταν λίγο ανηφορικό άρα πιο κουραστικό. Όσοι είχαν χρόνο και ιδιαίτερα οι γυναίκες μάζεψαν μερικά λουλουδάκια. Σημειώνεται πως η πλειοψηφία της συντροφιάς ήταν γυναίκες, παρόλο που πολλές γιόρταζαν. Ήταν η ημέρα της μάνας, της μητέρας, της μανούλας, της μαμάς. Χρόνια πολλά σε όλες (έστω και ετεροχρονισμένα).
Πάντα Ψηλά.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ
{gallery}KALAMBAKA/OLK_PEZOPORIA_METEORA_MEG_METEOR:::0:0{/gallery}