Κατά καιρούς έχουµε την ευκαιρία µε την πολυτέλεια του διαδικτύου να µαθαίνουµε πώς λειτουργούν σε άλλους Δήµους, κι έτσι, χωρίς να το επιδιώκουµε, αναπόφευκτα να συγκρίνουµε ανάλογες περιπτώσεις που συμβαίνουν στον Δήµο µας.
Πρόσφατα, και µετά από τον σάλο που προκλήθηκε στην πόλη µας από την κοπή ενός πολυετούς κυπαρισσιού, διάβασα ότι στα Τρίκαλα λήφθηκε η απόφαση να κοπεί µία λεύκα που υπάρχει σε ένα πεζοδρόµιο.
Την κοπή θα διενεργήσει ο Δήµος Τρικκαίων, µετά από απόφαση του Δηµοτικού Συµβουλίου, την οποία έλαβε υπόψη το Τµήµα Έκδοσης Αδειών Δόµησης της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόµησης για την τελική έγκριση.
Μάθαµε επίσης ότι η κοπή δένδρων «µέσα σε εγκεκριµένα ρυµοτοµικά σχέδια ή τις Ζ.Ο.Ε. που δεν προστατεύονται από τις διατάξεις για την προστασία των δασών και των δασικών γενικά εκτάσεων ή από διατάξεις της αρχαιολογικής νοµοθεσίας ή της νοµοθεσίας για τις προστατευόµενες περιοχές ή άλλης συναφούς νοµοθεσίας» εµπίπτει στις «Εργασίες Μικρής Κλίµακας», σύµφωνα µε το άρθρο 4 παρ. 2 του ν.4076/2012 (ΦΕΚ
79Α) ΝΟΚ όπως ισχύει.
Και όλα αυτά για ένα δένδρο, το οποίο βρίσκεται «ΕΚΤΟΣ Σχεδίου και δεν βρίσκεται σε δάσος, σε αναδασωτέα έκταση, σε ρέµα, στον αιγιαλό ή την παραλία, σε καθορισµένο αρχαιολογικό χώρο ή σε περιοχή απολύτου προστασίας ή εγκεκριµένος κοινόχρηστος χώρος της πόλης ή του οικισµού».
Τα συµπεράσµατα δικά σας.
Το κυπαρίσσι ήταν μνημείο της φύσης ήταν μέρος της ιστορίας της πόλης την οποία αγνοούν οι στρουγκοελίτ της πόλης.