ΠΡΟΣ
Κυρίους Υπευθύνους, Αρμοδίους κ.λπ.
Αγαπητοί φίλοι,
τούτο το γραπτό μας είναι συνέχεια του κειμένου της Πέμπτης 20-12-2017, όμως πριν απ΄ οτιδήποτε άλλο θα θέλαμε να στείλουμε σ΄ όλους σας τις καλύτερες εορταστικές ευχές μας, ζητώντας όμως και την κατανόησή σας. Κι αυτό γιατί, στην πρώτη επαφή μας της 20-12-17, λόγω καιρού . . . δεν βάλαμε τα συνημμένα, τα οποία τα στείλαμε σε ενδιάμεσο μήνυμα-κείμενό μας στις 24-12-17.
Όμως, συνεχίζοντας τα της “Νεροϊστορίας”, θα γυρίσουμε στη συνάντηση Δημάρχου – Επιτροπής Νερού Μαρελιωτών στις αρχές Ιουνίου 2015 με ένα απόσπασμα από τα Πρακτικά των συζητήσεων και δια στόματος του κ. Σινάνη, ο καθηγητής κ. Θ.Π. εξέτασε το πρόβλημα του ακατάλληλου της πόσης του νερού και έγκειται στο . . .
<<Συνέχεια Πρακτικών>>
– Σιακαβάρας Δημήτρης (Ε.Ν.)
. . . Σωστά πράξαμε και διαμαρτυρηθήκαμε, διότι αναδείξαμε το πρόβλημα της ύδρευσης. (και πιο κάτω) . . . θέμα πληρωμής του «Λασπόνερου»
– Λ.Γ. (μέλος της Ε.Ν.)
Πολλά χωριά πληρώνουν 20€ το χρόνο, γιατί εμείς . . . κ.λπ., από τη Δημαρχιακή Επιτροπή (στο γιατί) δεν ήρθε ποτέ απάντηση!
Εδώ πρέπει να σταθούμε λίγο στη συνέχεια της συνάντησης στο Δημαρχείο. Οι γνωστοί, «λαλίστατοι ξερόλες» άρχισαν το «βιολί τους παίζοντας ανάποδα το . . . δοξάρι».
Γιατί;
Διότι τα «βρήκαν», λέει, οι της Επιτροπής Νερού με τους Δημαρχιακούς, αφού δημόσια δήλωσαν ικανοποιημένοι με το έργο του Δήμου.
Τι είχε συμβεί;
Η ηγεσία του Δήμου με τις επισκέψεις στο Μαυρέλι, κατόπιν συζητήσεων με κατοίκους, προπάντων μαζί μας (την Επιτροπή Νερού), πείστηκε για τη σοβαρότητα του προβλήματος. Έτσι ενεργοποιώντας τις Τεχν. Υπηρεσίες βελτίωσαν τη ροή νερού, σταματώντας τον κίνδυνο ατυχημάτων απ΄ τη λάσπη, χώμα και είδαμε «ασπρονέρι» στις βρύσες μας. Θα ήταν πολύ ανόητο από την πλευρά μας εάν δεν το αναγνωρίζαμε αυτό. Μάλιστα το δηλώσαμε υπεύθυνα στο Ειρηνοδικείου Καλαμπάκας (θα διαβάσετε σε άλλη σελίδα), με καθαρότητα και ευθύτητα ότι η κατάσταση βελτιώθηκε κατά πολύ, χωρίς όμως να λυθεί το πρόβλημα. Εδώ μπαίνει τελεία για τους «τελάληδες».
Και ενώ η Επιτροπή Νερού είχε πλάνο δράσης και συνεργασίας με το Δήμο, ήρθε καινούργιο γεγονός, πρωτοφανές θα λέγαμε για ορεινό χωριό, κάποιοι να μας μοιράζουν «ζητιανόνερο», εμφιαλωμένο νερό!!! Ήρθαν ως σωτήρες του χωριού!
Πως προέκυψε τούτος ο μπελάς . . . δεν μας αφορούν οι προθέσεις τους, αλλά το τι εμείς έπρεπε να πράξουμε ώστε να μην παγιωθεί το εμφιαλωμένο νερό στον τόπο μας και σε βάρος του φτωχού βαλαντίου μας. Και ας μη λάβουμε υπόψη την ντροπή να εξαρτάσαι από εταιρίες εμφιαλωμένου νερού, πού; . . . στα 1.200 μέτρα υψόμετρο (κάπως έτσι την πάτησαν κι άλλοι, σε άλλα μέρη). Θα έτριζαν τα κόκαλα των πατεράδων μας. Να μαγειρεύουμε με εμφιαλωμένο νερό, με όποιο κόστος! κ.λπ.
Το τελευταίο, οι «τελάληδες», (το εμφιαλωμένο δηλαδή) το ξεφόρτωναν από φορτηγά. Δεν ήξεραν πως ο κ. Σινάνης, σε απάντηση προς το Υπουργείο Εσωτερικών και σε ερώτηση του Κ.Κ.Ε. στη Βουλή (βλέπε συνημμένο έγγραφο στο κείμενό μας της 24-12-17) σημειώνει «για πόση νερού και μαγείρεμα χρησιμοποιούνται τα νερά δύο πηγών (σημ.Ε.Ν. η μία είναι η βρύση της πλατείας) που υπάρχουν στο χωριό . . και πραγματοποιείται τακτικός καθαρισμός . . . κ.λπ.» (βλέπε συνημμένο ρεπορτάζ του δημοσιουγράφου Θανάση Βλάχου με το απόσπασμα αυτό).
Τι συνέβαινε λοιπόν;
Ή δεν συντονίζονταν ή ήθελαν να παρουσιάσουν κάτι . . . «νερο-σημαντικό» οι λεγόμενοι «ηγέτες» του χωριού;
Η πικρή εμπειρία μας, σε άλλη περιοχή της χώρας, μας προέτρεψε να αντιδράσουμε φωνάζοντας:
ΤΟ ΥΠΕΦΑΝΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ «ΖΗΤΙΑΝΟΝΕΡΟ», προσφεύγοντας στην Εισαγγελία Τρικάλων (αποστέλλουμε κείμενο 22-06-2015), όπου κληθήκαμε από το αρμόδιο Ειρηνοδικείο Καλαμπάκας (σε προκαταρκτική εξέταση) καταθέτοντας τα συμβάντα).
Μικρό σχόλιο: γνωρίζουν μερικοί πως και τα χωριά υπόκεινται στους νόμους του κράτους;
Κάποιοι να το συνειδητοποιήσουν αυτό σιγά – σιγά! (κι εδώ να σημειώσουμε ότι αυτό το έγγραφο του Ειρηνοδικείου, καθώς και άλλα είναι στο αρχείο της Επ. Νερού και στη διάθεση όποιου νόμιμα θέλει να τα αποκτήσει).
Από τα παραπάνω γραφόμενα προκύπτουν για ακόμη μία φορά σειρά ερωτημάτων:
• Γιατί μετά την αντικειμενική και ωφέλιμη προβολή των ΜΜΕ στο πολύ σοβαρό πρόβλημά μας, κάποιοι προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν συμφεροντολογικά τάζοντας . . . φίλτρα για τις βρύσες των σπιτιών1
• Μήπως ήταν οι ίδιοι που φρόντισαν με φορτηγά να βαφτιστούν σωτήρες του χωριού μας, ξεφορτώνοντας εκατοντάδες φιάλες εμφιαλωμένου νερού («Ζητιανόνερο»), με έγκριση μάλιστα του Τοπ. Προέδρου που επέβλεπε το ξεφόρτωμα;
Οι απαντήσεις δόθηκαν παραπάνω. Είναι προφανής ο στόχος τους: «Ο λύκος στην αντάρα φαίνεται» ή αλλιώς: «Ότι πιάσουμε από τους χαζοχωριάτες».
Επανατοποθετούμαστε :
Όταν η βρύση της πλατείας, πριν αλλά και τώρα, για πόσιμο νερό ή μαγείρεμα, επί χρόνια δίνει μπόλικο νερό, είναι απλώς για πολλούς μακριά, ειδικά το χειμώνα και η μεταφορά του ανυπόφορη. Και μετά λέμε ότι ο αγώνας μας αφορούσε και αφορά τη ροή στις εγκαταστάσεις σπιτιών με υδρομετρητές μάλιστα (αυτό μας έλειπε) που χρέωναν το νερό – λασπόνερο, λες και ήταν νέκταρ!
Και ξανατονίζουμε:
Απ΄ αυτό πίνουμε και θα πίνουμε ακόμα, όσο μπορούμε να το μεταφέρουμε. Κάποιοι μάλιστα καμώνονται ότι το «καινούργιο» νερό είναι και πόσιμο!; . . . όμως : διακριτικά και στο ημίφως μεταφέρουν από αυτό της πλατείας . . . κοιτάζοντας γύρω τους, μην τους δει κανένα μάτι του «εχθρού».
Κλείνοντας τα πιο πάνω ερωτήματα και εξηγώντας για όσους μπερδεύτηκαν και θα αναρωτιούνται «μα καλά, αφού σας φέρνουν νερό εμφιαλωμένο, γιατί δεν το δέχεστε;», άλλο το λασπόνερο που έτρεχε σε ακατάλληλο δίκτυο στις βρύσες των σπιτιών με δαπάνες κρατικών φορέων και των Μαυρελιωτών κατοίκων και άλλο της πηγής που είναι πασίγνωστη (πλέον) βρύση της πλατείας απ΄ όπου νταλικονώμαστε για τις ανάγκες μας.
Τι πέτυχαν λοιπόν; Ή μήπως απέτυχαν, οι «σωτήρες» με τον κουρνιαχτό που σήκωσαν, να επιβάλλουν το «ζητιανόνερο» στον τόπο μας;
Εμείς, σταθερά πορευόμαστε σ΄ αυτό που πράττει ο πολύς κόσμος και καρτεράμε το νερό. Αυτό που έγινε σύνθημά μας χρόνια τώρα:
ΝΕΡΟ ΚΑΘΑΡΟ, ΠΟΣΙΜΟ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ
Όσον αφορά για τούτο, το «καινούργιο» νερό, αντί για σχόλιο, απαντάμε με μία ιστορία που θα θυμηθούν οι παλιοί και θα μάθουν οι «καινούργιοι»:
Ο γάμος κόντευε, θα γίνονταν στην πόλη. Οι συγγενείς ετοιμάζονταν, καθώς θα κατέβαινε όμως και ο «βοσκός» (αδελφός της νύφης), κουβέντιαζαν και τους απασχολούσε έντονα η εμφάνισή του. Βρήκαν λοιπόν τη λύση: θα του ΄βαζαν κοστούμι, γραβάτα, πουκάμισο κ.λπ. Δική τους η αγορά, δικά τους και τα έξοδα. Τα παπούτσια όμως δικά του! Ήρθε κοτσονάτος λοιπόν ο βοσκός, τον βοήθησε να στολιστεί η κοπέλα του σπιτιού, μα του ψιθύρισε κιόλας για την τσιγκουνιά των σπιτικών της να μην του αγοράσουν παπούτσια. Αυτός, με σοβαρή φωνή της λέει: «Θα τσ΄ φκιάξου ηγώ». . .
Ντυμένος στην πέννα, βρέθηκε στο κάτω μέρος των σκαλιών της εκκλησίας, ποιος θα τον αναζητούσε εξάλλου;
Όταν έφτασε η στιγμή, φόρεσε τα παλιοτσάρουχά του και ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας τη στιγμή που αντάμωνε η νύφη (αδερφή του) το γαμπρό. Βλέποντάς τον «τον τσρουχά» – βοσκό αδελφό της νύφης, πολλά επιφωνήματα βγήκαν από τους παραβρεθέντες : τι πάθαμε, τι μας βρήκε κ.λπ. ενώ ο βοσκός χαμογελούσε!!
Αφιερωμένο σ΄ αυτούς που αποφασίζουν για τις τύχες των πολιτών – δημοτών κ.λπ.
Κλείνοντας τον κύκλο αυτών των κειμένων, το επόμενο θα είναι τα δια ταύτα.
Καλύτερη χρονιά, ειδικά σε όσους είναι στις «επάλξεις» της ενημέρωσης.
Δ.Σ. – υπεύθυνος της Κίνησης Νερού Μαυρελιωτών.
Μαυρέλι 3-1-2018
Υ.Γ. Διακριτικά (μη μας βλέπει το «μάτι» της κουζίνας) , ας πιούμε κανα ζεστό «ασπρονέρι». Γεια μας.
<<Συνεχίζεται>>