Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΜΟΥΣΤΑΚΑ Mr. Th.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(ΧΑΧΑΝΑΙΑΣ)
Ματθ. 15, 21-28
«Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις!
γενηθήτω σοι ὡς θέλεις…» (Ματθ. 15, 28).
Σέ αὐτή τήν εὐαγγελική περικοπή μιά εἰδωλολάτρισσα γυναίκα δίνει ἕνα μεγάλο παράδειγμα πίστεως καί ἐμπιστοσύνης στό Θεό, ἕνα παράδειγμα προσευχῆς καί ταπεινῆς δεήσεως καί θερμῆς πίστεως. Εἶναι ἡ Χαναναία γυναίκα πού μέ τήν εἰλικρινή της πίστη καί τήν ἐπίμονη προσευχή της ἀπόσπασε ἀπό τόν Κύριο τή θεραπεία τῆς δαιμονισμένης κόρης της.
Ἡ θεραπεία τῆς δαιμονιζόμενης κόρης εἶναι ἕνα θαῦμα πού κατέχει ἐξαιρετική θέση ἀνάμεσα στά θαύματα τοῦ Κυρίου, ὡς ἀποτέλεσμα θερμῆς καὶ ἐπίμονης προσευχῆς, κυρίως δέ ὡς ἀρραβώνας τοῦ ἐλέους, πού θά ξεχυνόταν κατόπιν στούς εἰδωλολάτρες, σέ ὅλα τά ἔθνη πού θά δέχονταν τό Χριστό, τήν ὥρα πού «οἱ δικοί του δέν τόν δέχτηκαν» (Ἰωάν. 1, 11).
Μιά μέρα ὁ Χριστός βρέθηκε ἀπό τή Γαλιλαία στά σύνορα τῆς Τύρου καί Σιδῶνος, πού ἦταν οἱ πρωτεύουσες τῆς εἰδωλολατρικῆς περιοχῆς τῆς Χαναάν. Οἱ Χαναναῖοι λάτρευαν τό Βάαλ, τήν Ἀστάρτη καί τό Μολόχ. Οἱ θυσίες στούς θεούς αὐτούς ἦταν ἀνήθικες καί φρικιαστικές. Γιά νά ἐξευμενίσουν τούς ὀργισμένους αὐτούς θεούς, καί ἰδίως τό φοβερό Μολόχ, ἔσφαζαν τά παιδιά τους καί τά ἔρριχναν στό πυρακτωμένο ἄγαλμά του, ὅπως ἀναφέρει τό Δευτερονόμιο.
Μέσα ἀπό αὐτή τή φοβερή εἰδωλολατρεία ξεπήγασε ἡ Χαναναία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς, πού, μόλις ἀντίκρυσε τόν Κύριο, φώναξε: «Ἐλέησέ με, Κύριε, Υἱέ τοῦ Δαβίδ. Ἡ θυγατέρα μου βασανίζεται ἀπό δαιμόνιο». Ἴσως φανεῖ παράξενη ἡ ἀπάντηση τοῦ Θεανθρώπου «δέν εἶναι σωστό νά πάρει κανείς τό ψωμί τῶν παιδιῶν καί νά τό πετάξει στά σκυλιά». Γιατί, ἄράγε, ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἔδωσε αὐτή τήν ἀπάντηση; Γιά νά ἐξάρει τήν πίστη μιᾶς γυναίκας ξένης πρός τήν ἰουδαϊκή παράδοση καί πίστη.
Ἡ πίστη τῆς Χαναναίας στό Χριστό εἶναι αὐθεντική, γι’ αὐτό καί ἀπάντησε στό Σωτήρα τοῦ κόσμου μέ αὐτή τή φράση: «Ναί, Κύριε, ἀλλά καί τά σκυλιά τρῶνε ἀπό τά ψίχουλα πού πέφτουν ἀπό τό τραπέζι τῶν κυρίων τους». Ὁ Κύριος θαύμασε γιά τήν ἀπάντηση καί βράβευσε τήν πίστη της: «Μεγάλη εἶναι ἡ πίστη σου, γυναίκα. Ἄς γίνει ὅπως τό θέλεις» καί ἀπό κείνη τήν ὥρα γιατρεύτηκε ἡ θυγατέρα της».
Τό ὄνομα τῆς Χαναναίας δέ μᾶς εἶναι γνωστό• ἡ πίστη της, ὅμως, εἶναι πασίγνωστη! Κανένας δέ θά γνωρίσει-χαρεῖ θαῦμα στή ζωή του χωρίς πίστη. Ἡ πίστη, ἀναπτύσσεται μαζί μέ τήν ἀρετή τῆς ταπεινοφροσύνης καί τρέφεται ἀπό τή διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καί τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας τῆς Ἐκκλησίας μας.