Του ΓΙΑΝΝΗ ΨΑΡΡΗ
Στο ρέμα (ποτάμι) της Κρανιάς Ασπροποτάμου, πριν από πενήντα περίπου χρόνια, είχε κατασκευαστεί μια γέφυρα στον μοναδικό δρόμο που οδηγεί στην κεντρική πλατεία του χωριού.
Με την πλημμύρα του 2012 και το νερό που κατέβασε το ποτάμι, φάνηκαν τα δυο υπόγεια βάθρα που την στηρίζουν. Η Περιφέρεια Θεσσαλίας (Χρ. Μιχαλάκης) έριξε τότε κάποια τσιμέντα γύρω από τα πέδιλα για την καλύτερη στερέωση της γέφυρας. Φέτος με τον «Ιανό», το νερό παρέσυρε τα υλικά που ήταν κάτω από τα τσιμέντα, με αποτέλεσμα αυτά τα τσιμέντα τώρα να είναι στον αέρα και το νερό να περνάει κάτω από αυτά με κίνδυνο να δημιουργηθεί πρόβλημα στατικότητας της γέφυρας.
Εκτός από αυτό, είκοσι μέτρα πριν από τη γέφυρα, υπάρχουν πεσμένα μεγάλα δέντρα, κάθετα προς την ροή του νερού. Αυτά όταν τα μετακινήσει το νερό, θα φρακάρουν στη γέφυρα με κίνδυνο για το δρόμο, τη γέφυρα αυτή, την τοξωτή πέτρινη πεζογέφυρα που είναι 40 μέτρα παρακάτω, αλλά και για τον ανακαινισμένο νερόμυλο που τώρα λειτουργεί ως Κέντρο Παράδοσης και Πολιτισμού.
Μήπως, πριν συμβεί κανένα κακό στη γέφυρα, και η Κρανιά έχει προϊστορία με πέσιμο γεφυρών που δεν ξαναστήνονται, πρέπει, όποιοι είναι αρμόδιοι, να δουν το πρόβλημα; Αν συμβεί κάτι, βλέπω τους Κρανιώτες να πάνε στην Κρανιά άλλοι από το Παλιαοχώρι, άλλοι από την Πολυθέα και άλλοι από το Μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού, όπως π.χ. εγώ. Κάποιοι άλλοι ίσως με ελικόπτερο, γιατί και σ’ αυτό έχουν (1969) προϊστορία οι Κρανιώτες!