Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου της με τίτλο «Ο κύκλος με τη θάλασσα» (Άνεμος Εκδοτική), η συγγραφέας Μαρία Λιάσκα-Μαυράκη παραχώρησε αποκλειστικά στην ιστοσελίδα tameteora.gr τη συνέντευξη που ακολουθεί. Δείτε επίσης ΕΔΩ πώς μπορείτε να κερδίσετε δύο αντίτυπα του νέου ιστορικού μυθιστορήματος.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
«Ο κύκλος με τη θάλασσα», είναι ο τίτλος του νέου σας βιβλίου, που κυκλοφορεί από την Άνεμος Εκδοτική. Η ιστορία του βιβλίου είναι συγκλονιστική, κυρία Λιάσκα και θα τολμούσα να πω ότι διοχετεύει στον αναγνώστη πολλές ιστορικές πληροφορίες. Θέλετε να μας μιλήσετε για το νέο σας συγγραφικό πόνημα;
Η ιστορία ξεκινά έναν Φλεβάρη του 2012 όταν μια παρέα αποφασίζει να πάει μια εκδρομή στην Κύπρο. Εκεί στα πανέμορφα νερά του κόλπου της Σειρήνας στην Αμμόχωστο ο Άντι -ένας φίλος από την παρέα- εξαφανίζεται. Το ταξίδι αρχίζει για όλους, ήρωες και αναγνώστες. Νομίζω πως κάποιοι ψάχνουν να βρουν τον Άντι και έτσι οδηγούνται μέχρι την Ιρλανδία και τον παγωμένο αέρα που φυσάει στο Μπέλφαστ, κι άλλοι ψάχνουν να βρουν απαντήσεις στα αιώνια ερωτήματα της ελευθερίας, της επανάστασης, της αγάπης.
Η πλοκή του μυθιστορήματος είναι καλοδουλεμένη και η ιστορία μοναδική στην ελληνική συγγραφική βιβλιοπαραγωγή. Τι επιθυμείτε να χαρίσετε στον αναγνώστη μέσα από την νέα σας συγγραφική κατάθεση;
Ο κάθε αναγνώστης βρίσκει μόνος του αυτό το “κάτι” μέσα στα βιβλία. Προσωπικά πιστεύω είναι λάθος να λέμε θέλω ο αναγνώστης να βρει αυτό ή το άλλο , να νιώσει έτσι ή αλλιώς. Το πώς θα αισθανθεί, το τι θα βρει ή δεν θα βρει είναι αυστηρά θέμα του καθενός από μας όταν είμαστε αναγνώστες. Αυτό που θέλει ο συγγραφέας το γράφει και το επικοινωνεί έτσι.
Ποια εσωτερική ανάγκη σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Η ίδια που με κάνει να γράφω πάντα. Δεν έχει σημασία το κάθε βιβλίο ξεχωριστά. Η συγγραφή είναι μία.
Στο βιβλίο, παρά τις κακουχίες και την δραματική πορεία των πρωταγωνιστών, βλέπουμε την ελπίδα, την αντίδραση, την αντίσταση. Σήμερα υπάρχουν στη ζωή των ανθρώπων αυτά τα συστατικά;
Ειδικά σήμερα πρέπει να υπάρχουν και πιστεύω ότι υπάρχουν όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Σε κάθε εποχή υπάρχουν τα ναι και τα όχι. Οι νικητές και οι χαμένοι. Το να ζεις και να παλεύεις στην Ελλάδα του σήμερα είναι πια από μόνο του μια επαναστατική πράξη. Πολλές φορές ο κόσμος της διανόησης μέσα από οργανωμένες προσπάθειες κατάφερε να δώσει στο κόσμο να καταλάβει τη σημασία της ελευθερίας και της ελπίδας.
Τι είναι αυτό που καθορίζει τελικά την προσωπική διαδρομή του κάθε ανθρώπου;
Ε, αυτό είναι κάτι πολυπαραγοντικό και προσωπικό. Πως μπορούμε να πούμε τι είναι αυτό που καθορίζει την διαδρομή για κάθε άνθρωπο; Για τον καθένα από μας είναι και κάτι άλλο και πολλά άλλα. Ο αδιάκοπος αγώνας για την ελευθερία είναι αυτό που καθορίζει τη δική μου. Γιατί η ελευθερία είναι το μέτρο της ανθρώπινης σωτηρίας και είναι διαρκής μάχη και αδιάκοπη θυσία.
Μέσα στην δίνη των συγκλονιστικών γεγονότων της ιστορίας, όπως περιγράφονται στο βιβλίο σας, βρίσκει χώρο και η ελπίδα καθώς και η δύναμη της πρωταγωνίστριας του βιβλίου, της μητέρας του Άντυ για μια καινούρια αρχή. Μπορεί να γίνει αλήθεια αυτό; Μπορεί η δύναμη της ψυχής να γίνει κινητήριος δύναμη και να ωθήσει στην αλλαγή;
Μα βέβαια η δύναμη της ψυχής είναι αυτή που μπορεί να μας σώσει ή να μας καταδικάσει… το μυαλό μπορεί να οδηγεί σε απαισιόδοξα μονοπάτια, η δύναμη της θέλησης όμως είναι αυτή που σε κάνει να προχωράς μπροστά. Αν τη θέληση μου τη κρατάει άλλος στα χέρια του και ειδικά αν τη κρατάει ο εχθρός έχω χάσει.
Όπως γράφετε και στο βιβλίο σας «…λαχταρώντας τη δικαίωση για τους λαούς που, όσο μακριά κι αν είναι, όσο διαφορετικοί κι αν φαίνονται, είναι ίδιοι απέναντι στην αδικία». Ποια είναι η άποψή σας για την αδικία μεταξύ των λαών;
Δεν μίλησα ακριβώς για την αδικία μεταξύ των λαών αλλά για τους λαούς απέναντι στην αδικία. Την αδικία την δημιουργεί το σύστημα . Δεν συμφωνώ με τις θεωρίες που θέλουν τους Γερμανούς κακούς για παράδειγμα και τους Έλληνες καλούς… Αυτοί που κυβερνούν, η απληστία, η ακόρεστη δίψα για εξουσία, οι πολιτικές που θέλουν τους λίγους ισχυρούς και τους πολλούς υπόδουλους δημιουργούν την αδικία, τη φτώχια, τη σκλαβιά.
Έρωτας, Επανάσταση, Προδοσία. Τώρα. Τότε. Πάντα. Θέλετε να μας το αναλύσετε, κυρία Λιάσκα;
Αλληλένδετες έννοιες η μία μπαίνει μέσα στην άλλη η μία δεν υφίσταται χωρίς την άλλη. Δεν υπάρχει επανάσταση χωρίς προδοσία δεν υπάρχει έρωτας χωρίς προδοσία. Δεν το θέλουμε αλλά …
Τελικά η ζωή κάνει κύκλους; Ή ζωή είναι ένας κύκλος;
Υπάρχει ένα κλισέ που λέει πως η ζωή κάνει κύκλους. Η ιστορία πάντως έχει την κακή συνήθεια να επαναλαμβάνεται. Καλό είναι να την γνωρίζουμε γιατί αυτή είναι η μνήμη της ανθρωπότητας. Ας την γνωρίζουμε για να μπορούμε που και που να σπάμε τον κύκλο της επανάληψης όταν ξέρουμε το τέλος και δεν είναι καλό.
Η Λήμνος είναι για εσάς το λιμάνι σας. Είναι και η πηγή των εμπνεύσεων σας;
Δεν ξέρω αν η Λήμνος είναι το λιμάνι μου… είναι ο τόπος που μένω. Γίνεται άλλοτε το ορμητήριο μου κι άλλοτε το καταφύγιο μου. Είναι πολύ νωρίς για να πω πως έχω βρει το λιμάνι μου. Όσο για την πηγή έμπνευσης δεν είμαι από εκείνους που εμπνέονται τόσο από τα μέρη όσο από τους ανθρώπους. Η παρατήρηση μου στην ανθρωπινή ψυχολογία, η αγάπη μου για τον άνθρωπο, οι ανθρώπινες σχέσεις, η Ιστορία , τα βιβλία, η μουσική, τα ψέματα και οι αλήθειες αποτελούν πηγή έμπνευσης . Δεν γράφω σε ειδυλλιακές συνθήκες, μπροστά από ένα παράθυρο που κοιτάζει σε μια ωραία θέα. Δεν έχω τις ιδανικές συνθήκες για να γράψω κι αν περίμενα να τις έχω δεν θα είχα γράψει τίποτα έως τώρα. Όταν δεν έχεις το ιδανικό χτίζεις μέσα σου πιο ισχυρή άμυνα και μπορείς να αποδόσεις ακόμη και χωρίς αυτό.
Ποια είναι η σχέση σας με τους αναγνώστες και πόσο αφουγκράζεστε τα «θέλω» τους;
Θεωρώ πως αυτό κατακτιέται με την εμπειρία. Ή ακόμη και με ένα τεράστιο επικοινωνιακό χάρισμα. Πάντως ένας συγγραφέας δεν μπορεί να γραφεί με γνώμονα τι θα άρεσε ή τι θα πουλούσε. Για παράδειγμα αυτήν την περίοδο μελετώ το έργο και τη ζωή του Διονυσίου Σολωμού. Γιατί; Δεν ξέρω πραγματικά. Έτσι ήρθε στο όνειρο μου αυτή η εμβληματική μορφή της ελληνικής άλλα και της παγκόσμιας ιστορίας να μου δείξει ένα φως μέσα στο σκοτάδι. Αν θα γράψω κάτι γύρω από αυτό δεν ξέρω κατά πόσο θα ενδιαφερθεί ο κόσμος. Αν όμως αυτή η ανάγκη είναι τόσο επιτακτική θα το γράψω. Ο κόσμος είναι ο απολυτός κριτής βεβαία.
Μια ποια λέξη, φράση ή απόσπασμα του «Κύκλου με τη θάλασσα» θα κλείνατε αυτή τη συνέντευξη;
«…Γιατί η ζωή έχει ήδη νικήσει το θάνατο κι έτσι κανείς δεν μπορεί να μας πείσει πως είναι μάταιο να κρατάμε ανοιχτό το φως με νύχια και με δόντια μέσα στο βαθύ σκοτάδι…»
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!