Η Ρεάλ ήταν καταιγιστική στην επίθεση και με μπροστάρηδες τους Βινίσιους (2 γκολ – 1 ασίστ), Βαλβέρδε (2 γκολ) και Μπενζεμά (1 γκολ – 1 ασίστ) επιβλήθηκε 5-3 της Αλ Χιλάλ και κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων για πέμπτη φορά στην ιστορία της.
Η Ρεάλ είναι διαχρονικά μία μηχανή κατάκτησης τροπαίων εντός και εκτός Ισπανίας και αυτό το επιβεβαίωσε για μία ακόμα φορα το βράδυ του Σαββάτου (11/02) στο Μαρόκο.
Το έκανε μάλιστα με απόλυτα εμφατικό τρόπο αφού δικαίωσε τον τίτλο του φαβορί που τη συνόδευε απέναντι στην Αλ Χιλάλ και επιβλήθηκε με 5-3 στον τελικό του Παγκοσμίου Συλλόγων, για να κατακτήσει για πέμπτη φορά το βαρύτιμο τρόπαιο στις ισάριθμες συμμετοχές της στον τελικό.
Ο τελικός ήταν διαφήμιση του αθλήματος και του επιθετικού ποδοσφαίρου, με τις δύο ομάδες να βρίσκουν συνολικά οκτώ φορές το δρόμο προς τα δίχτυα και την ποιοτικότερη και εμπειρότερη ομάδα του Κάρλο Αντσελότι να επιβάλλει το νόμο της, με τους Βινίσιους, Μπενζεμά και Βαλβέρδε να ηγούνται στην επίθεση και να την οδηγούν σε ένα ακόμα τρόπαιο το τελευταίο διάστημα μετά από το πρωτάθλημα Ισπανίας, το Champions League και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ.
Με αυτή την επιτυχία της Ρέαλ έγραψε παράλληλα ιστορία και ο Τόνι Κρόος αφού κατέκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο για έκτη φορά στην καριέρα του (5 με την Ρεάλ, 1 με την Μπάγερν) και έγινε ο πλέον πολυνίκης ποδοσφαιριστής στην ιστορία της συγκεκριμένης διοργάνωσης.
Οι συνθέσεις των ομάδων
ΡΕΑΛ: Λούνιν, Καρβαχάλ (79′ Βαγέχο), Ρίντιγκερ, Αλάμπα, Καμαβινγκά, Μόντριτς (74′ Νάτσο), Τσουαμενί (62′ Θεμπάγιος), Κρόος (74′ Ασένσιο), Βαλβέρδε, Μπενζεμά (62′ Ροντρίγκο) Βινίσιους.
ΑΛ ΧΙΛΑΛ: Αλ-Μουαϊούφ, Αμπντουλχαμίντ, Τζανγκ, Αλ-Μπουλαϊχί, Χαλιφά Αλνταουσαρί, Κανό, Κουέγιαρ, Καρίγιο (74′ Μίκαελ), Βιέτο (86′ Αλ Χαμντάν), Σαλέμ Αλ Νταουσαρί (74′ Νασέρ Αλ-Νταουσάρι), Μαρεγκά (86′ Ιγκάλο).
Η χρυσή βίβλος των νικητών
5 κατακτήσεις: Ρεάλ (2014, 2016, 2017, 2018, 2022)
3 κατακτήσεις: Μπαρτσελόνα (2009, 2011, 2015)
2 κατακτήσεις: Κορίνθιανς (2000, 2012), Μπάγερν (2013, 2020)
1 κατάκτηση: Λίβερπουλ (2019), Τσέλσι (2021), Σάο Πάουλο (2005), Ιντερνασιονάλ (2006), Μίλαν (2007), Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2008), Ίντερ (2010)