«…Καὶ τὰ συντρόφια σου, καλέ, ποὺ τὶς βραδιὲς ἐρχόνταν
καὶ λέαν καὶ λέαν κι ἀπ᾿ τὰ ἴδια τοὺς τὰ λόγια ἐφλογιζόνταν
Καὶ μπάζανε στὸ σπίτι μας τὸ φῶς, τὴν πλάση ἀκέρια,
παιδί μου, θὰ σὲ καρτερᾶν νὰ κάνετε νυχτέρια…»
— Γιάννης Ρίτσος, Επιτάφιος
Από το Σικάγο του 1886 και τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης το ’36, ως τη ματωμένη αυγή της Καισαριανής το ’44, η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία. Είναι μέρα μνήμης και τιμής. Είναι κραυγή που δε φιμώνεται, παρελθόν που αρνείται να θαφτεί.
Το 2025, οι εργαζόμενοι στα Κέντρα Πρόληψης κρατάμε αυτή τη φλόγα άσβεστη. Μέσα σε έναν κόσμο που βυθίζεται στην ανασφάλεια, όπου τα κοινωνικά και εργασιακά μας δικαιώματα ακρωτηριάζονται, αντιστεκόμαστε. Το μόνο όπλο μας: ο συλλογικός, διαρκής, ακηδεμόνευτος αγώνας.
Η σιωπή είναι ασήκωτη. Μιλάμε. Όταν μας ζητούν να σβήσουμε την κοινωνική πρόληψη, απαντούμε “όχι”. Δεν παραδίδουμε τις αιτίες — τη βαθύτερη κοινωνική ρίζα των εξαρτήσεων και των πληγών — στον ηθικό πανικό και τις “μαγικές λύσεις” της αγοράς. Παίρνουμε τη σκυτάλη από τους αγώνες που δώσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα και συνεχίζουμε
Το έργο μας στα Κέντρα Πρόληψης έχει χτιστεί με εμπιστοσύνη, με ουσιαστικούς δεσμούς στην κοινότητα. Κι όμως, με τον νέο νόμο για την ψυχική υγεία και τις εξαρτήσεις, το εργασιακό μας μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο. Η διάλυση δεν έρχεται με βροντές. Έρχεται σιωπηλά, με σταγόνες που ροκανίζουν την αντοχή – ώσπου να ραγίσει το σύνολο.
Μας θέλουν εφήμερους, υποταγμένους, φτηνούς. Μα δεν θα σιωπήσουμε. Δεν θα δεχτούμε την αργή, σχεδιασμένη απαξίωση των Κέντρων Πρόληψης — χωρίς μόνιμες προσλήψεις, χωρίς συνεχή επιμόρφωση, χωρίς στήριξη στη ζωντανή πράξη της πρόληψης.
ΔΕ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ:
• Τη συνεχιζόμενη συρρίκνωση της Δημόσιας Υγείας
• Την αλλοίωση της ουσίας της Πρόληψης: τη μετατροπή της Κοινοτικής Πρόληψης σε φθηνό επικοινωνιακό περιτύλιγμα, τη χρήση της ως εργαλείου κοινωνικού ελέγχου και την κατάργηση της πολυφωνίας στα προγράμματα απεξάρτησης.
• Την απαξίωση των εργαζομένων – επισφαλείς, αναλώσιμοι, περιπλανώμενοι
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
• Να δυναμώσει η προστασία της ανθρώπινης ζωής
• Την αλλαγή του νόμου για την ψυχική υγεία και την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων, ύστερα από ουσιαστικό διάλογο με τους εργαζομένους
• Δημόσια, σταθερή, δωρεάν πρόληψη και θεραπεία – όχι εμπόρευμα για λίγους
• Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων – αναγνώριση του έργου και της εμπειρίας μας. Δεκάδες συνάδελφοί μας υπηρετούν στα Κέντρα Πρόληψης με «μπλοκάκια». Άμεση μετατροπή της εργασιακής τους σχέσης σε αορίστου χρόνου.
• Αξιοπρεπείς όρους εργασίας: δίκαιους μισθούς, ανθρώπινες συνθήκες, συλλογικές συμβάσεις
• Την ενίσχυση των Κέντρων ως ζωντανών κυττάρων φροντίδας και κοινωνικής συνοχής
Σ’ ένα κόσμο που “φλέγεται”, με τα πολεμικά μέτωπα να αυξάνονται, με Λαούς σαν τον Παλαιστινιακό να θυσιάζονται σε νεοαποικιακά συμφέροντα, να μη γίνουν ξανά οι άνθρωποι τροφή για τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της πολεμικής οικονομίας και τον ανταγωνισμό για «νέες αγορές». Λέμε όχι στους πολεμικούς εξοπλισμούς και τις Νατοϊκές δαπάνες! Έξω η Ελλάδα από τα σφαγεία των πολέμων.”
Αυτή η Πρωτομαγιά δεν είναι απλώς μια ακόμη επέτειος. Είναι η φωνή μας. Η φωνή όσων δεν λύγισαν, όσων επιμένουν να παλεύουν — για εμάς, για τις κοινότητές μας, για όλους τους εργαζομένους που δεν κατέβασαν το βλέμμα.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ
ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
