Ως εγγονός του ήρωα του Αλληνοαλβανικού έπους, Υπολοχαγού (ΠΖ) Ζιώγα Δημητρίου, δεν αισθάνομαι πως δικαιούμαι μεγαλύτερο ηθικό κληρονομικό μερίδιο στη θυσία του από κάθε πολίτη της Καλαμπάκας και από όλους τους πολίτες του νομού των Τρικάλων, για την ελευθερία και την ευημερία των οποίων, όπως και για την ελευθερία και την προστασία συνόλου του Έθνους, πότισε με το αίμα του τα βουνά της Πίνδου ο παππούς μου, το όνομα του οποίου φέρει τιμητικώς το ανενεργό στρατόπεδο της Καλαμπάκας.
Ως απλός πολίτης, λοιπόν, ο οποίος αισθάνεται πως η ελευθερία που απολαμβάνουμε σήμερα -ή τουλάχιστον ότι απέμεινε από αυτή, στους χαλεπούς καιρούς της κρίσης- θεμελιώνεται στις θυσίες των ηρωικών προγόνων μας οι οποίοι αντιστάθηκαν στις ξένες επιβουλές, αισθάνομαι την ανάγκη, αλλά και την υποχρέωση, να εκφράσω και δημόσια την αντίδρασή μου στην οργανωτικά πρόχειρη, διαρθρωτικά άστοχη και ασκέπτως σπασμωδική ενδεχομενική μετατροπή του εγκαταλελειμμένου Στρατοπέδου Ζιώγα σε hotspot μετεγκατάστασής ή ακόμη χειρότερα σε κέντρο κράτησης ή επαναπροώθησης προσφύγων.
Ένα ενδεχόμενο που δεν πρέπει, σε καμία περίπτωση, να αποτελέσει κομμάτι της γενικότερης πολιτικής διαχείρισης των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών στις οποίες καλείται να ανταποκριθεί η χώρα μας, καθώς παραγνωρίζει τις αναπτυξιακές δυναμικές και τις πολιτιστικές και πνευματικές ιδιαιτερότητες της περιοχής μας. Το παγκοσμίου βεληνεκούς γεωφυσικό ανάγλυφο των Μετεώρων, σε συνδυασμό με την πνευματική και λατρευτική ζωή της εν αυτά κειμένης Μοναστικής Πολιτείας, έχουν αναδείξει την περιοχή της Καλαμπάκας σε μία εκ των μειζόνων ατμομηχανών της τουριστικής ανάπτυξης της πατρίδος μας και σε συνοδό σημείο θρησκευτικής αναφοράς για όλη την Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη.
Αυτή την αναπτυξιακή ατμομηχανή δεν δικαιούται καμία κυβερνητική σχεδίαση να την εκτροχιάζει, αδιαφορώντας για ζητήματα ασφάλειας, δημόσιας υγιεινής και αμφίπλευρης προστασίας της πολιτισμικής και θρησκευτικής ετερότητας, τα οποία είναι σύμφυτα με τη δημιουργία των hotspots.
Πρέπει να διαχωρίσουμε την εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η χώρα μας σε ότι αφορά στο μεταναστευτικό και προσφυγικό πρόβλημα από την προχείρως άναρχη και απρογραμμάτιστα άκυρη δημιουργία hotspots, ανά περιοχές, με μόνο κριτήριο τη διαθεσιμότητα εκτάσεων και -εν προκειμένω- ρημαγμένων εγκαταστάσεων, του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης.
Ο ηρωικός Υπολοχαγός Ζιώγας δεν έδωσε το αίμα του για να δει το Στρατόπεδό του να μετατρέπεται σε αποθήκη κατατρεγμένων από τον πόλεμο υπάρξεων. Έχοντας ταφεί στην Αλβανία και μηδέποτε επιστρέψας στην προγονική γη του Καστρακίου, συμβολοποιεί τον πόνο και τις απώλειες που γεννούν διαχρονικά οι πόλεμοι. Οι πόλεμοι που εκπατρίζουν και ξεριζώνουν εκατομμύρια συνανθρώπους μας, ανά την υφήλιο, όπως αυτοί που διαπλέουν καθημερινά το Αιγαίο. Προς την εξάλειψη αυτών των πολέμων και των αιτιών που τους προκαλούν θα έπρεπε να εργάζεται πρωτίστως η Ευρωπαϊκή Ένωση, αντί να απεργάζεται τη μετάθεση των συνόρων της στη βόρεια μεθόριο της χώρας μας και το σφράγισμα αυτών. Είναι τα ίδια σύνορα που φύλαξε με τη ζωή του ο ήρωας Δημήτριος Ζιώγας, ο οποίος είμαι βέβαιος πως και σήμερα, “τοις κείνων ρήμασι πειθώμενος” πάλι το ίδιο θα έκανε, προτιμώντας, όμως, ταυτόχρονα, να δει, σε καιρό ειρήνης, τις εκτάσεις του στρατοπέδου του να αξιοποιούνται ως αναπτυξιακοί μοχλοί, ως θεματικά πάρκα και ως πόλοι πρόσθετης τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής και όχι ως πρόχειροι ανθρωποσσυσωρευτές της φρίκης των εμπόλεμων συγκρούσεων, της μισαλλοδοξίας και της ανασφάλειας που οφείλουμε να αγωνιστούμε για να τις κρατήσουμε μακριά από την ιερή γη των Μετεώρων.
Χρίστος Χ. Λιάπης MD, MSc, PhD
Ψυχίατρος-Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών
Email: chliapis@yahoo.gr
Twitter:Chris_Liapis