Του Χρήστου Αθ. Πίσσα
Δασκάλου στο 2ο Δ.Σ. Καλαμπάκας
Ευαισθησία. Η αρετή του να μπορείς ακόμα να συναισθάνεσαι, να αγαπάς και να ονειρεύεσαι.
Μια λοιδωρημένη αρετή σ’ έναν κόσμο κυνικό, σ’ έναν κόσμο που ηθεληματικά υπόκειται σε ολική αναισθησία.
Τόσο μας έχει τυφλώσει ο υλιστικός μας κόσμος ώστε όχι μόνο δε θέλουμε να είμαστε ευαίσθητοι μα και κοροϊδεύουμε, πληγώνουμε και περιθωριοποιούμε όσους παρόλη την κακία του κόσμου, βρίσκουν κουράγιο και πιστεύουν ότι υπάρχει ακόμα καλό, μέσα σ’ όλους μας.
Η κοινωνία μας, τους ευαίσθητους τους θεωρεί αυτομάτως κι αδύναμους.
Εύκολη λεία για τους μάγκες και τις καπάτσες.
Ονειροπαρμένους κι αφελείς.
Ίσως ακόμα κι ανόητους.
Μα πριν βιαστεί ο κόσμος να βγάλει συμπεράσματα ίσως θα έπρεπε να το ξανασκεφθεί…
Ν’ αναθεωρήσει τι πιστεύει για την ευαισθησία και τους ευαίσθητους…
Η ευαισθησία σου δίνει την ικανότητα να συνδέεσαι ψυχικά με τους άλλους, η ευαισθησία σε βοηθά να κατανοείς την πρόθεση πίσω από τις πράξεις, να συγκινήσει όταν βλέπεις το καλό, να γελάς με την ψυχή σου, να χαμογελάς και να χαίρεσαι με όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα.
Οι ευαίσθητοι άνθρωποι μπορούν κι ονειρεύονται παρά τις αντιξοότητες, δεν το βάζουν κάτω ακόμα κι όταν όλοι τους λένε πως η μάχη είναι χαμένη, θυμούνται να κάνουν το καλό αλλά και να πούνε δυο καλές κουβέντες στους ανθρώπους της ζωής τους.
Όλα αυτά τα κάνουν, κι ας μη τους τα έχει φέρει η ζωή όλα δεξιά.
Κι ας μην έχουν οι ίδιοι νιώσει την αγάπη από τους άλλους, κι ας μην τους αποδέχεται η κοινωνία, κι ας τους πληγώνει διπλά η κακία του κόσμου.
Αντέχουν να χαμογελάνε με τα μάτια και την καρδιά τους κι ας μην έχει κανείς άλλος στην ζωή τους την ευαισθησία να ρωτήσει αν έχουν αυτοί κάτι ανάγκη.
Κι ας μην τους ρωτάει κανείς πίσω από το χαμόγελο τους αν έχουν φόβους, ανασφάλειες, μοναξιά…
Γιατί ποιος είπε ότι οι ευαίσθητοι άνθρωποι δεν πονούν;
Πονούν και μάλιστα διπλά.
Πονάνε και για τους ‘άλλους’, που έχουν ξεχάσει να νιώθουν κι άθελά τους, κάνουν κακό στους υπόλοιπους.
Ευαίσθητοι άνθρωποι.
Αν είστε ευαίσθητοι άνθρωποι, ξέρετε, η καρδιά σας οδηγεί και δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο.
Όσο, για όλους εμάς τους υπόλοιπους… ας ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής μας, που όλα καθαρότερα τα βλέπουν, για να σας βρούμε… επειδή κάπου εκεί στην αναζήτηση, ίσως, να συναντήσουμε και τη δική μας ευαισθησία…
Γιατί τη χρειαζόμαστε την ευαισθησία…
Η ευαισθησία είναι δύναμη κι όχι αδυναμία.
Για την ακρίβεια η ευαισθησία είναι η δύναμη που αλλάζει τον κόσμο..!