Του Υπλγού (ΕΜ) Στέφανου Κουκουράβα,
Προέδρου ΕΣΠΕΘ
Με ιδιαίτερη χαρά πληροφορήθηκα το βράδυ της Τετάρτης 26/10 το αποτέλεσμα της συνεδρίασης του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με την αντισυνταγματικότητα του Ν.4339/2015, με τον οποίο ρυθμίζονται τα θέματα αδειοδότησης των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών. Οι λόγοι για αυτή μου την ικανοποίηση υπήρξαν πολλοί. Η διατήρηση των θέσεων εργασίας πληθώρας συμπολιτών μας που εργάζονται στα ΜΜΕ, ιδίως εν μέσω μιας ιδιαίτερα δύσκολης οικονομικά περιόδου, η απόρριψη της κυβερνητικής αλαζονείας όπως αυτή και αν εκδηλώνεται, η αδιαπραγμάτευτη θέση μου για εξασφάλιση συνθηκών ακηδεμόνευτης δημοκρατικής έκφρασης και ελεύθερης διακίνησης ιδεών, η αγάπη μου για τον πλουραλισμό και την πολυφωνία που διασφαλίζουν όλα τα παραπάνω, τα οποία ως αξίες με ώθησαν να ασχοληθώ ενεργά με το χώρο της συλλογικής έκφρασης των στρατιωτικών (Ε.Σ.ΠΕ.Θ).
Τα θετικά συναισθήματα όμως σύντομα, τις αμέσως επόμενες ημέρες, τα διαδέχθηκαν αυτά της πικρίας, της απογοήτευσης και της οργής, όχι για αυτή καθ’ αυτή την υπόθεση βέβαια. Η εν συνεχεία αντίδραση των κυβερνόντων, ομολογουμένως αναμενόμενη σε ένα μεγάλο βαθμό, επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά την πεποίθηση μεγάλης μερίδας συναδέλφων στρατιωτικών ότι η Πολιτεία, υποτιμά το πολύτιμο (αλλά δυστυχώς μη εμφανές στην κοινωνική καθημερινότητα) έργο που παράγουν οι Ε.Δ, είτε θεωρεί τους υπηρετούντες σε αυτές ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, βλέποντας μονάχα στο πρόσωπο, τους πρόθυμους και δεδομένους λειτουργούς του κρατικού μηχανισμού, οι οποίοι θα κληθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, σε οποιοδήποτε τομέα της κρατικής μέριμνας αποτυγχάνει ο συμβατικός μηχανισμός (πολιτική προστασία κ.α), που έχει στη διάθεση της η Πολιτεία. Αρνούμαι να αποδεχθώ τη συλλογιστική της δεύτερης παραδοχής, η οποία υποκρύπτει χρόνιες συμπλεγματικές αντιλήψεις.
Με την ανακοίνωση λοιπόν της απόφασης του ΣτΕ, η κυβέρνηση ασθμαίνουσα φέρεται να αναδιπλώνεται, δηλώνοντας ότι δεσμεύεται από τις αποφάσεις της δικαιοσύνης και αναζητά ξεκάθαρα εύσχημο τρόπο να ανατρέψει τα πεπραγμένα της, εναρμονιζόμενη -υπό την διασταλτική ίσως έννοια του ορούμε την εν λόγω απόφαση. Η δύναμη της προβολής και της επικοινωνίας, η παρεμβατικότητα των ΜΜΕ στην κοινή γνώμη, το οικονομικό μέγεθος των ιδιοκτητών ΜΜΕ και πολλά άλλα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια απαγκίστρωσης της κυβέρνησης. Το πολιτικό κόστος βάρυνε σημαντικά στη λήψη των όποιων αποφάσεων. Η αλληλεξάρτηση πολιτικών κομμάτων και ΜΜΕ είναι διαχρονική και φυσικά συνέτεινε στη λήψη άμεσων αποφάσεων (έστω ως ημίμετρα) για την εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ.
Δυστυχώς δεν διαπίστωσα τα ίδια αντανακλαστικά και την ίδια ευαισθησία σε παλαιότερη απόφαση του ΣτΕ που αφορούσε στην αποκατάσταση του μισθολογίου μας, του προσωπικού των Ε.Δ και των Σ.Α στα επίπεδα του 2012, λόγω αντισυνταγματικότητας του Ν.4307/2014. Αναλυτικότερα, με την 1125/2016 απόφαση της Ολομελείας του ΣτΕ (όμοιες οι 1126-1128/2016) και σε συνέχεια των προγενέστερων υπ. αριθ. 2191-2196/2014 αποφάσεων επίσης της Ολομελείας του ΣτΕ, κρίθηκαν ως αντισυνταγματικές οι μειώσεις των αποδοχών που επέβαλαν οι Νόμοι 4093/2012 & 4307/2014 στο ειδικό μισθολόγιο των στρατιωτικών, τόσο για το χρονικό διάστημα από 1-08-2012 έως 15-11-2014, όσο και για το διάστημα από 15-11-2014 (από τη δημοσίευση στο ΦΕΚ του Ν. 4307/2014) και εφεξής.
Βέβαια η ευθύνη δεν βαραίνει αποκλειστικά τον νυν κυβερνητικό σχηματισμό, αλλά και την προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία παραχώρησε σε πρώτη φάση «ψιχία» (50% εκ του αναλογούντος ποσού της αποκατάστασης του μισθολογίου). Οι εμπνευστές βέβαια της τακτικής αυτής, κρίθηκαν από το εκλογικό σώμα και φυσικά επικρίθηκαν για τα κακώς κείμενα πεπραγμένα τους. Μια από τις βασικές δεσμεύσεις των κομμάτων που απαρτίζουν πλέον τον κυβερνητικό σχηματισμό, αποτέλεσε η εφαρμογή της νομολογίας του ανωτάτου δικαστηρίου και η αποκατάσταση του μισθολογίου των στρατιωτικών (ΕΔ & ΣΑ).
Αυθαίρετα και καταχρηστικά οι εκάστοτε κυβερνόντες, επί διετία πλέον, αρνούνται πεισματικά να συμμορφωθούν στη συγκεκριμένη απόφαση. Το γεγονός αυτό συνιστά πρωτοφανές θεσμικό ατόπημα που οδηγεί τη χώρα μας σε επικίνδυνες ατραπούς. Υπονομεύεται το κράτος δικαίου και επιβεβαιώνεται η εδραιωμένη πλέον άποψη, ότι οι κυβερνήσεις αρέσκονται διαχρονικά στο να απαντούν στα οικονομικά και ηθικά αδιέξοδα που οδηγούν τους εργαζόμενους στις ΕΔ και στα ΣΑ, με περίσσευμα αλαζονείας και αυταρχισμού. Υπερβαίνοντας μάλιστα τα εσκαμμένα, σχεδιάζουν και εκπονούν νέο ειδικό μισθολόγιο για τον κλάδο μας, το οποίο πιθανώς περιλαμβάνει, τι άλλο, νέες μειώσεις. Πρόκειται, εφόσον αληθεύει, για ευθεία πρόκληση που προσβάλλει τον αξιακό κώδικα όλων των «ένστολων», αλλά και κάθε εντίμου εργαζομένου.
Ο οικονομικός σχεδιασμός και ο τρόπος εξεύρεσης των απαραίτητων κονδυλίων για τη λειτουργία των κρατικών δομών είναι ευθύνη της κυβέρνησης, όπως καθήκον των Ε.Δ είναι η προάσπιση της εθνικής ακεραιότητας και της εδαφικής ανεξαρτησίας της χώρας. Εμείς το πράττουμε ευσυνείδητα και κατά τεκμήριο αποτελεσματικά, σε καθημερινή βάση σε όλα τα μήκη και πλάτη της επικράτειας. Θεσμική υποχρέωση της εκτελεστικής εξουσίας, πέραν από κόμματα και ιδεολογίες, αποτελεί η πιστή τήρηση της Συνταγματικής νομιμότητας.
Είναι ατομική και συλλογική υποχρέωση όλων των πολιτών που πιστεύουν στη δημοκρατία, στο κράτος δικαίου και στη σταθερή πορεία της πατρίδας μας, να αντιταχθούν, στο όνομα της συνταγματικότητας, σε τέτοιου είδους αυθαιρεσίες και πρακτικές, συντασσόμενοι και συμπορευόμενοι μαζί μας για τη διεκδίκηση όσων δικαιωματικά μας οφείλει η Πολιτεία, που θέλει να λέγεται ευνομούμενη, ενώ δε σέβεται τους λειτουργούς της και τους ωθεί σε ατέρμονες δικαστικές διεκδικήσεις.
Αντί επιλόγου, μια επίκαιρη ρήση του Σόλωνα:
«Όσον εν πολεμώ δύναται σίδηρος τοσούτον εν πολιτεία λόγος ευ έχων ισχύει.»
Απόδοση: Όση δύναμη έχει στον πόλεμο ο σίδηρος, άλλη τόση δύναμη έχει στην Πολιτεία ο λόγος.
Σημείωση: Το περιεχόμενο του παρόντος άρθρου, εκφράζει απολύτως προσωπικές απόψεις του συντάκτη.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!