Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΕΡΕΚΟΣ
Ρώτησε κάποτε μια δασκάλα έναν μαθητή, γιο στρατηγού, ποιος διοικεί την ταξιαρχία του πατέρα του και ο πιτσιρίκος απάντησε, χωρίς δισταγμό: «η μαμά μου!»
Ξαφνιάστηκε η δασκάλα και τον διόρθωσε: «Εεε… Όχι και η μαμά σου Γιαννάκη…! Λάθος κάνεις!»
Ο Γιαννάκης όμως δεν το βάζει κάτω. «Γιατί κάνω λάθος κυρία; Μπορεί ο μπαμπάς μου να διατάζει τους στρατιώτες αλλά, αφού η μαμά μου διατάζει τον μπαμπά σε όλα και γίνεται πάντα ό,τι θέλει εκείνη, εκείνη δεν είναι ανώτερη; Εκείνη δεν διοικεί;…» Άγαλμα η κυρία…
Και στα χωριά μας, τα παλιά τα χρόνια, αποκαλούσαν τον άντρα αφέντη και «κολόνα» του σπιτιού. Παραμύθια! Μόνο στα χαρτιά εμφανίζεται σαν «αρχηγός» της οικογένειας ο άντρας. Στην πραγματικότητα, βεβαιωμένα και με τη «βούλα», συμβαίνει κατά κανόνα το αντίθετο! Αν αμφιβάλλετε, διαβάστε τη συνομιλία που είχε ο «Θεός» με τα ζώα, όπως μας την είχε στείλει πριν κάποια χρόνια η αναγνώστριά μας κυρία Αιμιλία, αγνώστων λοιπών στοιχείων…
-Όταν ο Θεός δημιούργησε την πλάση, φώναξε τον γάιδαρο και του είπε: «Εσύ γάιδαρε θα δουλεύεις από το πρωί μέχρι το βράδυ. Θα κουβαλάς βαριά πράγματα στην πλάτη σου. Θα έχεις περιορισμένη νοημοσύνη και θα ζεις 50 χρόνια».
Ο γάιδαρος όμως απάντησε: «Με τέτοια ζωή Θεέ μου, τι να τα κάνω τα 50 χρόνια; Δώσε μου καλύτερα 30 και πολλά που είναι…»
Έτσι κι έγινε.
-Μετά φώναξε το σκύλο και του είπε: «Εσύ, θα φυλάς την ιδιοκτησία του ανθρώπου. Θα είσαι ο αφοσιωμένος και πιστός φίλος του. Θα τρως ό,τι του περισσεύει και θα ζεις 30 χρόνια».
Οπότε, απάντησε ο σκύλος: «Τέτοια ζωή και 30 χρόνια; Τι να τα κάνω Θεέ μου; Δώσε μου 15 και πολλά που είναι…»
Έτσι κι έγινε.
-Τρίτο στη σειρά κάλεσε ο Θεός τον πίθηκο και του είπε: «Εσύ πίθηκε θα πηδάς από δέντρο σε δέντρο. Θα συμπεριφέρεσαι σαν βλάκας. Θα κάνεις τον γελωτοποιό και θα ζεις 20 χρόνια».
Αλλά ούτε κι ο πίθηκος φάνηκε ευχαριστημένος. «Να ζω Θεέ μου 20 χρόνια για να είμαι ο διασκεδαστής, δηλαδή ο καραγκιόζης των ανθρώπων; Μπααα… Άσε καλύτερα Κύριε…! Δώσε μου 10 χρονάκια, και πολλά που είναι…»
Οπότε, έτσι κι έγινε.
-Και, κάπου προς το τέλος, ήρθε η ώρα να πλάσει ο Θεός και τον άντρα. Τον δημιούργησε λοιπόν, και μετά τον φώναξε και του είπε: «Θα είσαι το μόνο λογικό ον επί της Γης. Θα χρησιμοποιείς τη νοημοσύνη σου για να επιβάλλεσαι σε όλα τα άλλα δημιουργήματά μου. Θα εξουσιάζεις όλο τον πλανήτη, και θα ζεις 20 χρόνια».
Εξανέστη ο άντρας και παραπονέθηκε. «Μααα… Θεέ μου, να εξουσιάζω τα πάντα στη Γη και να ζω μόνον 20 χρόνια; Δώσε μου σε παρακαλώ τουλάχιστον τα 20 χρόνια που άφησε στην άκρη ο γάιδαρος, τα 15 που άφησε ο σκύλος και τα 10 που άφησε ο πίθηκος, για να έχω καιρό μπροστά μου να κάνω όλ’ αυτά που μου αναθέτεις!»
Και τότε, ακούστηκε η φωνή του Δημιουργού:
«Πολύ καλά λοιπόν άντρα! Αν έτσι το επιθυμείς, ΕΤΣΙ και ας γίνει…!»
Και… όντως… Έτσι και έγινε..!!
Να γιατί ο άντρας ζει 20 χρόνια σαν άνθρωπος. Μετά παντρεύεται, δουλεύει σκληρά 30-40 χρόνια σαν γάιδαρος, κουβαλώντας τα βάρη της οικογένειας. Αποκτάει παιδιά, φορτώνεται νέες φροντίδες και βάσανα για 15 χρόνια ζώντας σαν σκύλος, φρουρώντας και το σπίτι με την όποια άλλη περιουσία, τρώγοντας ό,τι περισσεύει και, όταν γεράσει, ζει σαν πίθηκος και συμπεριφέρεται σαν βλάκας, κάνοντας μέχρι και τον γελωτοποιό στα εγγόνια του…
Και μετά σου λένε ότι αφέντης, «κολόνα του σπιτιού» και αρχηγός της οικογένειας είναι τάχα ο «ανήρ»!