Είχα την ιδιαίτερη τιμή να παρευρεθώ στα γραφεία της Αρχιεπισκοπής, τις ημέρες των εκλογών για τον διάδοχο της Ι.Μητροπόλεως μας, Σταγών και Μετεώρων. Έβαλα στην άκρη όλα όσα ακούγονταν τους τελευταίους μήνες και σκέφτηκα πως ό,τι και αν γίνει, δεν παύει να είναι μία εμπειρία που κάθε ενδιαφερόμενος θα έχει την ευκαιρία μία φορά στη ζωή του να ζήσει, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις, αφού ο εκλεγμένος Μητροπολίτης θα είναι εφ’όρου ζωής.
Μεγάλη κινητικότητα από νωρίς το πρωί της Παρασκευής στην Ι.Μ. Ασωμάτων Πετράκη, με τους Μητροπολίτες να καταφθάνουν ο ένας μετά τον άλλον και τους ανθρώπους της Αρχιεπισκοπής να είναι σε ετοιμότητα και εγρήγορση.
Όλοι προετοιμασμένοι για τις εκλογές, με τα πηγαδάκια και τους ψιθύρους να έχουν την τιμητική τους και το κοινό μυστικό για την υπεροχή του π. Θεοκλήτου να έχει το πάνω χέρι στις συζητήσεις, αφού για αυτό είχαν φροντίσει οι ίδιοι οι Αρχιερείς όλο το τελευταίο διάστημα με όλα αυτά που διέρρευσαν.
Οι ώρες περνούσαν, οι εκλογές έγιναν, το αποτέλεσμα δικαίωσε τις φήμες των τελευταίων μηνών. Ο π. Θεόκλητος είναι ο εκλεγμένος Μητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων.
Οι εκδηλώσεις χαράς και το γιορτινό κλίμα, μόλις είχε ξεκινήσει για τους ανθρώπους της Μεσσηνίας.
Λίγο πιο πέρα, οι άνθρωποι της Μητροπόλεως μας, θα λέγαμε, μάλλον μουδιασμένοι, όπως συνέβη και με τον γράφοντα αυτό το κείμενο. Ήθελαν τον δικό τους άνθρωπο. Τον ζυμωμένο με τον τόπο π. Νήφωνα, ώστε να έχει συνέχεια το έργο και η χάραξη της πορείας του Μακαριστού Σεραφείμ. Ένα βουβό παράπονο επισκίασε την ατμόσφαιρα. Ο π. Νήφων ό,τι ανέλαβε, το έφερε εις πέρας με απόλυτη επιτυχία. Εκτέλεσε χρέη Ηγουμένου σε ένα τεράστιο μοναστήρι και ταυτόχρονα Πρωτοσυγγέλλου σε μία Μητρόπολη, που μόλις είχε μονιμοποιηθεί και συνεπώς ήθελε οργάνωση εκ βάθρων. Όλα τα έφερε εις πέρας, με συνέπεια και υπευθυνότητα. Άλλωστε, ακόμα και κόσμος που είναι μακριά από την εκκλησία, σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή για την μητροπολιτική μας περιφέρεια, πήραν θέση και τάχθηκαν ανοιχτά υπέρ του Νήφωνος. Σχολίαζαν…….’’είναι αγαπητός’’ ‘’είναι προσιτός’’ ‘’εμπνέει εμπιστοσύνη’’ ‘’με έκανε να έρθωκοντά στην εκκλησία’’ ‘’είναι ελεήμων’’ ‘’έχει χάρισμα διοικητικό’’ και πολλά άλλα, που έδειχναν ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά. Τα χωριά, μετά την κοίμηση του Μακαριστού Σεραφείμ, δεν ένιωσαν ορφάνια, αφού πήγαινε τακτικά και λειτουργούσε, ακόμα και στα πιο δυσπρόσιτα σημεία.
Αυτά εν ολίγοις έρχονταν αυθόρμητα στο μυαλό κάποιου, που προσπαθούσε να αφουγκραστεί τα προβληματισμένα πρόσωπα όλων μας.
Στα γραφεία της συνόδου οι διαδικασίες είχαν ήδη ξεκινήσει. ‘’Μικρό μήνυμα’’ αργότερα το ‘’Μεγάλο Μήνυμα’’ προσφωνήσεις, ίσως και ανταλλαγή φιλοφρονήσεων, ευχαριστίες και υποσχέσεις. Το καθολικό της Ι.Μονής ξεχείλιζε από ανάμεικτα συναισθήματα των ανθρώπων των δύο εκλογικών ‘’αντιπάλων’’
Χαμένος και εγώ μέσα στα φλας των φωτογραφικών μηχανών και στα σπρωξίματα της πολυκοσμίας, με την ένταση να μου έχει δημιουργήσει έναν αφόρητο πονοκέφαλο, που νόμιζα ότι θα μου πεταχτεί το μάτι έξω, βυθισμένος στις σκέψεις μου, γύρευα να ακούσω έναν λόγο και για τον δικό μας υποψήφιο. Σκεφτόμουν………… τόσα λόγια, τόσες στομφώδεις εκφράσεις και δεν περισσεύει τίποτα για τον άνθρωπο, που έγινε χίλια κομμάτια όλο αυτό το διάστημα;
Μου ήρθαν στο μυαλό οι ενέργειες που κάνουν οι πολιτικοί ή οι αθλητές σε ανάλογες περιπτώσεις, που – έστω και υποκριτικά πολλές φορές – σπεύδουν πρωτίστως να συγχαρούν τους αντιπάλους και έπειτα να κάνουν οποιαδήποτε άλλη ενέργεια. Για να πω την αλήθεια αυτό το περίμενα περισσότερο από τον Αρχιεπίσκοπο και όχι τόσο από τη μεριά του π. Θεοκλήτου. Σκέφτηκα ότι εκείνοι ίσως είναι δικαιολογημένοι, αφού μέσα στη χαρά τους μάλλον θα τους ξέφυγε.
Δε θα μπορούσα να μη σχολιάσω επίσης – αν και έρχομαι σε δύσκολη θέση – τη συμπεριφορά και κάποιων μεμονωμένων ανθρώπων της περιοχής μας, είτε λαϊκών είτε κληρικών, οι οποίοι, προφανώς για δικούς τους προσωπικούς λόγους, εισέπραξαν με ιδιαίτερη ανακούφιση την είδηση της μη εκλογής του π. Νήφωνα.
Πίστευα πως, όποια και αν ήταν η προτίμηση του καθενός, τουλάχιστον θα αναγνώριζε το ήθος και την αξιοπρέπεια που έδειξε ο Πρωτοσύγγελλός μας.
Δε μπορώ να ξεχάσω, ειδικά το τελευταίο διάστημα, την αρχοντική συμπεριφορά του, αφού, όπου στεκόταν και όπου βρισκόταν, υποστήριζε με ιδιαίτερο σθένος την άποψη και με αυτή κατηχούσε το ποίμνιο, πως, όποιος και αν είναι ο επόμενος Δεσπότης – υπονοώντας σαφέστατα τον π. Θεόκλητο – πρέπει να τον στηρίξουμε, να τον βοηθήσουμε και να τον αγαπήσουμε αφού θα είναι ο Μητροπολίτης μας!!!
Τον εαυτό του τον άφηνε απ’ έξω!
Την ημέρα των εκλογών και αφού είχε ανακοινωθεί το αποτέλεσμα τον είδα να περνάει από μπροστά μας στα γραφεία της Αρχιεπισκοπής, με το γνωστό του χαμόγελο με τις ευχές του και το λεβέντικο βλέμμα του, που αν κάποιος δεν γνώριζε τι συμβαίνει εκείνη την ημέρα δε θα μπορούσε να καταλάβει πως ο π. Νήφων ήταν υποψήφιος και έχασε. Ήταν όπως τον ξέρουμε πάντα! Όπως μας χαιρετάει στο αρχονταρίκι του Μεγάλου Μετεώρου. …….και εκεί που σε καταλάμβανε η αμηχανία, αφού δεν ήξερες τι πρέπει να του πεις και πώς να τον αντιμετωπίσεις, ξαφνικά αντιλαμβανόσουν, πως εκείνος έχει γίνει παρηγορητής των υπολοίπων και τον αναζητάς, όχι για να του πεις δυο λόγια παραμυθίας, αλλά για να σε εμψυχώσει εκείνος!!! Αυτό ήταν που σου έκανε την καρδιά κομμάτια και ένας κόμπος στο λαιμό έμεινε για αρκετές ώρες. Αυτός είναι ο π. Νήφων. Αυτός που ήταν πάντα και αυτός που πρώτος αγκάλιασε το νέο Δεσπότη δίνοντας και σε εμάς το παράδειγμα, τηρώντας με έργα αυτά που τόσο καιρό υποστήριζε με λόγια!
Για αυτόν τον άνθρωπο λοιπόν περίμενα να γίνει μία αναφορά. Μία λέξη ως αναγνώριση της προσφοράς και του ήθους του. Όχι επειδή το έχει ανάγκη εκείνος, αλλά επειδή εμείς έχουμε ανάγκη τέτοια παραδείγματα, ώστε να τα χρησιμοποιούμε ως ‘’λίπασμα’’ για την καλλιέργεια του χαρακτήρα μας και της ψυχής μας.
Ίσως τα γραφόμενα μου να μοιάζουν πως είναι ενάντια στον π. Θεόκλητο. Όχι.
Απλά εκείνον δεν τον γνωρίζω!
Όμως, θα τον στηρίξω στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μου, θα τον βοηθήσω όσο μου αναλογεί και η καρδιά μου είναι έτοιμη να τον αγαπήσει.
Αυτά ακριβώς δηλαδή που με δίδαξε με τον τρόπο του ο Πρωτοσύγγελλος της Μητροπόλεως μας και καθηγούμενος της Ι.Μ.Μ.Μετεώρου, ο αγαπητός σε όλους μας π. Νήφων Καψάλης.