Σε μια περίοδο που το ζητούμενο είναι η οριστική έξοδος της χώρας από την ασφυκτική κηδεμονία των δανειστών της – η καταξίωση της Ελλάδας ως πυλώνα σταθερότητας στα Βαλκάνια – η βιώσιμη εξυπηρέτηση του χρέους – η συνολική ανασυγκρότηση με εθνικό σχέδιο δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης – η εμβάθυνση της Ενωμένης Ευρώπης με τις αξίες της αλληλέγγυας συμβίωσης των λαών της… – το σκάνδαλο του εκμαυλισμού συνειδήσεων από τη ΝΟΒΑΡΤΙΣ έφερε στο προσκήνιο τις παθογένειες που προκάλεσαν τα εκρηκτικά ελλείμματα και την υπερχρέωση της χώρας.
«Σκευωρία» κραυγάζει η ΝΔ. « Επανάληψη της σκανδαλολογίας του 1989» κραυγάζει το ΠΑΣΟΚ. Όμως η παγκόσμια διακίνηση μαύρου χρήματος για δωροδοκίες και επηρεασμό των αποφάσεων στη τιμολόγηση και τη συνταγογράφηση των φαρμάκων είναι δεδομένη. Δεδομένος είναι και ο εκτροχιασμός της δαπάνης για φάρμακα – εμβόλια – μοριακό έλεγχο του αίματος – που κορυφώθηκε στην Ελλάδα τα έτη 2007 – 2010.
Τί έφταιξε; Το κακό το ριζικό μας; Μόνον οι γιατροί που αθέτησαν τον όρκο του Ιπποκράτη και έγιναν «πιράνχας», «βαποράκια» των Φαρμακευτικών Εταιριών και του αθέμιτου ανταγωνισμού τους για την άλωση της αγοράς φαρμάκου –για την πολυφαρμακία– για την κατανάλωση με κάθε τρόπο των δικών τους σκευασμάτων; Προφανώς υπάρχουν και πολιτικές ευθύνες. Για ποινικές δεν γνωρίζουμε ακόμη. Πρέπει να ολοκληρωθεί με σοβαρότητα, με τεκμηρίωση ευθυνών, η διεξοδική διερεύνηση του Σκανδάλου ΝΟΒΑΡΤΙΣ.
« Ηλίθιοι ή Ένοχοι» ήταν το ερώτημα που κυριαρχούσε στη αποκάλυψη του Σκανδάλου της Τράπεζας Κρήτης, το 1989. Αποδείχθηκε ότι υπήρξε και πολιτική « ηλιθιότητα» για κείνους που επέτρεψαν να εξελιχθεί το Σκάνδαλο Κοσκωτά με στόχο την κομματική άλωση του τραπεζικού συστήματος και πολιτική ενοχή. Τώρα, τι προτιμούν να αποδειχθεί οι Υπουργοί και Πρωθυπουργοί της περιόδου που ελέγχεται για το μεγάλο φαγοπότι, για τη ρεμούλα, στη διακίνηση του φαρμάκου και στην εκτόξευση των φαρμακευτικών δαπανών για το Δημόσιο – για τα Ασφαλιστικά Ταμεία ( σχετική μελέτη Ηλία Μόσιαλου) – για τους ασθενείς;
Το κεντρικό όμως πρόβλημα της χώρας είναι η μετάβαση στη νέα ενάρετη εποχή. Που δεν θα επιτρέπει τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, τη διάβρωση των συνειδήσεων, τη διαπλεκόμενη διαφθορά, τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό… Εκεί πρέπει να επικεντρώσουμε για να περάσουμε στη ΚΑΘΑΡΣΗ, στην σύγχρονη ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ. Να βάλουμε κανόνες, να θέσουμε ασφαλιστικές δικλείδες,για τη σωστή τιμολόγηση των φαρμάκων – για τη δεοντολογική και ελεγχόμενη ηλεκτρονική συνταγογράφηση – για την αξιολόγηση της τεχνολογίας της υγείας – για τεκμηριωμένα θεραπευτικά και διαγνωστικά πρωτόκολλα – για κεντρικοποίηση των προμηθειών και ηλεκτρονική πλατφόρμα – για επιλογές που αναγνωρίζουν το φάρμακο ως δημόσιο αγαθό – για να διευρυνθεί η πρωτοβουλία της Βαλέτα στην ευρωπαϊκή συνεργασία για προσιτές τιμές στα νέα καινοτόμα πανάκριβα φάρμακα και στις εξειδικευμένες θεραπείες…
Η Κάθαρση που δεν προέκυψε ούτε με τη Κυβέρνηση Τζαννετάκη, ούτε με τις επόμενες που θα προωθούσαν τον υποτιθέμενο «προοδευτικό εκσυγχρονισμό» – τη ρήξη με «τους νταβατζήδες» – την «εσωτερική υποτίμηση» και τις επενδύσεις… θα προκύψει όταν εξαφανίσουμε όλα τα αίτια που προκάλεσαν τα σκάνδαλα στις αμυντικές δαπάνες – στα μεγάλα έργα – στην υγεία και το φάρμακο… όλα τα αίτια που συνέβαλλαν στην οικονομική χρεοκοπία και τη μετατροπή της Ελλάδας σε προτεκτοράτο των δανειστών της. Και ασφαλώς δεν θα προκύψει αν δεν υπάρξει τουλάχιστον η πολιτική διαπόμπευση των πολιτικών ενόχων και η επιστροφή των κλεμμένων και από τη ΝΟΒΑΡΤΙΣ και από όσους άλλους συμμετείχαν στο πλιάτσικο.