Σαν χθες θυμάμαι μία από τις επισκέψεις μου στο Άγιον Όρος.
Μεταξύ των προσκυνητών βρισκόταν και ένας θερμόαιμος νεαρός με τις δικές του σύγχρονες και “τρέντυ” θεωρίες. Σε μία απο τις καλύβες που επισκεφτήκαμε για προσκύνημα, εκείνος ο νεαρός είπε με περίσσιο θράσος και μάλλον με αγένεια στον γέροντα της καλύβης την ατάκα του σύγχρονου Έλληνα, που συχνά – πυκνά ακούμε.
“Γέροντα… εγώ δεν πιστεύω! Αν δε δω κάποιο θαύμα, δεν πιστεύω! Θέλω κάτι χειροπιαστό και τότε θα πιστέψω!”
Ο γέροντας χωρίς καν να τον κοιτάξει στα ματιά, χωρίς να σηκώσει το βλέμμα του από τη γη, του αποκρίθηκε λέγοντάς του:
“Νεαρέ μου! Εσύ και να δεις θαύμα, πάλι δεν θα πιστέψεις. Δεν θα πιστέψεις, διότι τα χρόνια, οι δεκαετίες, οι αιώνες περνούν, αλλά ο κόσμος μένει ίδιος. Και εσύ… εσύ είσαι ίδιος με εκείνους που ζητούσαν θαύματα για να δουν και να πιστέψουν. Είσαι ίδιος με αυτούς που μπροστά στα μάτια τους, τη μια στιγμή τους ανέστησε το Λάζαρο και λίγο καιρό αργότερα Τον Σταύρωσαν!”
Σκύψαμε όλοι το κεφάλι, ασχέτως αν τα λόγια απευθύνονταν στον αυθάδη νεαρό. Όλοι μας είδαμε τον εαυτό μας να περιπλανιέται μέσα στα αυθόρμητα αλλά τόσο αληθινά λόγια του γέροντα.
Την ευχή σου, Παπά-Γιάννη!
ΝΙΚΟΣ ΒΑΞΕΒΑΝΙΔΗΣ
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
