Από άκρως διαστρεβλωμένη αντίληψη των σχέσεών μας με την Τουρκία πάσχει η πλειονότητα του Ελληνικού πολιτικού κόσμου, καθώς, παγιδευμένοι στις αυταπάτες τους ότι ο Ερντογάν φωνάζει και μας απειλεί μόνο για εσωτερική του ψηφοθηρία δεν αντιλαμβάνονται τη μακροπρόθεσμη στρατηγική, που έχει χαράξει η γειτονική χώρα.
Οι πολεμικές κορώνες και οι εχθρικές, εν γένει, τοποθετήσεις των κομμάτων που απαρτίζουν το Τουρκικό κοινοβούλιο, ταυτίζονται με τις θέσεις του στρατιωτικού κατεστημένου, που πάγια επιδιώκει τη συρρίκνωση της εδαφικής μας κυριαρχίας, όπως αυτές… έχουν τεθεί από τον προηγούμενο αιώνα και επεκτείνονται, σε βάθος δεκαετιών.
Στο πλαίσιο αυτό, οι Τούρκοι επιτυγχάνουν, μέσω των μεγαλόστομων δημόσιων δηλώσεών τους, να κερδίζουν, βήμα – βήμα, κρίσιμους πόντους, στην γεωπολιτική σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου, αναβαθμίζοντας σταδιακά τις διεκδικήσεις τους και γκριζάροντας ολοένα και περισσότερες περιοχές. Πρόκειται για μια συνήθη τακτική των Τουρκικών κυβερνήσεων, που συνεχίζεται χωρίς πρακτικά να υπάρξει καμία αντίδραση εκ μέρους των Ελλήνων κυβερνώντων.
Τα μονομερή παρανοϊκά επιχειρήματα που κάθε τόσο προβάλλει η Άγκυρα πρέπει να τυγχάνουν άμεσης απάντησης, με την χρήση διεθνούς, πειστικού, διπλωματικού λόγου, ικανού να διαλύσει, εξ ών συνετέθη, το σαθρό οικοδόμημα ανιστόρητων και επικίνδυνων για την παγκόσμια ειρήνη διεκδικήσεων της απέναντι πλευράς.
Στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής δεν πρυτανεύει, κατά βάσιν, η λογική και το διεθνές δίκαιο, γενικότερα, δεν γίνεται σεβαστό, οπότε και η εξωφρενική απαίτηση της Τουρκίας για τα νησιά του Αιγαίου, καταγράφεται στο θυμικό της παγκόσμιας κοινής γνώμης, ως δίκαιο αίτημα, χωρίς να μπορούν οι λαοί των κρατών – μελών του ΟΗΕ να διακρίνουν, λόγω έλλειψης πληροφόρησης, ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο.
Αυτό το παιγνίδι το γνωρίζει άριστα η Τουρκία και το γκριζάρισμα του Αιγαίου, υπ’ αυτή την έννοια αποτελεί δική της διπλωματική επιτυχία και ταυτόχρονα δηλώνει την δική μας αποτυχία, παρά το γεγονός ότι τα επιχειρήματα των αντιπάλων είναι έωλα και άνευ νομικών αντικρισμάτων. Διότι, η γείτων με αυτό το Μακιαβελικό τρόπο κατόρθωσε, αζημίωτα, να επιβάλλει γκρίζες ζώνες, παντού, χωρίς, κατ’ ουσίαν, να υπάρξει καμία αντίδραση από εμάς.
Τη στιγμή αυτή, οι ανά τον κόσμο πρέσβεις μας θα έπρεπε ήδη να ενημερώνουν τις ξένες κυβερνήσεις, επιδεικνύοντας επίσημους χάρτες και διεθνείς συνθήκες, βάσει των οποίων τα νησιά που αμφισβητούνται ανήκουν στο Ελληνικό κράτος. Επίσης, θα έπρεπε με σχετικά δημοσιεύματα, να “βομβαρδίζουν” σε τακτά χρονικά διαστήματα, επηρεάζοντας ευμενώς την κοινή γνώμη των κρατών όπου ευρίσκονται για το δίκαιο των Ελληνικών θέσεων.
Αντί λοιπόν να βρίσκεται σε εξέλιξη, διεθνής εκστρατεία ενημέρωσης, για τον Τουρκικό επεκτατισμό και για τις βλέψεις του κατά της εδαφικής μας ακεραιότητας, επικρατεί λήθαργος, έλλειψη επιχειρημάτων και απόπειρα αποπροσανατολισμού.
Η κακή ρητορική και η απουσία πειθούς των εκάστοτε Ελληνικών Κυβερνήσεων έχει απενοχοποιήσει παγκοσμίως την Άγκυρα, αφού οι πολιτικοί μας προτιμούν για αδιευκρίνιστους προς εμάς λόγους να μην καυτηριάζουν και να μη στιγματίζουν τα διαχρονικά εγκλήματα του Τουρκικού ιμπεριαλισμού. Η αποτυχία αυτή, σε απλά Ελληνικά, σημαίνει ότι έχουν “κατορθώσει”, στα μάτια των πολιτών του κόσμου, να φανεί ότι η Τουρκία δεν ευθύνεται για την κατοχή της μισής Κύπρου, δεν ευθύνεται για την αμφισβήτηση νησιών και βραχονησίδων, δεν ευθύνεται για την διεκδίκηση του μισού Αιγαίου, δεν ευθύνεται για την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λοζάνης, κάτι που αποτελεί ντροπή, όσον αφορά το σκέλος της υποστήριξης των εθνικών μας δικαίων.
Στην παρούσα χρονική συγκυρία, αυτό που απέτρεψε την Τουρκική επιθετικότητα ήταν η προσωρινή ισορροπία στο συσχετισμό στρατιωτικών δυνάμεων, που έχει επιτευχθεί, ύστερα από τις πρωτοφανείς εξοπλιστικές δαπάνες, που υποβληθήκαμε, μετά την κρίση των Ιμίων. Αποδείχτηκε ότι η δεδομένη χρονική στιγμή ήταν εντελώς απρόσφορη, με βάση την σημερινή ισχύ πυρός, των δύο χωρών, για τον Ερντογάν και αυτό λειτούργησε εξαιρετικά ανασταλτικά, την τελευταία στιγμή.
Όμως, η υπάρχουσα ισορροπία δυνάμεων είναι τελείως παροδική και αναμένεται να ανατραπεί το αμέσως προσεχές διάστημα. Οι γείτονες, πιστοί ακόλουθοι του νεοθωμανικού δόγματος, έχουν προχωρήσει σε κολοσιαίες παραγγελίες πολεμικού υλικού, τα τελευταία χρόνια, προκρίνοντας τη μετατροπή της χώρας τους, σε περιφερειακή ευρωασιατική υπερδύναμη.
Μια από τις σοβαρές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης ήταν η κάθετη μείωση των αμυντικών δαπανών, που είχε σαν αποτέλεσμα, την διακοπή των παραγγελιών στρατιωτικού υλικού, γεγονός που θα προκαλέσει την ανατροπή της υφιστάμενης ισορροπίας, συντομότατα.
Για τους παραπάνω λόγους, η εξεύρεση ικανών κονδυλίων για την άμυνα είναι πρώτιστη προτεραιότητα, αφού συνδέεται αναντίρρητα με την επιβίωση του έθνους μας, σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, από επίσημα κυβερνητικά χείλη, όπως είναι οι σχετικές δηλώσεις του Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Άμυνας πως δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε την εξοπλιστική κούρσα της Τουρκίας.