Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΚΕΡΕΚΟΥ
Στις 8 Μαρτίου, ημέρα της γυναίκας, εκφράσαμε τις σκέψεις μας και εκδηλώσαμε τα αισθήματά μας γι’ αυτήν, στέλνοντάς της και τις πιο θερμές μας ευχές για τη γιορτής της. Δεν αναιρούμε ούτε μια λέξη από όσα γράψαμε, διότι τα πιστεύουμε! Αξίζει όμως να δούμε και το πώς κάποιες εκπρόσωποι του ωραίου φύλου βλέπουν εμάς τους άντρες, σύμφωνα με το κείμενο που ακολουθεί. Ελπίζουμε μόνον κάποιες…
Τακτική λοιπόν αναγνώστρια της στήλης, η οποία υπογράφει ως “Μ. Κ.”, μου γράφει ότι διάβασε παλαιότερο χρονογράφημά μου με τίτλο: ‘’Αχ αυτά τα απορρυπαντικά’’ στο οποίο ομολογούσα ότι, βάζοντας κάποια μέρα που ήμουν μόνος στο σπίτι, δυο σταγόνες υγρό σαπούνι για να πλύνω ένα πιάτο, αυτό γλίστρησε από τα χέρια μου, έπεσε κάτω στα πλακάκια της κουζίνας, χωρίς να σπάσει ευτυχώς και στην προσπάθειά μου να το τσακώσω και να το επαναφέρω στο νεροχύτη, αυτό πήρε δρόμο και αναγκάστηκα να το κυνηγάω μέχρι το ασανσέρ…
Παίρνοντας δε αφορμή από αυτήν μου την ομολογία, η προφανώς όχι και πολύ φανατική θαυμάστρια των αντρών αναγνώστριά μας, βγάζει στο γράμμα της όλα της τα απωθημένα για τις ικανότητες και την στοιχειώδη ευφυΐα και τάξη του αντρικού φύλου!
Δεν γνωρίζουμε αν το σημείωμά της, το περιεχόμενο του οποίου παραθέτουμε στη συνέχεια, το έθεσε υπόψιν και του συντρόφου της τον οποίο ουσιαστικά φωτογραφίζει…Την πληροφορούμε πάντως ότι, αν πάει σε σπίτι εργένη, θα το βρει τις περισσότερες φορές σε τέτοια τάξη, που θα το ζήλευε και η καλύτερη νοικοκυρά!
Όσο δε για τα δήθεν μονίμως στραβοκουμπωμένα κουμπιά του υποκαμίσου μας, για το ότι είμαστε τάχα ικανοί να βγούμε στο δρόμο με μια κάλτσα μαύρη και μια πράσινη και ότι ζητάμε εκατό γνώμες για να ταιριάξουμε μια γραβάτα με το κοστούμι μας, όπως γράφει, αυτά είναι ασφαλώς υπερβολές και πικρόχολες συκοφαντίες.
Ας δούμε λοιπόν πώς δικαιολογεί την γνώμη που έχει για την σε όλα όπως ισχυρίζεται τσαπατσουλιά και κακογουστιά μας, συγκρίνοντας τον τρόπο με τον οποίο άντρες και γυναίκες κάνουν την ίδια δουλειά, όπως για παράδειγμα όταν πηγαίνουν για ψώνια στο Super Market.
Οι γυναίκες:
-Προσπαθούν, λέει, να παρκάρουν έστω και με κάποιες δυσκολίες, μέχρι που τα καταφέρνουν.
-Παίρνουν ένα καρότσι και το γεμίζουν με χρήσιμα πράγματα σε χρόνο ρεκόρ, διότι θυμούνται σε ποιο ακριβώς ράφι βρίσκεται το κάθε τι που θέλουν…
-Βάζουν τα ψώνια στις σακούλες με λογικό τρόπο. Ό,τι είναι για το ψυγείο σε μια σακούλα, τα λαχανικά σε άλλη, τα απορρυπαντικά σε άλλη κ.ο.κ. Πηγαίνουν στο ταμείο που έχει σε αναμονή τους λιγότερους πελάτες. Πληρώνουν. Γυρίζουν στο σπίτι, αδειάζουν τις σακούλες και τακτοποιούν κάθε πράγμα στη θέση που πρέπει, μέσα σε λίγα λεπτά.
Οι άντρες:
-Παρκάρουν με μεγάλη ευκολία. Μπαίνουν στο Super-Market βιαστικοί και “αεράτοι” χωρίς όμως καρότσι και ξαναβγαίνουν για να το πάρουν. Εκεί αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν κέρμα για το καρότσι και πηγαίνουν στο περίπτερο να κάνουν ψιλά, όπου όμως ξεχνιούνται χαζεύοντας τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων(!). Όταν κάποτε θυμηθούν και τα ψώνια γυρνάνε, παίρνουν το καρότσι και, επί τέλους, μπαίνουν στο κατάστημα. Κάνουν όλες τις διαδρομές (κατά μήκος, κατά πλάτος, ζικ-ζακ και διαγώνια) για να εντοπίσουν τα ράφια με τα ψώνια που έγραφε το σημείωμα που τους έδωσε η σύζυγος, το όποιο έχουν ξεχάσει όμως να πάρουν μαζί τους και τους περιμένει κάπου στο σπίτι.
-Τελικά αγοράζουν ένα ζευγάρι κάλτσες, κατεψυγμένες πίτσες, φιστίκια, λουκάνικα, μπύρες και κάποιο κόμικ… Με άχρηστα και περιττά όπως γάλα, γιαούρτι, τυρί, βούτυρο, μακαρόνια, ρύζι απορρυπαντικά και λοιπές “αηδίες” δεν ασχολούνται.
-Πηγαίνουν πάντα στο ταμείο που κάθεται η πιο όμορφη ταμίας…
-Βάζουν στις σακούλες τις κάλτσες με τις πίτσες και τα λουκάνικα με τα κόμικς και τις μπύρες.
-Γυρίζουν στο σπίτι. Αφήνουν τις σακούλες στο τραπέζι της κουζίνας γεμάτες και φεύγουν, νομίζοντας ότι τα ψώνια θα βαρεθούν κάποτε και θα βγουν μόνα τους από τις σακούλες για να πάνε στη θέση τους.
-Βάζουν στο ψυγείο μόνο τις μπύρες. “Την πέφτουν’’ στον καναπέ με το κόμικ στο χέρι μασουλώντας τα φιστίκια και περιμένουν να κρυώσουν οι μπύρες. Το πολύ-πολύ να πάρουν στο τηλέφωνο κάποιο φιλαράκι για να σχολιάσουν, με τις ώρες… αν ήταν έγκυρο ή όχι το γκολ της ομαδάρας τους, ξέρετε… αυτό που ακύρωσε κάποιος ανεκδιήγητος διαιτητής(!). Την ώρα εκείνη, η νοικοκυρά-σύζυγος τρέχει εν τω μεταξύ να δει το φαγητό που μύρισε και κοντεύει να καεί. Το πλυντήριο των ρούχων, που τελείωσε την πλύση και θέλει άδειασμα και άπλωμα των ασπρορούχων που έπλυνε, ενώ θέλει και το μωρό άλλαγμα, γιατί λερώθηκε και κλαίει.
Ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια κυρία Μ.Κ. Μην ξεχνάτε όμως ότι, με τον λάθος τρόπο που μας αποδίδετε ότι κάνουμε τις επιλογές μας, πρέπει προφανώς να έχουμε επιλέξει και τη σύντροφο της ζωής μας. Λέτε να έχουμε κάνει το ίδιο αποτυχημένη επιλογή και σ΄ αυτό;(!)
Επιτρέψτε μας τελειώνοντας και μια ακόμη ερώτηση, που εντελώς τυχαία έρχεται στη σκέψη μας. Μήπως όλα αυτά που γράφετε έχουν σχέση, όλως συμπτωματικά, με την επιλογή που μας αποδίδετε ότι πηγαίνουμε πάντα στο ταμείο με την πιο όμορφη ταμία; Λέμε… μήπως;
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!