Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΚΕΡΕΚΟΥ
Μπήκε φουριόζος και φανερά στις ‘‘μαύρες’’ του ο παλιός καλός μου απ’ τον στρατό, φίλος. Είπε μια “ξινισμένη” καλημέρα, έβγαλε το κασκέτο του, κάθισε απέναντί μου και πήρε φόρα!
-Παράγγειλέ μου έναν καφέ ‘‘ξυπόλητο,’’ δηλαδή χωρίς ζάχαρες, γάλατα και τα τοιαύτα και άκουσέ με! Όταν εγώ σού τά ’λεγα πριν λίγες μέρες, εσύ με είπες υπερβολικό και τσαντίλα. Να δούμε τι θα μου πεις σήμερα!…
-Ηρέμησε φίλε, προσπάθησα να τον καλμάρω. Τι έπαθες πάλι;(!)
-Τι άλλο θέλεις να πάθω; Φοβάμαι να μπω σε αεροπλάνο ή καράβι. Τρέμει η καρδούλα μου να πάρω τρένο. Προβληματίζομαι για ν΄ ανοίξω το γράμμα που μου φέρνει ο ταχυδρόμος. Τρέμω την ώρα που πηγαίνω στο ΑΤΜ της Τράπεζας για να πάρω τη σύνταξή μου, μη και πέσω σε καμιά ανατίναξη. Φορτηγό βλέπω να έρχεται από το βάθος του δρόμου, και τρέχω να κρυφτώ στη γωνία, μη πάρει φόρα και μας σαρώσει, επειδή έχει γίνει μόδα να πέφτουν ‘‘κάποιοι’’ επάνω σε πλήθη κόσμου έτσι, χωρίς λόγο, για να ταρακουνήσουν όπως λένε την εξουσία…
Πήρες χαμπάρι ότι βρισκόμαστε υπό διωγμό φίλε, σε έναν άγνωστο πόλεμο;
-Είσαι λίγο υπερβολικός βέβαια, αλλά και τι μπορούμε να κάνουμε; του λέω.
-Τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε! ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ, και γι’ αυτό μου έχουν ανάψει τα λαμπάκια, μου απαντάει. Πιόνια καταντήσαμε. Μαριονέτες! Η ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας παίζεται κορώνα γράμματα. Απειλούμαστε από παντού με αφανισμό κι΄ εμείς ασχολούμαστε με το πόσο πήγε το μπρόκολο. Τι καιρό θα κάνει αύριο. Ποια επώνυμη “τσαπερδόνα” χώρισε ή βρήκε καινούργιο γκόμενο. Ποιος έχει τσεπώσει τα περισσότερα από την NOVARTIS ή παλαιότερα από την SIEMENS και πόση τηλεθέαση έπιασε κάθε τηλεοπτική εκπομπή. Ξέρεις τι σκασίλα έχω εγώ μη και δεν μου πουν τα ποσοστά θεαματικότητας του τάδε ή δείνα τηλεπαιχνιδιού ή ποιο κανάλι πιάνει τα υψηλότερα στα δελτία παραπληροφόρησης …συγγνώμη …“των ειδήσεων;” Έκανα λάθος και είπα παραπληροφόρησης, διότι έχω μπερδευτεί ακούγοντας και βλέποντας να μου λένε για το ίδιο θέμα, την ίδια ώρα, κάποιοι εκφωνητές (και εκφωνήτριες) τα τελείως αντίθετα ο ένας από τον άλλο, όπως τα δίνουν και σ΄ αυτούς οι αξιόπιστες τάχα πηγές των κομμάτων βέβαια, αφού τα “μαγειρέψει” το καθένα τους κατά το δοκούν…;
Τέρμα στις μειώσεις των συντάξεων με διαβεβαιώνει ο ένας, νέες περικοπές συντάξεων και του αφορολόγητου, που αυξάνει την φορολογητέα ύλη, είναι συμφωνημένα και δεσμευτικά με το “κουαρτέτο” από το 2019, μου λέει ο άλλος. Ποιον να πιστέψω; Πετάχτηκα μέχρι τους Δελφούς μήπως και βρω εκεί την άκρη και με κοίταζαν σαν εξωγήινο επειδή, όπως με βεβαίωσε ο πρόεδρος της κοινότητας, το Μαντείο τους έχει κλείσει …ελλείψει πελατών, εδώ και κάποιες χιλιάδες χρόνια. Και έχει κλείσει, όπως μου εξήγησαν, επειδή τους έλεγε κάτι παλαβά και διφορούμενα, όπως εκείνο το ‘‘ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις” που, ανάλογα με το πού έβαζες το κόμμα, είχε την εκ διαμέτρου αντίθετη έννοια.
«Ήξεις αφήξεις, ουκ εν πολέμω θνήξεις» σήμαινε “θα φτάσεις, θα επιστρέψεις δεν θα πεθάνεις στον πόλεμο”.
Βάζοντας όμως στη φωνή σου κόμμα, αντί μετά το “αφήξεις” μετά το ”ουκ”, λέγοντας δηλαδή “Ήξεις αφήξεις ουκ, εν πολέμω θνήξεις”, το έκανες να σημαίνει ‘‘θα φτάσεις αλλά δεν θα επιστρέψεις, γιατί στον πόλεμο θα πεθάνεις…’’
Και συνέχισε ο αγανακτισμένος φίλος και επισκέπτης μου, σε ακόμα πιο επιθετικό τόνο!
Τρομοκράτες προκαλούν ‘‘μακελειό’’ όπου τους καπνίσει. Η ανθρωπότητα αγωνιά για το αύριο των παιδιών της, λόγω εγκληματικότητας, ναρκωτικών και της ανεργίας που μαστίζει μικρούς και μεγάλους και …η μαϊμού χτενίζεται!…
Παίρνει ανάσα, τραβάει μια γουλιά απ’ τον ‘‘ξυπόλητο’’ κι αλλάζει σελίδα. Και καλά για την τρομοκρατία και τον κρυφό της πόλεμο, για τον οποίο είναι φανερό ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Μήπως κάνουν οι κυβερνώντες και οι δημόσιες υπηρεσίες τίποτα για μένα, τον χαμηλών εισοδημάτων φουκαρά φορολογούμενο; Μου ήρθε το Εκκαθαριστικό της Εφορίας και με καλεί να πληρώσω ‘‘διαφορά’’ 780 ευρώ! Από πού κι ως πού, και γιατί δηλαδή ρε φίλε;;(!!) Μετρημένα κουκιά είναι το εισόδημά μου! Από την σύνταξή μου και μόνον! Προκαταβολικά μου τον κρατάνε τον αναλογούντα φόρο, ο οποίος και συμφωνεί με τον παρακρατηθέντα! Γιατί μου ζητάνε κι άλλα 780; Εγώ θα πληρώσω τη νύφη επειδή υστερούν τα έσοδά τους, την ώρα που την βγάζουν ‘‘καθαρή’’ μόνον οι ματσωμένοι;(!)
Εξοφλήσεις σε 100 μηνιαίες δόσεις… τους δίνουν! Συμβιβασμούς με εκπτώσεις οφειλόμενων χρεών και των προστίμων… τους προτείνουν! Ρυθμίσεις για εκατομμύρια χρεών… τους κάνουν, ακόμη και για πρόστιμα που τους έχουν επιβληθεί για έκδοση πλαστών τιμολογίων! Αισχροκέρδεια, μίζες, φακελάκια οργιάζουν κι΄ εγώ (βγάζει από το τσεπάκι του ένα πολυκαιρισμένο χαρτάκι και μου το βάζει κάτω από τη μύτη) πήγα κατηγορούμενος σε Δικαστήριο πριν μερικά χρόνια και καταδικάστηκα ως αγορανομικά υπεύθυνος εταιρείας στην οποία εργαζόμουν για 34 δραχμές (για 10 λεπτά του ευρώ δηλαδή). Μέχρι δακτυλικά αποτυπώματα μου πήραν!…
Το κράτος που με δίκασε και με στιγμάτισε για 34 δραχμές, ποιος το τιμωρεί που με κλέβει χρόνια τώρα; Γιατί βάζει στην τσέπη μου το μακρύ του χέρι και μου παίρνει δύο συντάξεις τον χρόνο που είναι ΔΙΚΑ ΜΟΥ λεφτά και τα οποία, ΚΑΚΩΣ… ΚΑΚΙΣΤΑ…(!), τα βαφτίσανε “δώρα’’;;;(!!)
Εγώ, με τους εκάστοτε εργοδότες μου, πληρώναμε μια ζωή 45% ασφάλιστρα επί του μισθού μου επί 14 μήνες το χρόνο (19% εγώ και 26% η εργοδοσία) για να έχω στα γεράματά μου τα στοιχειώδη προς το ζην…
Κράτος δικαίου λέγεται αυτό; Μας ρώτησε πώς τα φέρνουμε βόλτα για να πληρώσουμε από την συνεχώς λεηλατούμενη σύνταξή μας τα απαραίτητα προς τον ζην και ενοίκιο, φως, νερό, τηλέφωνο, κοινόχρηστα, που μόνον αυτά αναλογικά φτάνουν τα 300-350 ευρώ το μήνα; Και, εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω με τίποτα και μου τη δίνει… είναι το γιατί η Εφορία δεν δέχεται αυτές, τις αναγκαστικές για κάθε νοικοκυριό δαπάνες, ως “δαπάνες διαβίωσης” αυξάνοντάς μας έτσι ισόποσα το εναπομένον ως καθαρό, αλλά πλασματικό ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό, εισόδημά μας. Τι μας μένει για να ζήσουμε; Μάγοι είμαστε για να αυξάνουμε ως δια μαγείας όσα “ψιχία” μας αφήνουν ή πρέπει να γραφτούμε στα ομαδικά συσσίτια που οργανώνει ο Δήμαρχος για τους απόρους;
Αισθανόμαστε φίλε ανασφαλείς μέσα στο ίδιο μας το σπίτι! Απειλούμενοι έξω από αυτό σε κάθε μας βήμα. Είμαστε υπό το κράτος κατοχής ξένων συμμοριών ληστών και δολοφόνων που έχουν συρρεύσει στη χώρα μας και μας κλέβουν, μας ληστεύουν και μας μαχαιρώνουν ή μας καίνε με ηλεκτρικά σίδερα χωρίς οίκτο για λίγα ευρώ και, την ίδια ώρα, βάζει και το καλό μας κράτος την χερούκλα του στην τσέπη μας, για να πάρει και ό,τι απόμεινε… αν απόμεινε…
Τάδε έφη ο αγανακτισμένος φίλος, πήρε το κασκέτο του, άφησε μισό στο φλιτζάνι τον ‘‘ξυπόλητό’’ του, και απήλθε σιγοτραγουδώντας, κλείνοντάς μου και το μάτι με σημασία, το γνωστό παλιό άσμα (του Γιάννη Καλατζή από το 1971) “πώς καταντήσαμε λοχία!”…
Άδικο έχει;
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!