Πέρασαν κιόλας πέντε χρόνια από την πιο στυγνή εγκληματική ενέργεια της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, τη δολοφονία του αντιφασίστα ακτιβιστή Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Η μνήμη του Παύλου παραμένει ζωντανή, η στάση ζωής του αποτελεί παράδειγμα για τη νέα γενιά. Η μαζική συμμετοχή στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις των ημερών αποτελεί δημοκρατικό καθήκον.
Τα στοιχεία που βλέπουν καθημερινά το φως της δημοσιότητας από τη δίκη της Χ.Α., είναι σοκαριστικά. Η καταδίκη των εγκληματιών της Χρυσής Αυγής αποτελεί αναγκαίο βήμα για την οριστική επιστροφή τους στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Δεν φτάνει όμως αυτό. Ο αγώνας ενάντια στην φασιστική απειλή, στον οποίο είχε στρατευθεί ολόψυχα ο νεαρός καλλιτέχνης, πρέπει να είναι καθημερινός, διαρκής και πολύμορφος.
Η δράση των φασιστικών στοιχείων στις περιοχές του Πειραιά συνεχίζεται ακόμα και σήμερα, παρά τις δικαστικές περιπέτειες της Χ.Α. μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Προχθές το Σάββατο ο Βαγγέλης Παπαμιχαήλ, μέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, γρονθοκοπήθηκε άγρια και διακομίστηκε στο νοσοκομείο από ακροδεξιά στοιχεία που φώναζαν συνθήματα κατά της Χρυσής Αυγής. Η ενέδρα που στήθηκε σε βάρος του, καθώς είχε στοχοποιηθεί λόγω της αντιφασιστικής του δράσης στην περιοχή του Πειραιά, είναι μόνο ένα επεισόδιο από τις δράσεις των φασιστών με επιθέσεις σε κοινωνικούς χώρους, καταστροφές στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, δολοφονικού χαρακτήρα ενέδρες εναντίον προσώπων, όπως η προχθεσινή. Και σε αυτές θα πρέπει να προστεθούν οι δεκάδες επιθέσεις εναντίον μεταναστών, που δεν καταγγέλλονται, λόγω της αδύναμης θέσης στην οποία βρίσκονται τα θύματα.
Αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται. Η Αστυνομία έχει αποδείξει, σε άλλες περιπτώσεις, ότι μπορεί να είναι εξαιρετικά αποτελεσματική στη διαλεύκανση τέτοιων υποθέσεων. Είναι επιτακτικό ζήτημα να καθαρίσουν οι γειτονιές του Πειραιά από τα στοιχεία αυτά και να εξαρθρωθούν πλήρως οι ναζιστικοί μηχανισμοί.
Προκαλεί πάντως εντύπωση το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία δεν βρήκε ούτε μισή λέξη για να καταδικάσει την προχθεσινή επίθεση, η οποία από τύχη δεν είχε χειρότερο αποτέλεσμα. Ούτε το κόμμα μίλησε ούτε οι κατά τα άλλα λαλίστατοι, στα κοινωνικά δίκτυα και επί παντός επιστητού, εκπρόσωποί της. Η σιωπή αυτή είναι εξοργιστική. Ακόμα πιο εξοργιστική είναι η ανοχή σε στελέχη του κόμματος που εξέφρασαν, περίπου, την ικανοποίησή τους για το γεγονός. Είναι προφανές ότι η Ν.Δ. επιλέγει να μην ταράξει την ήσυχη συνείδηση του ακροδεξιού της ακροατηρίου καταγγέλλοντας τη φασιστική βία. Ίσως να φταίει το ότι στη Ν.Δ. δεν υπάρχουν ακροδεξιοί, όπως μας διαβεβαίωσε και ο Κ. Μητσοτάκης στη ΔΕΘ.