Την 1η ημέρα του Οκτώβρη ολόκληρος ο κόσμος γιορτάζει την «Τρίτη Ηλικία». Αυτά τα περήφανα γηρατειά, όπως συνηθίζουμε να τα αποκαλούμε, που φέρουν την πείρα της ζωής και προσπαθούν να κρατήσουν όρθιους τους ώμους τους με αξιοπρέπεια. Οι άνθρωποι μιας προχωρημένης ηλικίας είναι σαν το «παλιό καλό κρασί», που όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο πολύτιμο. Ωριμάζουν στην ψυχή και το νου τους και μπορούν να συμβουλεύσουν απαλλαγμένοι από κακία, πάθη και μικροπρέπειες. Έχουν να διηγηθούν και να καταθέσουν εμπειρίες μιας ολόκληρης ζωής, γι αυτό και τους αξίζει χώρος να αναπνεύσουν, να ψυχαγωγηθούν, να νιώσουν πως είναι στο κέντρο του ενδιαφέροντος και όχι στο περιθώριο.
Σε δύσκολες εποχές οικονομικής κρίσης σας αυτή που βιώνουμε, η τρίτη ηλικία είναι αυτή που ενώ πλήττεται, ίσως περισσότερο από όλους, προσπαθεί να βοηθήσει και να στηρίξει ακόμα και οικονομικά τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Τους ίδιους αλήθεια ποιος μπορεί να τους στηρίξει; Είναι αλήθεια πως θεσμοί όπως το ΚΑΠΗ και το «Βοήθεια στο Σπίτι» δίνουν αισιόδοξα μηνύματα κοινωνικής πρόνοιας, αλλά αυτό που πραγματικά έχει αξία είναι ένα ζεστό βλέμμα, ένα χάδι, λίγος χρόνος για κουβέντα προς τους δικούς μας ηλικιωμένους σαν αντίδωρο αναγνώρισης και ευγνωμοσύνης. Ας μάθουμε όλοι μας (κράτος και απλοί πολίτες), να τιμούμε όχι μόνο την 1η ημέρα του Οκτώβρη αλλά όλες τις ημέρες του χρόνου τους ηλικιωμένους, πρόσωπα – που υπήρξαν και υπάρχουν στο ρόλο τους – που γεμίζουν την καρδιά μας με αγάπη και φέρνουν στο νου μας ευχάριστες θύμισες ζεστής αγκαλιάς και τρυφερού λόγου. Ας τους θυμόμαστε, γιατί εκείνους τους αξίζει και εμείς το έχουμε ανάγκη.