Του Αρχιμ. Βαρλαάμ Μετεωρίτου
…Οκτώβρης του 1940…!
Άρχισε ήδη, στα βουνά της Πίνδου, το χιόνι νά πέφτη…
Ένα λευκό πέπλο σκεπάζει τις βουνοπλαγιές,αλλά καί ένα σκοτεινό πέπλο αμφιβολίας, πλακώνει τίς καρδιές τών αγωνιστών καί τών ανθρώπων, γιά τό τι μέλλει γενέσθαι.
Το κρύο τσουχτερό, διαπερνά τίς βαριές χλαίνες καί φτάνει μέχρι τα κόκαλα…
Το βαρύγδουπο “ΟΧΙ” τού Μεταξά συνετάραξε τόν τότε λογικό Κόσμο…!!!
Οι σειρήνες τού πολέμου ξύπνησαν τον κόσμο, τό αξέχαστο εκείνο πρωινό της 28ης Οκτωβρίου… ένας άνεμος καινούργιος φυσούσε πάνω από τήν ελληνική επικράτεια…
Ένας άνεμο ςπού φούσκωνε και γέμιζε τίς αγουροξυπνημένες καρδιές τών Ελλήνων μέ ενθουσιασμό καί περηφάνια…!
Τα πατριωτικά, ενθουσιώδη εμβατήρια τής Σοφίας Βέμπο, ξεσηκώνουν τό εθνικό φρόνημα τών Ελλήνων στρατιωτών…
Τόν τσολιά μας τον λεβέντη κάνεις δέν τόν σταματά…
Νάτος… νάτος…! Μέ τή λόγχη τραβά, στην πρώτη γραμμή τού πολέμου, στά ελληνοαλβανικά σύνορα καί τήν Πίνδο…
Προστάτιδα, οδηγός καί βοηθός η Παναγία.
Οι στρατιώτες, την βλέπουν μέ τά μάτια της πίστης τους, νά τούς εμψυχώνη καί μέ τό αστραφτερό Της μαφόριο νά τούς «σκεπάζη», καθώς πολεμούν στά χιονισμένα βουνά τής Πίνδου καί τής Αλβανίας…
Ο αφανής ήρωας τής εποποιίας τού 1940, αντιστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, αυτός ο «σύγχρονος Λεωνίδας»… έλεγε στούς στρατιώτες:
“Μαχόμεθα εναντίον εχθρού υπούλου και ανάνδρου…
Εμπρός λοιπόν! Μέ τή βοήθεια καί τού Θεού, όστις προστατεύει τόν ιερόν καί δίκαιον αγώνα μας, καταδιώξατε απηνώς τόν εχθρόν, τόν άνανδρον και δειλόν εχθρόν…
Είναι θρασύδειλος καί ύπουλος. Συντρίψατέ τον μέ τά αμείληκτα κτυπήματά σας. Η Πατρίς παρακολουθή υπερήφανος τόν τίμιον αγώνα σας. Η Δόξα σάς αναμένει.”
Αυτοί οι χιλιάδες ήρωες, που πολέμησαν τότε στόν ελληνοιταλικό πόλεμο, έχουν αποσυρθή στό χρονοντούλαπο τής ιστορίας!!!
Πολλοί από τούς πρωταγωνιστές,που χάρισαν τη ζωή τους στό ιδανικό της Πατρίδας, μένουν καταδικασμένοι στη λήθη, αφού οι μνήμες από τήν εποχή εκείνη μένουν μόνον σε κάποια γνωστά ονόματα.
Σε λίγο καιρό θά μάς πούν ότι, αυτά ήταν παραμύθια τής γιαγιάς!!!
Πανάρχαιο ελληνικό έθιμο, είναι ο σεβασμός τών νεκρών…
Οι δαφνοστεφανωμένοι ήρωες τών βουνών στέκουν εκεί αγέρωχα…! “Βρίσκονται παντού…, θαμμένοι στίς όχθες τών ποταμών…, κάτω από «παλάτια πολιτισμού»…, δίπλα στη μεγάλη ελιά…,στήν ανατολική πλευρά…, ριγμένοι στο λάκκο μέ τόν ασβέστη…, κάτω από τό σχολείο…, στίς κορυφές τών βουνών…, δεξιά του δρόμου…, δίπλα στο ρέμα…, δίπλα στήν εκκλησία…”!
Αιωνία αυτών η μνήμη…!!!
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!