Αξιότιμε κ. Αγοραστέ,
Η παρούσα επιστολή αποτελεί μία προσωπική τοποθέτηση, με αφορμή το χθεσινό σας δελτίο τύπου, με επικεφαλίδα «Όταν κινδυνεύει η πίστη, απειλείται και ο πατριωτισμός».
Κατ’ αρχάς θέλω να σας ξεκαθαρίσω ότι η επιστολή μου κινείται εκτός οποιασδήποτε μικροπολιτικής σκοπιμότητας. Δεν υπηρέτησα, ούτε σκοπεύω να υπηρετήσω κανένα πολιτικό κόμμα. Μου είναι αδιάφορο, αν το χρώμα της γραβάτας σας είναι μπλε, κόκκινο ή πράσινο. Διδάχτηκα να κοιτάζω τους συνανθρώπους μου στα μάτια, όχι στη γραβάτα τους.
Δεν γνωρίζω το έργο σας, συνολικά και με λεπτομέρειες, γι’ αυτό θα ήταν άδικο για εσάς και ανεπίτρεπτο για εμένα, να σας κρίνω για τη συνολική σας θεσμική θέση ευθύνης, αυτή του περιφερειάρχη Θεσσαλίας, που σας έδωσε ο θεσσαλικός λαός το 2014. Την οποία και σέβομαι στο σύνολό της.
Θα σας κρίνω όμως, επώνυμα και με σεβασμό, ως ελεύθερος και ενεργός πολίτης του δήμου Μετεώρων, ενός δήμου που πιστεύω ότι αδικήσατε. Θα σας κρίνω, κάνοντας χρήση του θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου, ενός δικαιώματος που οι κοινοί μας πρόγονοι, από αρχαιοτάτων χρόνων, φρόντισαν με το αίμα τους να διασφαλίσουν.
Θα μου επιτρέψετε να σας κρίνω αυστηρά, γιατί έχετε αφήσει μία βαθιά πληγή στο λαό των Μετεώρων, μία πληγή που ακόμη παραμένει ανοικτή. Εξάλλου, το προστάζει η Φυσική και ο θεμελιώδης 3ος νόμος του Νεύτωνα, που ορίζει ότι για κάθε δράση μιας δύναμης, υπάρχει μια αντίθετη δύναμη αντίδρασης.
Την μία και μοναδική φορά που βρεθήκαμε στην ίδια αίθουσα ήταν πριν ενάμισι περίπου χρόνο. Ήταν 25 Απριλίου 2017, στην αίθουσα συνεδριάσεων της περιφέρειας Θεσσαλίας. Δεν με θυμάστε ασφαλώς, ήταν αδύνατο να με ξεχωρίσετε ανάμεσα στους διακόσιους περίπου συνδημότες μου, που γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα. Πιστέψτε με, θα ήμασταν περισσότεροι, πολλοί περισσότεροι. Όμως φρόντισε να στραγγαλίσει, όσο μπορούσε, το θεμελιώδες δικαίωμα της γνωμοδότησης για τον τόπο μας, ο δήμαρχός μας και εξαίρετος φίλος σας κ. Σινάνης. Ίσως να ήσασταν συνεννοημένοι, ίσως και όχι, πλέον δεν έχει καμία σημασία. Το σημαντικό είναι, ότι εκείνη την ημέρα, στον «ιερό» χώρο της εργασίας σας πήρατε μία «ανίερη» απόφαση.
Ο κ. Σινάνης, με την απόκρυψη, ίσως του σημαντικότερου εγγράφου του Δήμου μας, των τελευταίων τριών δεκαετιών, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Επιλογή του, εξάλλου, από τότε πληρώνει βαριά το τίμημα αυτής του της επιλογής. Την ημέρα της συνεδρίασης είχατε τη δυνατότητα να κλείσετε τον ασκό, μα δεν το κάνατε. Επιλογή σας, ασφαλώς όμως θα γνωρίζετε, πως ο θυμόσοφος λαός λέει: «Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες». Ειδικότερα , συνδράματε στη σπορά του κοινωνικού διχασμού του τόπου μου, ενός χρόνιου προβλήματος, που αν και δεν το ξεκινήσατε εσείς, με τις επιλογές σας το διαιωνίσατε και το ενισχύσατε.
Θα αρκούσε μια αναβολή ενός τόσο μείζονος, για τον τόπο μας, θέματος. Είχατε τη δυνατότητα να δώσετε στο λαό των Μετεώρων, τον οποίο και εκπροσωπείτε, μία μοναδική ευκαιρία να κινηθεί εντός των θεμιτών δημοκρατικών πλαισίων και να οργανώσει σειρά δημόσιων διαβουλεύσεων. Ακριβώς όπως ορίζει η Δημοκρατία που υπηρετείτε. Φορείς, πολίτες, μοναχοί και τοπικοί άρχοντες, μπορούσαν να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι και με το διάλογο να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα και λύσεις ουσίας. Ασφαλώς θα ήταν δύσκολο, όχι όμως ακατόρθωτο. Θα μπορούσατε, αλλά δεν το κάνατε.
Εκείνη τη μέρα, σε εκείνη την αίθουσα, ο αγνός και δίκαιος αντίλογος του τόπου μου, δέχτηκε βαρύ πλήγμα. Εκείνη τη μέρα, νοιώσαμε στο πετσί μας, ότι τελικά πρέπει συνεχώς να παλεύεις ακόμη και για τα αυτονόητα. Και έτσι δώσατε σε εμένα μα και σε πολλούς ακόμη συμπολίτες μου το λάκτισμα για να παλέψω. Και για αυτό, σας ευχαριστώ.
Ευτυχώς το Υπουργείο Πολιτισμού, χειρίστηκε πολύ πιο ορθόδοξα την περίπτωση του Π.Δ. Με συναντήσεις των αντιμαχόμενων μερών, εμβάθυνε στα προβλήματα που υπάρχουν, χωρίς να βιάζεται στην υπογραφή του Π.Δ. Η πρώην υπουργός κ. Κονιόρδου, είδε με τα μάτια της τη σημερινή κατάσταση του Μνημείου. Κλιμάκια της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας ήλθαν, και έκαναν εμπεριστατωμένες έρευνες. Το Π.Δ. με την αρχική μορφή που η Περιφέρεια γνωμάτευσε θετικά, πετάχτηκε στο καλάθι των αχρήστων, αφού οι απαγορεύσεις, οι ασάφειες και τα νομικά αδιέξοδα που είχε ήταν πολλά και εξαιρετικά σοβαρά. Έχει περάσει καιρός από τότε βεβαίως και ακόμη Π.Δ. δεν ήρθε. Κρατώ μικρό καλάθι για αυτό που θα έρθει, αν τελικά έρθει. Ασφαλώς και δεν εμπιστεύομαι τυφλά την οποιαδήποτε Κυβέρνηση. Όμως χειρότερο για τα Μετέωρα από αυτό που εγκρίνατε, δεν μπορεί να είναι. Ή μάλλον για τα Άγια Μετέωρα, όπως πολύ χαρακτηριστικά, τα αποκαλείτε.
Αλλάζοντας θέμα, με το χθεσινό σας δελτίου τύπου είπατε «Όταν κινδυνεύει η πίστη, απειλείται και ο πατριωτισμός». Δεν διαφωνώ πλήρως, αφού με βάση εγκυρότατα λεξικά και ηλεκτρονικές εγκυκλοπαίδειες:
Ο πατριωτισμός είναι ένας συναισθηματικός δεσμός με ένα έθνος το οποίο ένα άτομο αναγνωρίζει ως πατρίδα του. Αυτή η προσκόλληση, επίσης γνωστή ως εθνικό συναίσθημα, μπορεί να αποδοθεί στα διάφορα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με το έθνος του, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών, πολιτιστικών, θρησκευτικών, πολιτικών ή ιστορικών πτυχών κατά την πάροδο του χρόνου. Είναι η αγνή αγάπη για την πατρίδα η οποία αναπτύσσεται χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης ή περιφρόνησης άλλου έθνους.
Για να το πούμε και πιο ποιητικά, ένας από τους κορυφαίους Γάλλους στρατηγούς και πολιτικούς, ο Σαρλ ντε Γκολ, το είπε τόσο εύστοχα, θαρρώ: «Πατριωτισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ’ όλα την αγάπη για τη χώρα σου. Εθνικισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ’ όλα το μίσος για τις άλλες χώρες». Τι σου είναι και αυτοί οι Γάλλοι κ. Περιφερειάρχη, δύσκολη περίπτωση, δε βλέπεις τι γίνεται με αυτά τα κίτρινα γιλέκα; Οι Γάλλοι έχουν περάσει Διαφωτισμό, δεν είναι παίξε-γέλασε.
Άρα λοιπόν, μήπως θα ήταν φρόνιμο να μην εξισώνουμε τον πατριωτισμό με την πίστη, αφού μόλις αποδείξαμε ότι ο πατριωτισμός είναι ένα μεγάλο υπερσύνολο, ενώ η πίστη ένα υποσύνολό του;
Δεν είναι καλύτερα να ξεκινήσουμε την αυτοκριτική μας με κάτι περισσότερο ορθόδοξο; Θα μπορούσαμε για παράδειγμα να πούμε, «όταν κινδυνεύει η Ηθική, απειλείται και η Πίστη». Για εμένα προσωπικά, μία τέτοια ρήση είναι πολύ πιο εύστοχη. Για εσάς;
Θα ήταν δε, ωφέλιμο, να αναλύσετε με επιχειρήματα, στους αυριανούς ψηφοφόρους σας, από πού πηγάζει αυτή η υπέρμετρη, θαρρώ, φοβία σας ότι ο Χριστιανισμός απειλείται.
Τέλος, θα μου επιτρέψετε να σας θυμίσω, γιατί φαίνεται πως το λησμονήσατε, ο θεσσαλικός λαός, που αυτή τη στιγμή εκπροσωπείτε, περιμένει να διαβάσει από το δελτίο τύπου του περιφερειάρχη του, συγκεκριμένα πράγματα, στα οποία να κυριαρχεί πολιτικός λόγος. Όταν θελήσει να ακούσει το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, θα πάει στις εκκλησιές. Όταν θελήσει να διαβάσει τα απομνημονεύματα του Καραϊσκάκη, θα ανατρέξει στη βιβλιογραφία της Ιστορίας. Γραβάτα φοράτε, δεν φοράτε ούτε ράσο, ούτε περικεφαλαία. Πολιτικός είστε, δεν είστε ούτε Μητροπολίτης, ούτε Οπλαρχηγός.
Θέλω να σας ευχαριστήσω για το χρόνο σας να διαβάσετε την επιστολή μου. Σας εύχομαι μία εποικοδομητική χρονιά, με φυσική και ψυχική υγεία για εσάς, και την οικογένειά σας. Οφείλω να σας ευχηθώ καλή επιτυχία στις εκλογές που έρχονται, για να είμαι ειλικρινής όμως, δεν μου αρέσει καθόλου η ιδέα της επανεκλογής σας.
Κ. Αγοραστέ καλές οι λειτουργίες και η ψαλτική, προσέξτε όμως λίγο και το παρακάτω απόφθεγμα: Οι άνθρωποι μπορεί να καυγαδίσουν για τη θρησκεία τους, να γράψουν ή να πολεμήσουν γι’ αυτήν. Μπορεί να κάνουν τα πάντα εκτός από το να ζήσουν σύμφωνα με αυτήν.