Δηλώσαμε, ομιλήσαμε σε πλήθη, μοιράσαμε φυλλάδια, υποσχεθήκαμε παπάδες με λαιμαριές και φούντες, φιλήσαμε βρέφη, αγκαλιάσαμε γιαγιάδες, κεράσαμε κόσμο και κοσμάκη. Ό,τι περνούσε από το χέρι μας προκειμένου να εκλεγούμε, το κάναμε – αλλά ορίστε που δεν εκλεχτήκαμε τελικά.
Ποιο είναι το σαβουάρ-φερ για την περίπτωσή μας; Τι κάνουμε από δω και πέρα, ως χυλοπιτιασμένοι.
Δεν δίνουμε συνεντεύξεις γεμάτες πικρία και σαρκασμό, για το επίπεδο της κοινωνίας, τον ξεπεσμό των ψηφοφόρων και την κατάντια του τόπου.
Αν δώσουμε κάπου συνέντευξη, συγχαίρουμε δημόσια τους άθλιους που εξελέγησαν, (ποιος ξέρει με τι είδους διαδικασίες) – αλλά τους συγχαίρουμε μεγαλόκαρδα, χαμογελαστά, και χωρίς να φτύνουμε.
Γενικά κάνουμε θερμές χειραψίες στους εκλεγέντες, και ορκιζόμαστε ότι θα τους βοηθήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο. Για το καλό του τόπου, μια και οι προσωπικές μας βλέψεις έχουνε βγει προς το παρόν από την εξίσωση.
Φροντίζουμε να χαμογελάμε πλατιά και να γελάμε (βροντερά, αν μας παίρνει) με κάθε ευκαιρία. Τα κατεβασμένα μούτρα τα κρατάμε για μέσα στο σπίτι, μαζί με την παντόφλα.
Ανεβάζουμε τουίτια/φέησμπουκ μεγαλόψυχα, στα οποία συγχαίρουμε τους κάφρους που εξελέγησαν και ευχαριστούμε τους οκτώ νοματαίους που μας ψήφισαν – τα γράφουμε όλα με απλό, στρέητ, και καθόλου σαρκαστικό τρόπο.
Χωνεύουμε καλά-καλά το ότι δεν γκρινιάζουμε δημοσίως. (Στον άνθρωπό μας λέμε ό,τι θέλουμε, μας συνδέει με Κάιρο έτσι κι αλλιώς).
Δεν σκάμε πάρα πολύ τρομερά: η υγεία είναι το παν, θα ξανακατέβουμε στις επόμενες εκλογές με πιο μελετημένη προεκλογική καμπάνια. Θα προσλάβουμε εταιρεία ή/και καλύτερη εταιρεία, να μας ζμπρώξει, ειδικά στους νέους/γέρους/μεσήλικες, που τσιμπάνε με τις ρεκλάμες και ψηφίζουν ό,τι τους φαίνεται πιο γυαλιστερό, τρομάρα τους.
Πηγαίνουμε διακοπές για να συνέλθουμε. Παίρνουμε μαζί μερικά από τα καρτο-φυλλάδια της προεκλογικής μας εκστρατείας, μην πάνε χαμένα, και κοιτάμε να χαλαρώσουμε: πάντα υπάρχει η Επόμενη Μέρα, αν όχι η Επόμενη Εκλογική Αναμέτρηση…
Για τη μεταφορά: Γιώργος Βαΐου
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
