Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΑΝΟΥΛΗ
Βρισκόμαστε σε «πόλεμο» λόγω κορωνοϊού. Την 28η Οκτωβρίου 1940 ο Μεταξάς είπε ΟΧΙ στους Ιταλούς ή ο Ελληνικός λαός; Σήμερα, Απρίλης 2020, ο Μητσοτάκης είπε το ΌΧΙ στον κορωνοϊό ή ο Ελληνικός λαός;
Μένουμε μέσα όσο το δυνατόν περισσότερο γιατί δεν εμπιστευόμαστε την κυβέρνηση. Η νίκη με την πανδημία θα είναι νίκη του Ελληνικού λαού και όχι της κυβέρνησης.
Και μετά τον κορωνοϊό (τους Ιταλούς το 1940) έρχονται οι Γερμανοί. Κατοχή, πείνα, θάνατος. Θα αφήσουμε να το ξαναζήσουμε; Οι Γερμανοί στην Ελλάδα είχαν συνεργάτες στην Κατοχή όπως έχουν και σήμερα. «Δέκα κρίκοι ένα τάλιρο».
Πολιτικοί, οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι, σημειολόγοι, διανοούμενοι, ειδικοί της κοινής γνώμης, κι όλοι οι άλλοι ανεγκέφαλοι που χαριεντίζονται με την εξουσία αναφέρονται συνεχώς στα «σοβαρά προβλήματα» λόγω κορωνοϊού προσέχοντας ωστόσο πολύ καλά να μην ονοματίζουν πραγματικά. Αυτοί που τους τρέχουν τα σάλια και κουνάνε την ουρά από χαρά κάθε φορά που τ’ αφεντικό τους ζητάει να μυρίσουν ένα καινούργιο φαινόμενο που διαμέσου του εκδηλώνεται η ίδια κρίση. Αυτοί που αγαπούν τόσο πολύ τους ορισμούς και τις ετικέτες νάτοι τώρα που βρίσκουν χίλιες προφάσεις για να μην ονοματίζουν ποτέ αυτό που η επιστήμη τους δεν μπορεί να λύσει αλλά δεν θα ήθελαν με τίποτα να λυθεί από άλλους.
Στην πραγματικότητα το επάγγελμά τους έγκειται πια κατ’ ουσία στο να φανούν απαραίτητοι σ’ αυτούς που τους δίνουν δουλειά και αυτή ακριβώς είναι η κύρια απασχόλησή τους σε μια εποχή που ο λαός σκέφτεται ότι ούτε αυτοί αλλά ούτε και τα αφεντικά τους είναι απαραίτητοι. Και σε τι συνίστανται αυτά τα περίφημα «προβλήματα» που όλοι οι υπόδουλοι στοχαστές τα κρατούν στην ανωνυμία ή τα παραποιούν.
Ποια είναι συγκεκριμένα; Τσίπρα μίλα. Και το ψωμί και το νερό φέρνουν την υπέρτατη ηδονή όταν προσφερθούν σε κάποια στιγμή που τα χρειάζεσαι. Η Πολιτική όπως και η φύση απεχθάνεται το κενό. Ο Πολιτικός κόσμος έχει πέσει σε μια βλαβερή ηλιθιότητα την ίδια στιγμή που η κοινωνία στο σύνολό της έχει γίνει έξυπνη. Αυτή η εξυπνάδα και αυτή η ηλιθιότητα βλάπτουν την εξουσία που χτυπιέται συνεχώς απ’ έξω και υπονομεύεται στο εσωτερικό της.
Ο κοινωνικός πόλεμος που ετοιμάζεται βάζει κιόλας σε κίνηση όλα τα άτομα και όλες τις τάξεις της κοινωνίας γιατί καθώς διακυβεύονται τα συμφέροντα όλων προκαλεί το ενδιαφέρον όλων για τη μάχη και καλεί τον κόσμο να διαλέξει στρατόπεδο.
Από την μια μεριά όλοι όσοι φοβούνται ένα πόλεμο που δεν θα καταφέρουν να αποτρέψουν όπως οι κεφαλαιοκράτες και οι αυλικοί τους και από την άλλη όλοι όσοι δεν έχουν καμία εξουσία πάνω στη ζωή τους και το ξέρουν.
Η λύση είναι στους δρόμους. Εκεί είναι η ζωή.
Την αγάπη μου!