Βασική διακονία του κληρικού είναι να λειτουργεί τα ιερά μυστήρια. Κατ’ επέκταση, ο ίδιος καλείται να διαχειριστεί έναν ναό, τα οικονομικά του ναού, τις ανάγκες του ναού. Αυτό, βέβαια, δεν μπορεί να το πραγματώσει μόνος του. Γι’ αυτό και βοηθούν στο έργο της ενορίας μέλη της ενορίας. Είναι οι γνωστοί επίτροποι ή εκκλησιαστικοί σύμβουλοι.
Ο ρόλος τους δεν είναι εύκολος, πάντοτε. Χρειάζεται να αγαπούν τη διακονία αυτή. Κι επιλέγω τη λέξη ‘’διακονία’’, καθώς αποτελεί ύψιστη προσφορά των πιστών μέσα στην ενορία. Και ως διακονία πρέπει να βλέπεται. Στην εκκλησία είμαστε διαχειριστές των πραγμάτων και όχι ιδιοκτήτες τους. Μας δίνονται όλα αυτά κατά παραχώρηση Θεού και ευλογία του Επισκόπου. Και υπάρχει πάντοτε ένας συνεκτικός δεσμός προσώπων. Ο κληρικός υπακούει στον Επίσκοπο, οι επίτροποι στον κληρικό. Αυτή η υπακοή δεν αποτελεί κατάργηση του θελήματος, της ελευθερίας, της προσωπικής άποψης και θέσης, αλλά δηλώνει τη σχέση αγάπης και ελευθερίας μεταξύ κληρικού – Επισκόπου και επιτρόπων – κληρικού.
Ο κληρικός και εφημέριος της ενορίας είναι ταυτόχρονα και ο πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου. Τα δε μέλη της επιτροπής είναι οι Εκκλησιαστικοί Σύμβουλοι (Αντιπρόεδρος, Γραμματέας, Ταμίας, Μέλος). Αυτά είναι τα τέσσερα βασικά μέλη (τακτικά). Ακολουθούν και άλλα τέσσερα που καλούνται αναπληρωματικά μέλη. Έτσι, έχουμε τον πρόεδρο, τα τακτικά και τα αναπληρωματικά μέλη του εκκλησιαστικού συμβουλίου.
Είναι καθοριστικής σημασίας για τη διοίκηση, να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ του κληρικού και των μελών, αλλά και των μελών μεταξύ τους. Συνάπτεται μία σχέση μέσα από τη διακονία αυτή. Αν η σχέση αυτή των προσώπων είναι όμορφη, τότε η διοίκηση βαίνει καλώς. Σε κάθε άλλη περίπτωση κάθε κατάσταση κρίνεται προβληματική. Ο κληρικός οφείλει να αγαπάει πρωτίστως τον Θεό και τον κάθε άλλον. Χρειάζεται όμως να στηρίζεται, σε θέμα διοίκησης, στη νομιμότητα, διαφάνεια και δικαιοσύνη. Έτσι, θα καταφέρει να στέκεται με παρρησία και ευσυνειδησία απέναντι στον Θεό, στους συνεργάτες του και στους ενορίτες του.
Βαρυσήμαντος είναι και ο ρόλος του επιτρόπου στη διοίκηση. Χρειάζεται να αγαπάει τον Θεό και να έχει ορθή αντίληψη περί της Εκκλησίας, η οποία δεν είναι σπίτι του ή κατάστημα του. Τίποτε δεν του ανήκει, όλα τα διαχειρίζεται προς δόξα Θεού και διακονία ανθρώπων.
Ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα του επιτρόπου αποτελεί το σημαντικότερο που υπολογίζει ο κληρικός, έτσι ώστε να λάβει τις κατάλληλες αποφάσεις. Ο επίτροπος χρειάζεται να αγαπάει τη ζωή της Εκκλησίας, τη διακονία μέσα στον ναό, να σέβεται τον κληρικό, να υπακούει, να βλέπει τους ενορίτες ως αδελφούς με κοινό σκοπό, τη Βασιλεία του Θεού. Χρειάζεται να διακατέχεται από φρόνημα ορθόδοξο και θέληση για πνευματική ζωή. Να μην έρχεται στην Εκκλησία για να προβληθεί, να μην καπελώνει τον κληρικό και να κάνει εκείνος κουμάντο χωρίς να δίνει λογαριασμό για τίποτε. Ο καθένας έχει τη θέση του. Και καθένας που δεν θέλει να τηρήσει κάτι τέτοιο, δεν έχει θέση στο εκκλησιαστικό συμβούλιο.
Δεν χρειάζεται να είναι οξύθυμος, να δημιουργεί ταραχές, προβλήματα, να μεταφέρει λόγια, να κατακρίνει τον κληρικό, τους άλλους, αλλά να διακατέχεται από αγάπη, θέληση για διακονία, προσφορά, φιλότιμο, υπακοή, ταπείνωση, διάκριση εντιμότητα, ήθος. Κάθε άλλη συμπεριφορά είναι ξένη προς το πνεύμα της Εκκλησίας και της ζωής μέσα στην Εκκλησία.
Τέλος, κανένας επίτροπος δεν έχει το δικαίωμα να παραγκωνίζει τον κληρικό, εφημέριο και προϊστάμενο του. Συναντάται, δυστυχώς, πολλές φορές το φαινόμενο ο κληρικός να παραγκωνίζεται και οι επίτροποι να έχουν τον πλήρη έλεγχο στη διοίκηση, χωρίς ενημερώνουν τον κληρικό για τίποτε. Αυτά είναι ανεπίτρεπτα και δεν έχουν θέση τέτοια πρόσωπα στην εκκλησιαστική διοίκηση.
Ως εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Διάβας, αισθάνομαι ευλογημένος που διακονώ τον τόπο μου, το χωριό μου, τη Διάβα. Ευχαριστώ τον Θεό που με κατηύθυνε στην αγκαλιά του Επισκόπου μου, Μητροπολίτη Σταγών και Μετεώρων κ.κ. Θεοκλήτου, και μου εμπιστεύτηκε την ενορία Αγίου Δημητρίου Διάβας.
Αισθάνομαι όμως και είμαι ευλογημένος γιατί έχω δίπλα μου ανθρώπους που αγαπούν τον Θεό, την Εκκλησία και διακρίνονται για την εντιμότητά τους, το σεβασμό, το ήθος, την ησυχία του προσώπου τους, την υπακοή και διάκρισή τους. Όλοι τους αποτελούν προσωπικές επιλογές και έγιναν με προσευχή και πολύ προσοχή. Αποτελούν δε πρόσωπα με ιδέες, σκέψεις, απόψεις και με αυξημένο το αίσθημα της εργατικότητας, της διάθεσης και αφιλοκερδούς προσφοράς.
Επιθυμώ μέσα από τις παραπάνω σκέψεις να τους ευχαριστήσω όλους για την αγάπη και ανιδιοτέλεια τους. Τους χαίρομαι, τους θαυμάζω και αναπαύομαι που τους έχω δίπλα μου.
Ευχαριστώ τα τακτικά μέλη, Κωνσταντίνο Παπανίκο, Σπυρίδωνα Βλαχογιάννη, Μαρία Γκέτσιου, Ιωάννη Χασιώτη και τα αναπληρωματικά, Βασίλειο Τσιαντή, Αμαλία Τσιαντίκου, Γρηγόρη Χαρίση και Χρήστο Ντάρδα. Ο Θεός να τους ευλογεί και να τους ενδυναμώνει στην ύψιστη τους διακονία.
Εφημέριος Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Διάβας
Πρεσβύτερος Ηρακλής Φίλιος