Τι να πεί κανείς για το δεύτερο καλύτερο τουριστικό προορισμό του Δήμου Μετεώρων; Την Ελβετία της Ελλάδας όπως συνηθίζουν να λένε πολλοί! Πλατάνια, οξιές, έλατα κοσμούν τις παρυφές του Ασπροποτάμου όπου συνορεύει η Θεσσαλία με την Ήπειρο.
Νερόμυλοι, εκκλησιές, μοναστήρια, πετρόχτιστιστα σπίτια και αρχοντικά, παραδοσιακά καλντερίμια, βρύσες με δροσερό τρεχούμενο νερό που έχουν ξεδιψάσει γενιές ντόπιων και κουρασμένων περαστικών. Ο δροσερός αέρας το καλοκαίρι σε συνδυασμό τον παραδοσιακό ή ‘’ μοντέρνο ‘’ καφέ (ανάλογα τα γούστα) είναι ο συνδυασμός που κάνει τους κατοίκους να
ανεβαίνουν κάθε καλοκαίρι και όσοι ξένοι πέρασαν να θέλουν να ξαναπάνε.
Τι να πεί κανείς για το Χαλίκι την αρχαία Χάλκη σύμφωνα με Ιστορικούς που μαζί με την Ανθούσα ανακηρύχθηκαν το 1979 με Προεδρικό διάταγμα παραδοσιακά διατηρητέα. Στο χωριό Ανθούσα ή Λιπινίτσα για πολλούς, που δεσπόζει το μοναστήρι της Παναγίας Γαλακτοτροφούσας και στο χωριό Δολιανά το μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού που χαρακτηρίστηκε ως η Ακρόπολη της Πίνδου. Εξίσου όμορφα τα χωριά Κατάφυτο
και Καλλιρρόη με την πλούσια βλάστηση και τα τρεχούμενα νερά που δημιουργούν μια μικρή όαση στα ψηλά βουνά της Πίνδου. Στα χωριά του Ασπροποτάμου συμπεριλαμβάνεται κι η Κρανιά, ξακουστή για τα υφαντά που κοσμούσαν φορεσιές, χαλιά και κεντήματα. Στέκεται επιβλητικά αμφιθεατρικά θυμίζοντας την παλιά της αίγλη. Πως να ξεχάσουμε το Στεφάνι, ή Σκληνιάσα με το παλιό όνομα, που αποτελεί το ψηλότερο χωριό του Ασπροποτάμου με υψόμετρο 1350 σκαρφαλωμένο μέσα στα έλατα της Πίνδου!
Από την άλλη η Πολυθέα το ‘’μπαλκονι’’του Ασπροποτάμου με την υπέροχη θέα που κοιτάς τις κορφές Κακαρδίτσα και Περιστέρι. Κι αν βρεθείτε εκεί ανάψτε ένα κερί στην Παναγία την Φανερωμένη. Απέναντι τα χωριά Μηλιά και Τζούρτζια, όπου στη Μηλιά η νεολαία έχει αφεθεί στο ρυθμό της μουσικής στα River Party δίπλα στα τρεχούμενα νερά του Ασπροποτάμου ή Άσπρου, που αποτελεί πηγή για τον Αχελώο.
Ενώ στη Τζούρτζια αντηχεί το κλαρίνο που οι ντόπιοι χορεύουν κάτω από τον πλάτανο αγόρια και κορίτσια δίπλα από την παλιά εκκλησία της Αγίας Παρασκευής που για αυτό έχει πάρει το νεότερο όνομα της. Παραπέρα το ξακουστό Γαρδίκι
που και αυτοί στο χορό χορεύουν το’’Παιδια απ’τον Ασπροπόταμο και απ’το
τρανό Γαρδίκι και απ’της Μουτσιάρας τις πλαγιές λεβέντες παλικάρια”. Το Γαρδίκι υπόσχεται πολλά σε όσους νέους θέλουν να συνδυάσουν βουνό και διακοπές.
Δίπλα από το Γαρδίκι το χωριό Μουτσιάρα ή Αθαμανία με τους φιλόξενους ανθρώπους και την καταπράσινη βλάστηση. Ραντεβού λοιπόν στα καλοκαιρινά πανηγύρια της Αγίας Παρασκευής του Δεκαπενταύγουστου, του Προφήτη Ηλία, της Παναγίας της Φανερωμένης.
Είναι ο τόπος που φιλοξενεί την παράδοση και συναντιούνται η φιλοξενία. Ο χορός και το τραγούδι. Μια μίξη που υπόσχεται ότι θα διατηρηθεί μέσα στα χρόνια.
Πότε θα ‘ρθεί η άνοιξη να ‘ρθεί το καλοκαίρι να βγούν οι βλάχοι στα βουνά να βγούν κι οι βλαχοπούλες να βγούν τα λάγια πρόβατα με τα αργυρά κουδούνια να βγούν και τα βλαχόπουλα λαλώντας τη φλογέρα…
Με αυτό το άσμα περιμένουν όλοι οι βλάχοι ασπροποταμίτες να ανέβουν στα χωριά τους!
Τι λέτε πάμε μια βόλτα μαζί τους?
Δημήτρης Απ. Λιάμπας
Δημότης Ανθούσας Καλαμπάκας Τρικάλων
Φοιτητης
Με προβληματίζει κάτι. Και θα είμαι ειλικρινής μαζί σας χωρίς καμιά διάθεση για αντιπαράθεση. Στην περιοχή του Ασπροποτάμου συγχρηματοδοτήθηκαν από προγράμματα πάρα πολλές υποδομές που παραμένουν κλειστές και ρημάζουν! Βόλτες ήρθα πολλές την φιλοξενία δεν την ένοιωσα, αντιθέτως με είδαν σαν τουρίστα.