Στη χθεσινή ψηφοφορία, που πραγματοποιήθηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο, είχαμε δύο επιλογές. Μία κακή συμφωνία με υφεσιακά μέτρα, που μας εξασφαλίζει το μηχανισμό στήριξης και μία ασύνταχτη χρεωκοπία με διάλυση του τραπεζικού συστήματος, των κόπων, των μόχθων και της περιουσίας των συμπολιτών μας.
Μεταξύ αυτών των δύο επιλογών στήριξα τη συμφωνία. Δεν υπάρχει καμία αυταπάτη ότι η λιτότητα θα αποτελέσει θεραπεία για την οικονομία μας. Αν υπήρχε άλλος δρόμος στην παρούσα στιγμή θα τον είχαμε ακολουθήσει. Όμως, σε αυτή τη φάση, που δανειστές μας επέβαλαν αυτό τον εμφανή εκβιασμό, οφείλουμε να μην επιβεβαιώσουμε τα πιο συντηρητικά κομμάτια της Ευρώπης που επιθυμούν το Grexit. Πρέπει μέσα από σωστή, συντονισμένη και ψύχραιμη διαχείριση της κατάστασης, να βρούμε ισοδύναμα μέτρα, με την πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, την αύξηση της εισπραξιμότητας των φόρων και την καταπολέμηση της διαπλοκής των μεγάλων συμφερόντων και των μεγαλοκαναλαρχών.
Με αγώνα, να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την αναδιάρθρωση του χρέους, που αποτελεί ζήτημα στο οποίο πολλοί πλέον συμφωνούν στην Ευρώπη. Επιπλέον ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα, σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή, πρέπει να στηρίξει την Κυβέρνηση, να λειτουργήσει με ενότητα, συντροφικότητα και ομοψυχία και να συνεχίσει με όπλο του την αλληλεγγύη να συνεισφέρει στη βελτίωση της κρίσης που βιώνουμε.
Χάσαμε μια μάχη, δε χάσαμε τον πόλεμο. Η επιλογή που κάναμε ήταν δύσκολη και επώδυνη, όμως δεν επιλέξαμε τον δρόμο της διαφυγής. Η αριστερά είναι για τα δύσκολα. Συνεχίζουμε και προσπαθούμε, ακόμη και με αυτά τα μέτρα, για την επανόρθωση της οικονομίας, την κοινωνική δικαιοσύνη και το δίκαιο του ελληνικού λαού.