Του Μητροπολίτου Αυλώνος ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ MR. TH
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Φιλιπ. 4, 4-9
«Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε• πάλιν ἐρῶ, χαίρετε» (Φιλιπ. 4, 4).
Αὐτό τό χαιρετισμό ἀπηύθυνε ἀπό τή φυλακή τῆς Ῥώμης, πού ἦταν δέσμιος, στούς χριστιανούς τῶν Φιλίππων ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ἐνῶ ὁ ἴδιος ἦταν φυλακισμένος, αἰσθανόταν μιά οὐράνια χαρά μέσα του καί αὐτήν ἤθελε νά μεταδώσει καί στούς Φιλιππησίους, πού, σίγουρα, θά ἀντιμετώπιζαν διάφορα προβλήματα εἴτε μέ τούς αἱρετικούς, εἴτε εἶχαν δικές τους στενοχώριες.
«Νά χαίρεστε πάντοτε μέ τή χαρά πού δίνει ἡ κοινωνία μέ τόν Κύριο. Θά τό πῶ καί πάλι: νά χαίρεστε». Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γνώριζε πολύ καλά τί περίμενε τούς Φιλιππησίους καί, ὅμως, τούς προέτρεπε νά χαίρονται, γιατί αὐτή ἡ χαρά εἶναι ἀνεξάρτητη ἀπό καθετί γήινο καί σχετίζεται μέ τό Χριστό. Αὐτή ἡ χαρά εἶναι «ἐν Κυρίῳ», ἀπορρέει ἀπό τήν πίστη στή λυτρωτική θυσία τοῦ Κυρίου καί, ἀσφαλῶς, μιά τέτοια χαρά δέν εἶναι πρόσκαιρη, ἀλλά παντοτινή καί συνοδεύει τούς χριστιανούς σέ ὅλες τίς ἐκδηλώσεις τους.
Αὐτή ἡ περικοπή μέ τό χαρμόσυνο μήνυμά της ἀναγινώσκεται σήμερα Κυριακή τῶν Βαΐων στούς Ναούς μας. Καί ἐνῶ, ἡ ἡμέρα αὐτή τῆς θριαμβευτικῆς εἰσόδου τοῦ Κυρίου στά Ἱεροσόλυμα εἶναι ἡ ἀπαρχή τῶν Παθῶν Του, ἐν τούτοις ἡ Ἐκκλησία μας τήν περιβάλλει μέ ἑορταστικό χαρακτήρα, γιατί ἀφενός μέν εἶναι μιά Δεσποτική γιορτή πρίν τή Μεγάλη Ἑβδομάδα, καί ἀφετέρου εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ «Ὠσαννά», καί ἀφετέρου, γιατί τά Πάθη τοῦ Κυρίου γιά τό χριστιανό εἶναι πηγή σωτηρίας.
Εἶναι, λοιπόν, πανηγύρι καί χαρά γιά τούς χριστιανούς ἡ σημερινή ἡμέρα, γι’ αὐτό καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μέ τό στόμα τοῦ Παύλου χαιρετίζει τούς πιστούς: «Ναί χαίρεστε πάντοτε…»! Ποῦ ψάχνει, ὅμως, νά βρεῖ ὁ ἄνθρωπος αὐτή τή χαρά; Σέ πράγματα, καταστάσεις, πλούτη, ἀξιώματα κτλ; Ἀργά ἤ γρήγορα θά ἀντιληφθεῖ πώς σέ αὐτά δέ βρίσκει τή χαρά τοῦ Χριστοῦ, γιατί ἡ χαρά σέ αὐτά εἶναι προσωρινή καί δέν ἱκανοποιεῖ τόν μέσα τῆς ψυχῆς του κόσμο.
Τήν ἀληθινή χαρά τή βρίσκει ὁ ἄνθρωπος στήν πίστη, στό Εὐαγγέλιο, στήν Ἐκκλησία. Αὐτή τή χαρά τήν προσφέρει ἀφειδώλευτα ὁ Χριστός πού εἶναι ὁ Σωτήρας τῶν ἀνθρώπων. Ἡ χαρά αὐτή ἑστιάζεται στήν καταπάτηση τῶν παθῶν καί στή νίκη κατά τῶν πειρασμῶν. Ὁ πιστός χαίρεται, γιατί εἶναι υἱός τοῦ Θεοῦ καί κληρονόμος τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν. Αὐτή εἶναι «ἡ ἐν Κυρίῳ» χαρά. Ὁ πιστός χαίρεται, ἀκόμη, καί ὅταν ὑποφέρει γιά χάρη τῶν συνανθρώπων του (Κολ. 1, 24).
Κλείνουμε μέ αὐτά πού, συμπερασματικά, ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὑπογραμμίζει στούς Φιλιππησίους: «Τέλος, ἀδελφοί μου, ὅ,τι εἶναι ἀληθινό, σεμνό, δίκαιο, καθαρό, ἀξιαγάπητο, καλόφημο, ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τήν ἀρετή καί εἶναι ἄξιο ἐπαίνου, αὐτά νά ἔχετε στό μυαλό σας». Αὐτή ἡ χαρά εἶναι τό λουλούδι τῆς χριστιανικῆς ζωῆς καί ἀνθίζει μόνο σέ ἁγιασμένες ψυχές.
«Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε• πάλιν ἐρῶ χαίρετε».