Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών καθιερώθηκε από τη Γεν. Συνέλευση του Ο.Η.Ε. τον Δεκέμβριο του 1999 για να αναδείξει το μείζον αυτό πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις.
Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών χαρακτηρίστηκε από τον ΟΗΕ ως «Σκιώδης Πανδημία», η οποία επιδεινώθηκε από τις συνθήκες που δημιούργησε η διεθνής υγειονομική κρίση COVID-19, κυρίως σε επίπεδο ενδοοικογενειακής βίας.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών, το κυρίαρχο μήνυμα που χρειάζεται να διατυπωθεί με κάθε τρόπο είναι «όχι άλλη σιωπή». Είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο, καθώς τα νούμερα στις στατιστικές γίνονται ολοένα και πιο τρομακτικά, να κατανοήσουμε ότι κακοποίηση δεν είναι μόνο όταν μια γυναίκα καταλήξει στο νοσοκομείο αλλά κάθε περίπτωση κατά την οποία υφίσταται κατ’ εξακολούθηση σωματική ή ψυχολογική βία από έναν άντρα, ο οποίος την εξαναγκάζει να ακολουθεί τις επιθυμίες του, χωρίς να ενδιαφέρεται για τα δικαιώματά της.
Παγκοσμίως, καθημερινά, εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια υφίστανται διάφορες μορφές βίας όπως η σεξουαλική, η σωματική, η ψυχολογική, η οικονομική βία, αλλά και η παρενοχλητική παρακολούθηση, η σωματεμπορία, ο βιασμός και παρατηρούνται σε όλα τα κοινωνικά – οικονομικά στρώματα.
Παρόλο που διαφορετικές μορφές κακοποίησης μπορεί να συμβαίνουν ξεχωριστά ή συνδυαστικά, η σωματική βία είναι η πιο προφανής. Η συναισθηματική βία μπορεί να συμπεριλαμβάνει τον εκφοβισμό ή τον εξευτελισμό, καθώς και απειλές για σωματική κακοποίηση όπως ότι θα τις σκοτώσουν, θα τις ακρωτηριάσουν ή ότι θα τις αφήσουν ανάπηρες.
Τα νούμερα παρακάτω μαρτυρούν την πραγματική διάσταση του προβλήματος και είναι τρομακτικά:
• 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της.
• 1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού
• 40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας
• 500.000 με 2.000.000 άνθρωποι στον κόσμο, κυρίως γυναίκες και παιδιά, εκτιμάται ότι διακινούνται παράνομα κάθε χρόνο με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την εξαναγκαστική εργασία.
Τα θύματα πρέπει να βρουν τη δύναμη να αντιδράσουν. Πρέπει να βρουν τη δύναμη να σπάσουν τη σιωπή τους, να εμπιστευθούν τους ανθρώπους και τους φορείς που μπορούν πραγματικά να τις βοηθήσουν και να πιστέψουν στον εαυτό τους γιατί κανένας άνθρωπος δεν είναι χαζός, άχρηστος ή ανίκανος.
«Η μέρα καθιερώθηκε και έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι οι γυναίκες δεν είναι αντικείμενα, αλλά ανθρώπινες οντότητες με δικαιώματα, άποψη, θέλω, πιστεύω. Έχουν φωνή»!
Γιατί τους αξίζει μία καλύτερη ζωή με αξιοπρέπεια, γιατί τους αξίζει να τις εκτιμούν και να τις σέβονται γι’ αυτό που πραγματικά είναι!
«Όποιος γνωρίζει και σιωπά είναι συνένοχος»
Γι’ αυτό λοιπόν:
Ό,τι μέρα κι αν είναι,
Ό,τι ώρα κι αν είναι,
Ζήτα Βοήθεια, γίνε η δύναμή σου!
Γιαννοτάκη Μάνη
Ταμίας ΔΕΕΠ Τρικάλων, υπεύθυνη οικογενειακής πολιτικής και ισότητας των φύλων