Η Κοίμηση της Θεοτόκου αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γιορτές τής χριστιανοσύνης, και στην Ελλάδα γιορτάζεται από τη μία άκρη ώς την άλλη με ιδιαίτερη λαμπρότητα και ευλάβεια.
Χιλιάδες πιστοί με την ψυχή γεμάτη ελπίδα και κατάνυξη προστρέχουν στα αμέτρητα προσκυνήματα, όπου λιτανεύονται οι θαυματουργές εικόνες τής Παναγίας μας, για να δείξουν την πίστη τους στο πρόσωπό Της και να την ικετέψουν να μεσολαβήσει στον Υιό Της για τη σωτηρία τής ψυχής τους, αφού, σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, η Παναγία λίγο πριν τη μετάστασή Της στους Ουρανούς υποσχέθηκε ότι δεν θα σταματήσει να φροντίζει για όλο τον κόσμο και θα γίνει η «Μεσίτρια» στον Υιό Της για τη σωτηρία τής ανθρωπότητας.
Το πρόσωπο της Παναγίας για τους ΄Έλληνες έχει επιπλέον και εθνική σημασία, αφού έχει συνδεθεί με τους αγώνες τού Έθνους, κι έτσι ο ελληνικός λαός την τιμά και τη σέβεται περισσότερο από κάθε άλλο ιερό πρόσωπο.
Αυτή η ιδιαίτερη λατρεία που έχει ο ελληνικός λαός για την Παναγία φαίνεται και από τα εκατοντάδες προσωνύμια που Της έχουν αποδώσει, αλλά και από τα αναρίθμητα προσκυνήματα που υπάρχουν προς τιμήν Της σε όλη την επικράτεια.
Μικρές και μεγάλες εκκλησιές, μοναστήρια και αγιάσματα, ξωκλήσια χαμένα σε ρεματιές και βουνά. Η Παναγιά είναι παντού, αναφορά κάθε κατατρεγμένου, αναφιλητό κάθε ταπεινωμένου, ανάσα ελπίδας, κραυγή απόγνωσης για βοήθεια.
Πιστεύει ή δεν πιστεύει, ο κάθε άνθρωπος, ασυνείδητα ενδεχομένως, προφέρει το όνομά Της, όχι ως προσευχή αναγκαστικά, αλλά ως αναφορά σε ένα διαρκές στήριγμα.
Η Παναγία μας αποτελεί για όλους μας αντίδοτο στον πόνο, φάρμακο στην αρρώστια, βοήθεια στην κακουχία, αντίσταση στη θλίψη.
Αυτή είναι η Παναγιά τού Έλληνα, έκφραση γλυκύτητας και συμπόνιας. Στο πρόσωπό Της τιμάται ο άνθρωπος, η γυναίκα, η μητέρα.
Δεκαπενταύγουστος ή «Πάσχα τού καλοκαιριού», κατακαλόκαιρο, με τη γη καμένη από τον ήλιο, τον ουρανό καταγάλανο. Σε κάθε γωνιά τού Ελληνισμού δεν υπάρχει σπίτι που να μην γιορτάζει την Παναγία.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη στοχάζεται στο όνομά Της. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην εκλιπαρεί την προστασία Της. Δεν υπάρχει άνθρωπος που κάποια στιγμή δεν άναψε ένα κερί μπροστά στην εικόνα Της, έστω και αν δεν το ομολογεί, έστω κι αν δεν το παραδέχεται.
Ο πιο σκληρός άνθρωπος στον κόσμο χωρίς αμφιβολία Την ικέτεψε.
Αυτή την άγια και γλυκιά μορφή γιορτάζει αύριο όλος ο Ελληνισμός. Θεομήτωρ και Θεοτόκος αλλά και ασπίδα πάνω από την πατρίδα μας. Στρατηγός αν χρειαστεί, προστάτης αν Της το ζητήσουμε.
Πάνω στα βουνά, σκαμμένη μέσα στους βράχους, ακλόνητη αιώνες τώρα, αγέρωχη απέναντι στον χρόνο, και τι δεν πέρασε μέσα στο διάβα τής ιστορίας.
Δεν υπάρχει Χριστιανός, δεν υπάρχει διαβάτης που να περνά από τις εκκλησιές τής Παναγίας μας, που να μην προσκυνήσει, που να μην δακρύσει, αντικρίζοντας τη γαλήνια μορφή Της.
Η επίκληση του ονόματός Της έρχεται αυθόρμητα πολλές φορές στα χείλη των πιστών κι η μορφή Της αποπνέει μητρική στοργή και φροντίδα.
Σε πόλεις και χωριά από άκρη σε άκρη της Ελλάδας, σε εκκλησίες αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου διοργανώνονται παραδοσιακά πανηγύρια, που καταλήγουν σε γενικευμένο γλέντι.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν είναι ένα πένθιμο γεγονός για τον λαό μας, επειδή η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν».
Καλή Παναγιά!