Η δεύτερη Κυριακή του Μάη είναι αφιερωμένη στη μητέρα. Μια γιορτή που τιμάται απ’ όλους τους λαούς της γης..Είναι μια παγκόσμια πρωτοβουλία με σκοπό την απόδοση ευγνωμοσύνης απέναντι στο ιερό πρόσωπο της Μάνας, το πανανθρώπινο σύμβολο της ζωής και της ανιδιοτελούς αγάπης, της αυτοθυσίας και της υπέρβασης.
Μάνα λέξη ιερή που δεν μπορεί να συγκριθεί με άλλη!!! Τέσσερα γράμματα που κλείνουν μέσα τους όλο το μεγαλείο της πιο αγαπημένης μας ψυχής. Μιας ψυχής που βάζει πάντα τον εαυτό της κάτω από όλους κι απ’ όλα για χάρη των παιδιών της. Το «εγώ» έχει εξαφανιστεί από εκείνη και ζει για τους άλλους. Για όσους αγαπά. Κι η αγάπη της είναι αγνή, καθαρή κι ανιδιοτελής. Μια αγάπη τόσο δυνατή όπου όλοι συμφωνούν πως κανείς δεν μπορεί ν’ αγαπήσει περισσότερο απ’ ότι μια μάνα τα παιδιά της.
Θα είναι πάντα εκεί… Είτε τη ζητήσεις, είτε τη διώξεις, είτε την έχεις παραμελήσει. Όσο μακριά ή κοντά σου κι αν βρίσκεται , θα νιώθεις πάντα πως είναι δίπλα σου. Με το νου, τη σκέψη και την καρδιά της. Ότι κι αν της κάνεις, ακόμη κι αν σου θυμώσει, θα το ξεχάσει.
Ζει κι υπάρχει μόνο για σένα. Από τη μέρα που ήρθες στον κόσμο, ο κόσμος της έγινες εσύ. Όταν ο κόσμος σου είναι χαρούμενος είναι κι ο δικός της κι όταν σε δει λυπημένο «μαυρίζει» κι εκείνη. Δε τη νοιάζουν τα δώρα. Το καλύτερο δώρο το πήρε όταν σε συνάντησε για πρώτη φορά και σε αγκάλιασε..
Σε τάιζε, σε φρόντιζε. Σε έμαθε να μιλάς και να περπατάς. Ήταν εκεί στο πρώτο σου κλάμα, στα πρώτα σου βήματα. Όταν αρρώσταινες, ξαγρυπνούσε στο προσκεφάλι σου. Σε έκανε να νιώσεις την αγάπη της. Μεγαλώνοντας σε βοηθούσε με το σχολείο, σου μάθαινε τρόπους συμπεριφοράς, σου έδινε συμβουλές, σου εξηγούσε τις απορίες σου.
Ήταν εκεί όταν τη χρειαζόσουν, όταν ήθελες κάπου να μιλήσεις και ήταν η μόνη που εμπιστευόσουν. Ήταν εκεί στην εφηβεία, βίωσε μαζί σου όλους τους πόνους και τις χαρές σου. Τον πρώτο σου έρωτα. Τις αποτυχίες, τις απογοητεύσεις αλλά και τις νίκες. Τις επιτυχίες.
Σε καθοδήγησε, σε έβαλε στο σωστό δρόμο, σε βοήθησε να διαλέξεις τι θα σπουδάσεις, για να ξεκινήσεις τη σταδιοδρομία σου όπως τη θες και κάθε φορά που σε βλέπει να πετυχαίνεις και να χαμογελάς χαίρεται μαζί σου και χαμογελά και κείνη..
Θέλει να είσαι υγιής και χαρούμενος και θα έδινε ακόμη και τη ζωή της για να το καταφέρει. Τα χαρίσματά της είναι τόσα που θα μπορούσα να γράφω ώρες ατέλειωτες και να γεμίζω σελίδες αμέτρητες. Τα συναισθήματα που μια μάνα μπορεί να μας προσφέρει δεν αποτυπώνονται εύκολα σ’ ένα άρθρο. Αποτυπώνονται μέσα μας και τα βιώνει όλο μας το είναι.
Ας αφήσουμε τη σκέψη μας, τη μέρα αυτή, να πετάξει κοντά στη γλυκιά μανούλα που υποφέρει και αγωνίζεται για μας, μας προσφέρει τα πάντα χωρίς να κρατάει για τον εαυτό της τίποτα.
Ας την ευχαριστήσουμε, γιατί μας έφερε στον κόσμο, μας φροντίζει, χαίρεται για τη χαρά μας, λυπάται για τη στενοχώρια μας και μας συμπαραστέκεται στον πόνο και την αρρώστια μας.
Ας τη βοηθήσουμε στο έργο της με το σεβασμό μας, την υπακοή μας και την αγάπη μας και ας της δείξουμε πως μέσα στην ψυχή μας είναι γραμμένο τ’ όνομά της με άσβηστα χρυσά, γράμματα.
Η μητέρα είναι για μας η ευτυχία, ο καλύτερος θησαυρός μας, το λιμάνι της προστασίας, το σύμβολο απέραντης καλοσύνης.
Ας της πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και να της ευχηθούμε: «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ » με ένα γλυκό λόγο, ένα θερμό φιλί, μια ζεστή αγκαλιά…!
ΓΙΑΝΝΟΤΑΚΗ ΜΑΝΗ
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ ΤΗΣ ΔΕΕΠ ΤΡΙΚΑΛΩΝ