Αρχές της δεκαετίας του 1990 κάποιοι είχαν την ικανότητα να οραματίζονται, να προβλέπουν, να προτείνουν και προσπάθησαν να αλλάξουν τα πράγματα και την κατάσταση που επικρατούσε, χωρίς όμως να υπολογίζουν τους “Εφιάλτες” που πάντα θα υπάρχουν.
Ας δούμε τι είχε ειπωθεί τα χρόνια εκείνα:
Απόσπασμα μελέτης για τα Μετέωρα.
«Τα Μετέωρα εκτός από πνευματικό κέντρο είναι ούτως ή άλλως τουριστικός πόλος που καθορίζει την τοπική οικονομία. Επομένως, δεν μπορεί να υπάρξει προστασία των Μετεώρων αν δεν αποφορτιστούν οι μονές από το μαζικό τουρισμό κι αν δεν υπάρξει ανάλογος προγραμματισμός της τουριστικής κίνησης. Ο προγραμματισμός αυτός της τουριστικής κίνησης για να είναι βιώσιμος πρέπει να είναι ορθολογικά εντεταγμένος σε ένα γενικότερο μοντέλο τοπικής ανάπτυξης. Από την άλλη μεριά η ανάγκη ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας, οδηγεί στην ανάγκη συστηματικού αναπροσανατολισμού και ποιοτικής αναβάθμισης του τοπικού τουρισμού (που στη σημερινή του μορφή του διερχόμενου μαζικού τουρισμού δεν προσφέρει το μέγιστο δυνατόν όφελος, ενώ υπάρχουν ήδη ανησυχητικές ενδείξεις για το μέλλον). Η ποιοτική αναβάθμιση του τοπικού τουρισμού προϋποθέτει με τη σειρά της την προστασία των Μετεώρων και την ανάδειξη του πνευματικού τους χαρακτήρα. Ο χώρος των Μετεώρων αλλοιώνεται συνεχώς από επεμβάσεις που αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση του μαζικού τουρισμού (διαπλατύνσεις δρόμων και πάρκινγκ δίπλα στις μονές). Επίσης την τελευταία δεκαετία νέες μορφές τουρισμού (αναρριχητές, ανεμοπτεριστές κλπ) ανατρέπουν τις υφιστάμενες ισορροπίες και τον μέχρι πρότινος καθαρά πολιτιστικό-θρησκευτικό χαρακτήρα της τουριστικής κίνησης. Ο όγκος των τουριστών, η συσσώρευση τουριστικών και άλλων χρήσεων (διαφημίσεις, ράλι κλπ), οι συνεχείς παρεμβάσεις και αλλοιώσεις του φυσικού περιβάλλοντος και η υφιστάμενη σήμερα διοικητική πολυαρχία και έλλειψη συντονισμού μεταξύ των εμπλεκομένων, όλα αυτά σκιάζουν το φυσικό και πνευματικό Ύψος και Κάλλος των βράχων και των μοναστηριών και ιδιαίτερα την πνευματικότητα της μοναστικής κοινωνίας. Για να αντιμετωπιστούν όλα αυτά η μελέτη που έχει συνταχτεί προτείνει ένα ορισμένο μοντέλο τουριστικής κίνησης και ορισμένα πρακτικά μέτρα οργάνωσης του χώρου που στόχο έχουν να απαλλάξουν τα Μετέωρα από τον υπερβολικό φόρτο, να δημιουργήσουν έναν πρώτο κυματοθραύστη του μαζικού τουρισμού στα όρια των Μετεώρων με τους οικισμούς του Καστρακίου και της Καλαμπάκας, να ενθαρρύνουν την πεζοπορία και να επιμηκύνουν το χρόνο μετάβασης προς τα μοναστήρια, δίνοντας στον επισκέπτη την ευκαιρία να βιώσει τη φυσικότητα του χώρου και δίνοντάς του τον αναγκαίο καιρό και τις αφορμές για να ανακαλύψει την πνευματικότητά του. Προτείνεται η διαμόρφωση συμβολικών πυλών εισόδου, η δημιουργία δύο μικρών Κέντρων Υποδοχής και Πληροφόρησης και η μεταφορά των πάρκινγκ από τις μονές δίπλα στα δύο αυτά Κέντρα. Επίσης η μελέτη θεωρεί αναγκαίο τον έλεγχο της κυκλοφορίας ιδίως για τις ώρες αιχμής, με την απαγόρευση της κυκλοφορίας των μεγάλων πούλμαν, τη λειτουργία μικρών λεωφορείων και τη διάνοιξη των παλαιών μονοπατιών. Με τα παραπάνω μέτρα εξασφαλίζεται τόσο η προστασία των Μετεώρων όσο και η ενίσχυση της τοπικής οικονομίας. Ένα ακόμα σημαντικό θέμα είναι αυτό που αφορά τη διαχείριση του χώρου των Μετεώρων. Η μελέτη θεωρεί πως δεν μπορεί να συνεχιστεί η σημερινή πολυαρχία και έλλειψη συντονισμού και συνεννόησης μεταξύ των αρμοδίων. Επειδή το ζήτημα αυτό δεν είναι θέμα τεχνικών ή οργανωτικών διευθετήσεων, η μελέτη προτείνει την επίλυσή του στο τραπέζι του διαλόγου».
Στο σήμερα, για να θυμηθούν οι παλαιοί και να μάθουν την αλήθεια οι νέοι, στην εποχή των μεγάλων αλλαγών, υπάρχουν κάποια ερωτήματα που θεωρώ είναι αυτονόητα.
Ποιός έβλεπε 30 χρόνια μπροστά;
Ποιοί δεν το θέλουν;
Ποιοί τον πρόδωσαν και γιατί;
Ποιός ο ρόλος τους σήμερα;
Υπάρχει σωτηρία τελικά;
Για να αρχίσουμε να λέμε τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη.
Υ.Γ Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα.
(Καρλ Μαρξ)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΪΟΥ
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
«Πριν τριάντα χρόνια τέτοια εποχή τρώγαμε μπομπότα, ήταν κατοχή…» λέει ένα παλιό τραγούδι.
«Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος», θα πω εγώ. Όσοι ασχολήθηκαν ξέρουν… τους λύκους που με προβιά αρνιού προσπαθούν να κρυφτούν για να καταστρέψουν ό,τι καλό γίνεται σ’ αυτή την πόλη. Αλλά ο βοσκός έχει άλλα σχέδια γι’ αυτούς… Όσοι το κατάλαβαν το κατάλαβαν.