Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΕΡΕΚΟΣ
Ακούγοντας ειδήσεις στο καταραμένο “χαζοκούτι”, πληροφορήθηκα ότι 850 εκατομμύρια άνθρωποι λιμοκτονούν σ’ όλον τον κόσμο ενώ, την ίδια ώρα, 600 εκατομμύρια άλλοι τρέχουν σε κέντρα αδυνατίσματος για να χάσουν τα παραπανίσια τους κιλά, αυτά που έχουν πάρει τρώγοντας “αναισθήτως”, απολαμβάνοντας με ικανοποίηση το γεγονός ότι ανήκουν στους “έχοντες”! Μόνο που, ευδαίμονες και με την ικανοποίηση του “έχοντος”, κι αφού γίνουν θρεφτάρια των 120-150 κιλών, τρέχουν μετά στους γιατρούς, που τους συνιστούν να σπεύσουν αμέσως να ξεφορτωθούν το περίσσιο βάρος που φορτώθηκαν, γιατί κινδυνεύει η υγεία και η ζωή τους.
Κι ενώ σκεφτόμουν αυτά, νά΄σου ο γείτονάς μου ο Φανούρης στο τηλέφωνο, φανερά εκνευρισμένος.
“Άκουσα -μου λέει- στην τηλεόραση ότι 850 εκατομμύρια συνάνθρωποί μας λιμοκτονούν…!”
Σταμάτα, του λέω, το άκουσα κι εγώ και έφτυσα την τηλεόραση!
“Τα άλλα όμως δεν τα ξέρεις… μου απαντάει εκείνος. Μετά από αυτή την είδηση, άκουσα και μια άλλη. Άκουσα και ότι το εισόδημα των 428 πλουσιότερων ατόμων του κόσμου -της λεγόμενης “ελίτ” των “ματσωμένων”, δηλαδή αυτών που “το φυσάνε το παραδάκι”- είναι ίσο με το εισόδημα του μισού πληθυσμού της Γης! Κι εκεί είναι που έφτασα στα πρόθυρα της τρέλας! Σε παίρνω λοιπόν τηλέφωνο, για να έρθω από ’κεί και να εκτονωθούμε μαζί, βρίζοντας και φτύνοντας τα οικονομικά συστήματα, τους δυνατούς, τους ανεγκέφαλους πολιτικούς και τους θρησκευτικούς ηγέτες παντός χρώματος, δόγματος και θρησκείας, που επιτρέπουν τέτοιες ανισότητες! Και, να σου πω και τ’ άλλο; Πάνω που ετοιμαζόμουν να έρθω, με πήρε τηλέφωνο κι ο κοινός μας φίλος ο Ορέστης, για να μου πει κι εκείνος ακριβώς τα ίδια!”
Κι όταν του είπα: “Και τι θέλεις να κάνω;” ξέσπασε επάνω μου αγανακτισμένος…!
“Γιατί δε θυμώνεις ρέεεε;” μου φώναξε.
Κι εσύ δηλαδή που θυμώνεις Φανούρη, τι νομίζεις ότι κάνεις; τον ρώτησα εγώ. Με τον δικό μου και τον δικό σου τον θυμό μόνο, κανενός δεν ιδρώνει το αυτάκι…!
“Να θυμώσουμε τότε όλοι οι λαοί μαζί -μου λέει- οπότε, όχι μόνο το αυτί τους θα ίδρωνε, αλλά θα τους έλουζε και κρύος ιδρώτας, σε όλο τους το σάπιο το κορμί.
– Να πετάξουμε τα χαζοκούτια της TV στα σκουπίδια, που κρύβουν μέσα τους δούρειους ίππους και μας μπολιάζουν τα μυαλά για να τα κονομάνε με τις διαφημίσεις. Έτσι να γίνει, και να πάρουμε εμείς ρε την κατάσταση στα χέρια μας!
– Να μην καταναλώνουμε τίποτα πέρα από τα απολύτως απαραίτητα και, τα χρήματα που θα εξοικονομούμε, να τα διοχετεύουμε -εμείς οι ίδιοι, και όχι “μέσω φορέων”- στην ανακούφιση της φτώχειας, της ανεργίας και της αρρώστιας…!
– Να πούμε σαν καταναλωτές και στις γυναίκες μας, τα εκατομμύρια των ευρώ που ξοδεύουν κάθε χρόνο για αδυνάτισμα, να τα δίνουν από αύριο στους παραπάνω σκοπούς. Φαντάζεσαι πόσα θα μπορούσαν να γίνουν αν 600 εκατομμύρια ανθρώπων, που πληρώνουν από ένα μάτσο λεφτά το χρόνο για αδυνάτισμα, διοχέτευαν αυτά τα χρήματα στα 850 εκατομμύρια εκείνων που πεθαίνουν για μια χουφτιά αλεύρι, για λίγο ρύζι ή για ένα μπουκάλι γάλα;
Πώς θα αντικρίσουμε ρε φίλε στον άλλο κόσμο τα παιδάκια που πέθαναν με τουμπανιασμένες από την πείνα κοιλιές, όταν εμείς, “της Γης οι χορτασμένοι”, έχουμε πετάξει και συνεχίζουμε να πετάμε στα σκουπίδια τόνους και τόνους περισσευούμενα φαγιά;
– Να βγούμε και να ρωτήσουμε τον κάθε συνάνθρωπό μας: “Όχι… πες μας…! Εσύ, μ’ αυτή την παλιοκατάσταση και την ανισότητα, γιατί δεν εξοργίζεσαι βρε;” Και να γίνουμε οι “πιονιέροι”, οι “μπροστάρηδες”, όπως ο Σωκράτης, ο Χριστός, ο Νέλσον Μαντέλα και τόσοι άλλοι, αν θέλουμε να αλλάξει αυτή η κατάσταση ντροπής που επικρατεί σήμερα, και που -η ύπαρξή της και μόνο- προσβάλλει το ανθρώπινο γένος!”
Αυτά λοιπόν έχει να προτείνει ο φίλος μας ο Ορέστης. Αυτά ισχύουν σήμερα. Αυτά θα ισχύουν δυστυχώς και αύριο, εκτός και αν… (αφού το ομολογούμε ότι κουραστήκαμε να τα βλέπουμε να συμβαίνουν, και εφόσον πραγματικά το θελήσουμε) …εκτός και αν αποφασίσουμε να τ’ αλλάξουμε επιτέλους!
Να αλλάξουμε τον κόσμο, αν εφαρμόσουμε την απλή, ρεαλιστική και ανθρώπινη θεωρία του ρομαντικού, ονειροπόλου (ίσως) αλλά και σίγουρα φιλανθρώπινα οραματιστή καλού μας φίλου!
Μπορούμε!