Η πολιτιστική μας κληρονομιά είναι οι φλέβες, που μέσα τους κυλάει το αίμα της Ρωμιοσύνης. Αν τις κόψουμε θα είμαστε θλιβεροί αυτόχειρες και μοιραίοι αρνητές των σταθερών κι αποκρυσταλλωμένων αξιών των προγόνων μας. Ως εκ τούτου, καθίσταται φανερό, ότι οι οιμωγές, των προπάππων μας, κολίγων πρέπει να γονιμοποιηθούν με το μέλλον μας, για να ξορκίσουμε τα κακά πνεύματα που πληθαίνουν επικίνδυνα στις γκρίζες μας εποχές.
Η γιορτή των 200 χρόνων (150 για τη Θεσσαλία) από τη μαγική νεκρανάσταση του Έθνους μας θα πρέπει να είναι γιορτή, διαρκούς αντίστασης ενός αέναου αγώνα για τη συνέχεια του ελληνισμού. Οφείλουμε να εξαργυρώσουμε με έργα τους αγώνες, για δημοκρατία για ελευθερία για ένα καλλίτερο αύριο. Να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα, όπως έλεγε ο μεγάλος μας Σεφέρης. Θεωρείται αβελτηρία, η αδιαφορία ή να μην πιστεύει κάποιος στην ιστορία της πατρίδας του.
Το απαρτχάιντ, μεταξύ λευκών και μαύρων, εφαρμόστηκε το 1948 στη Ν. Αφρική και καταργήθηκε στις 30/06/1991. Οι παππούδες μας το έζησαν, στο πετσί τους, την περίοδο της Τουρκοκρατίας, αλλά και μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας (επί τσιφλικοκρατίας 1881-1924). Υπέστησαν πολλά δεινά μα δε δείλιασαν, ούτε συμβιβάστηκαν με το κατεστη-μένο (τους προύχοντας και γαιοκτήμονες) που έστηναν θεμιτά και αθέμιτα εμπόδια για ν΄ αποτρέψουν τους αγώνες των κολίγων, οι οποίοι κατάφεραν, μέσα από μοναχικά και δύσβατα μονοπάτια να βγουν στο ξέφωτο, αποκτώντας την πολυπόθητη λευτεριά τους. Το να μελετάμε την ιστορία μας είναι καλό σημάδι, γινόμαστε πιο υπεύθυνοι και χρήσιμοι πολίτες, ενώ η αδιαφορία για τα μνημεία φανερώνει παντελή έλλειψη ιστορικής παιδείας.
Το κονάκι Μέκιου στην Περιστέρα, συμπυκνώνει όλη την ιστορία του παρελθόντος που έζησαν οι πρόγονοί μας Θεσσαλοί, εκτός αυτού είναι και έργο τέχνης που χρειάζεται κρατική φροντίδα. Με την Αριθ. Πρωτ. ΥΠΠΟΑ/-ΓΔΑΜΤΕ/ΔΠΑΝΣΜ/ 329348/-33-961/3065 υπουργική απόφαση που εκδόθηκε, ύστερα από ομόφωνη Γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεώτερων Μνημείων όπως διατυπώθηκε στο Πρακτικό της Συνεδρίασης με αριθ. 19/21-06-2018 (θέμα 7ο) αποφασίζεται: «μετά την καθαίρεση των ετοιμόρροπων τμημάτων, η κατασκευή αυτό-φερόμενου μεταλλικού στεγάστρου, το οποίο θα καλύψει το σύνολο του οικοδομήματος, ακολουθώντας τη γεωμετρία του και τηρώντας επαρκή προ-εξοχή από το περίγραμμα του κτιριακού όγκου, σε συνδυασμό με εξωτερική επικάλυψη με αδιάβροχο υλικό… και άμεση υποβολή μελέτης για την κατασκευή νέου ξύλινου φορέα στέγης».
Οι υπεύθυνοι ας βρουν το πολιτικό θάρρος να υπερασπισθούν τις πολιτιστικές μας αξίες πριν είναι αργά. Τα ηθικά και πολιτιστικά δικαιώματα του μνημείου «κονάκι Μέκιου» ανήκουν αποκλειστικά στη δημοτική αρχή και κατ΄ επέκταση στο δημόσιο. Ο ζοφερός «επιμενίδειος ύπνος» οδηγεί νομοτελειακά στην κατάρρευση του μνημείου.
Για να αναπτυχθούμε περαιτέρω, χρειάζονται γερές ρίζες. Απορούμε γιατί, οι κατά κύριο λόγο, υπεύθυνοι:
1) ο Δήμαρχος Μετεώρων,
2) ο κ. Ιω. Μπουτίνας υπεύθυνος πολιτισμού περιφέρειας και
3) ο περιφερειάρχης Τρικάλων κ. Μιχαλάκης, δεν έκαναν τίποτε, για να σωθεί αυτό το εμβληματικό μνημείο;
Μήπως, λέω, μήπως είναι κρυφοί νοσταλγοί των τσιφλικάδων; Ο κ. Ι. Μπουτίνας αν και ενοχλήθηκε πολλές φορές δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον. Ο δε κος Μιχαλάκης, αν και έδωσε υπόσχεση, πριν από δύο χρόνια που επισκέφτηκε την Περιστέρα κατά την εορτή του Ιωάν. Προδρόμου, πως θα μεριμνήσει για τη συντήρηση του μνημείου, παρά και τις επανειλημμένες οχλήσεις του Ο. Φ. Π. Κ. δεν το ενέταξε σε κανένα από τα προγράμματα της Περιφέρειας.
Το αφήγημα «περί ιδιοκτησίας του μνημείου» το οποίο επικαλούνται κάποιοι είναι, απλά, μυθεύματα. Ο νόμος είναι ξεκάθαρος: Ένα κτήριο που είναι χαρακτηρισμένο ως «ιστορικό μνημείο και έργο τέχνης ΦΕΚ 401 τ. Β/20 Ιουνίου 1985» δεν έχει στέγη και κουφώματα παύει να έχει και ιδιοκτήτη. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση -μαζί με την Υ.Ν.Μ.Τ. Ε. ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ- οφείλουν να προχωρήσουν, χωρίς καθυστέρηση, στη συντήρηση. Αν κάποιος, φερόμενος ως ιδιοκτήτης, έχει αντίρρηση δεν έχει παρά να καταβάλει τα έξοδα συντήρησης, επιπλέον δε να του επιβληθεί και το πρόστιμο, όπως ορίζει ο νόμος.
Με τη συντήρηση του μνημείου, προστατεύουμε τη μνήμη των προγόνων μας, διατηρώντας την αληθινή ιστορία τους. Δεν επιμένουμε σ ένα θέμα με ατεκμηρίωτους όρους και στείρες αντιπαραθέσεις. Η προσέγγιση έγινε με τη συγγραφή ενός βιβλίου με τίτλο: «ΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΚΟΝΑΚΙΑ ΤΩΝ ΔΡΑΚΩΝ ΤΗΣ ΘΑΣΣΑΛΙΑΣ ΜΝΗΜΕΙΑ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙ-ΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ» και υπότιτλο: «Ταξιδευτές πολιτισμού» Ν.ΓΚΟΥΜΑΣ ΑΘΗΝΑ 2019. (σ. σ. το βιβλίο διανεμήθηκε δωρεάν στους ανωτέρω φορείς.)
Η απραξία ή η δυσμενή εξέλιξη για την προστασία του μνημείου αποτελεί όνειδος και καταισχύνη για την πολιτιστική μας κληρονομιά. Δεν είναι λόγοι πολιτικής ορθότητας, να καταστραφεί το εμβληματικό «κονάκι», ούτε αποτελεί μια εγωιστική ναρκισσιστική μανία να παρουσιάσουμε ως αντικειμενική αξία, μια υποκειμενική επιλογή. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, ότι το κονάκι -με τα ακλόνητα ιστορικά στοιχεία- αποτελεί από μόνο του, μια «κομβική» διαχρονική αξία.
Ας ενεργήσουμε με σύνεση, γιατί όποιος ενεργεί ασυλλόγιστα, υπόκειται, και σε μομφή και σε έπαινο, ανάλογα με τις πράξεις του. Η αξιοποίηση του κονακιού θα έχει καλύτερη τουριστική προβολή της περιοχής, προς όφελος όλων των πολιτών του Δήμου Μετεώρων. (σ.σ. η οικ. Μέκιου, μοναδικοί κληρονόμοι, υπέβαλαν αίτηση «περί δωρεάς του κτιρίου» πριν πέσει η στέγη του)
Νικόλαος Δ. Γκούμας
Αντιπρόεδρος του ΟΦΠΚ Περιστέρας