Λίγες εβδομάδες πριν από τις εθνικές εκλογές και ο προβληματισμός που διακατέχει όλους τους σώφρονες Έλληνες, είναι πιο έντονος από ποτέ. Ποιά παράταξη να επιλέξουν, ώστε να μην αισθανθούν για ακόμα μία φορά προδομένοι και συνένοχοι; Με ποιά κριτήρια θα πάνε στην κάλπη; Η απογοήτευση και φόβος, είναι δύο συναισθήματα διάχυτα.
Επιμέλεια κειμένου – απομαγνητοφώνηση Βαξεβανίδης Νίκος
Η Πατρίδα κινδυνεύει με συρρίκνωση. Η οικογένεια και ο γάμος για τους νέους, αποτελεί είδος πολυτελείας. Η σημερινή παιδεία, μας θυμίζει την προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού που έλεγε: «Θα βγουν πράγματα από τα σχολεία που ο νους σας δεν φαντάζεται»
Τα Ιερά και τα Όσια γελοιοποιούνται και διαστρεβλώνονται συνεχώς, οδηγώντας μικρούς και μεγάλους σε έναν κατήφορο άνευ ιδανικών και αξιών.
Ίσως σε πολλούς να δημιουργεί εντύπωση, πώς από αυτήν την στήλη, όπου συνήθως αναρτούμε πατερικές ομιλίες και λόγους από μεγάλες προσωπικότητες της Ορθοδοξίας, μιλάμε για θέματα πολιτικής, αφού οι περισσότεροι χρησιμοποιούν την κλισέ φράση, πως ‘’η εκκλησία δεν κάνει πολιτική’’
Η εκκλησία όμως κάνει πολιτική. Κομματική δεν κάνει. Ο Λόγος του Θεού μιλάει για πολιτική και τα κριτήρια αυτής. Όχι φυσικά με τον τρόπο που το κάνουν οι σημερινοί ιεράρχες, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις γίνονται προεκτάσεις των πολιτικών γραφείων, αλλά μέσα από τα Θεόπνευστα βιβλία της Αγίας Γραφής. Από τα πρώτα κιόλας βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης με πρότυπο κυβερνήτη τον Ιωσήφ τον Πάγκαλο, ή μέσα από τις συμβουλές της Σοφίας Σειράχ, ή μέσα από προειδοποιήσεις Προφητών, ακόμα και μέσα από τους ψαλμούς που διαβάζουμε στις Ιερές Ακολουθίες.
Θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα ομιλίας του αξεπέραστου ερμηνευτή και πνευματικού καθοδηγητή, χωρίς να ήταν υπερβολή αν τον χαρακτηρίζαμε και ως διδάσκαλο του έθνους, του Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου.
Ερμηνεύει το τελευταίο βιβλίο της Π. Διαθήκης ‘Σοφία Σειράχ’ το οποίο γράφτηκε περίπου 200 χρόνια πριν από τη Γέννηση του Χριστού και μας δίνει κάποιες συμβουλές για το ποια πρέπει να είναι τα κριτήρια των ψηφοφόρων, αλλά και για το πώς πρέπει να ενεργούν οι άρχοντες. Με έκπληξη θα δούμε το πόσο επίκαιρος είναι ο λόγος του Θεού, ενώ παράλληλα διαπιστώνουμε, πως η παιδαγωγική τιμωρία που εφαρμόζει ο Θεός ως συνέπεια της αποστασίας, είναι ακριβώς η ίδια στο πέρασμα των αιώνων.
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση με την ελπίδα ο Κύριος να μας φωτίσει το σκότος.
{…} Ο κυβερνήτης πρέπει να είναι ένθεος άνθρωπος. Τώρα θα μου πείτε ότι αυτό είναι μία ουτοπία. Ο κυβερνήτης να είναι ένθεος άνθρωπος! Ουτοπία ε; Δεν έχει σημασία.
Πρέπει να είναι ένθεος ο κυβερνήτης για να μπορεί να κυβερνήσει με δικαιοσύνη και με σοφία. Δυστυχώς οι πολιτικοί άρχοντες στις μέρες μας, φροντίζουν για την οικονομική ευημερία του λαού, αλλά όχι και για την παιδαγωγία του λαού. Αν κάποιος που ήθελε να βγάλει έναν προεκλογικό λόγο και μιλούσε για την παιδαγωγία του λαού και μάλιστα μία παιδαγωγία σαν και εκείνη που θα έκανε ένας πατέρας για το παιδί του, να τον συγκρατεί και να του λέει κάποια ‘’όχι’’ καταλαβαίνεται ότι ουδέποτε αυτός θα εψηφίζετο από τον κακομαθημένο λαό! Συνεπώς για να εκλεγεί, ομιλεί μόνο για την υλική ευημερία. Πώς θα φάμε και πόσα λεφτά θα βγάλουμε και ποιο θα είναι το κατά κεφαλήν εισόδημα. Αγαπητοί μου, δεν είναι σοφία αυτό. Δεν είναι σοφία. Θα πρέπει κάποτε ο λαός να καταλάβει ότι θα πρέπει να παιδαγωγείται και ότι δε μπορεί να μένει μόνο στο φαινόμενο της ευημερίας, που αν θέλετε να μιλήσουμε και επί της πραγματικότητος, είναι ένα θέμα που φαίνεται ότι τελειώνει. ( εννοεί η ευημερία. Η ομιλία έγινε λίγο πριν το 2000!)
Θα έρθουν πάλι δύσκολες ημέρες… και πάλι θα ξαναέρθει η ευημερία … έχουμε αυτήν την διαρκή παλινδρόμηση των λαών. Να ευημερεί και να δυστυχεί, να ευημερεί και να δυστυχεί και μυαλό να μη βάζει.
Γιατί εκείνο που λείπει δεν είναι παρά η παιδαγωγία.
Γιατί αν δεν υπάρχει η παιδαγωγία, εκείνο που λέει ο 2ος ψαλμός ‘’ Δράξασθε παιδείας’’ δηλαδή δράττομαι, σημαίνει η χούφτα, αρπάζω, δηλαδή αρπάξτε την ευκαιρία της διαπαιδαγωγήσεως ‘’μήποτε οργισθή Κύριος’’ και οργίζεται ο Κύριος όταν ένας λαός δεν παιδαγωγείται και μάλιστα όταν ορθά δεν παιδαγωγείται.
Έτσι, έχουμε σαν αποτέλεσμα, προσέξτε, άρχοντες και λαός, να εκφυλίζονται! Είναι τόσο έντονα τα εκφυλιστικά στοιχεία στην πατρίδα μας σήμερα αλλά και πιο πέρα.
Πάντως θα απετέλει μία ολόκληρη επιστήμη αν υπήρχε η κυβερνητική κατά Θεόν. Εκείνο που θα έδινε σε έναν άνδρα την κατά Θεόν κυβερνητική, σε όλους τους τομείς, όχι μόνο σε πρωθυπουργό ή Βασιλιά ή πρόεδρο. Μπορεί να είναι κάποιος σε ένα σωματείο ή οπουδήποτε, εκείνο που κάνει κάποιον να έχει την κατά Θεόν κυβερνητική, είναι η μελέτη της Αγίας Γραφής. Είναι η πυξίδα πλεύσεως. Από εκεί θα παίρνει τον τρόπο που θα κυβερνάει το λαό του Θεού. Να ξέρετε πως όσοι ήσαν μεγάλοι κυβερνήτες, μελετούσαν την Αγία Γραφή! Όχι Έλληνες. Και ξένοι. Μελετούσαν την Αγία Γραφή!!! Η Αγία Γραφή είναι ο καταστατικός χάρτης για το πώς πρέπει να κυβερνηθεί ένας λαός και όχι οι καταστατικοί χάρτες που βγαίνουν από επαναστάσεις. Ούτε της γαλλικής επανάστασης, ούτε….κλπ, κλπ.
Είναι ένα πολύ λεπτό θέμα για το πώς μπορεί να οργανωθεί μία κοινωνία. Μιλάμε πολλές φορές για μία πολυνομία. Νομίζουμε ότι με τους πολλούς νόμους θα κυβερνηθούμε καλύτερα και μπαίνουμε σε έναν κυκεώνα αυτής της πολυνομίας, που όταν ψάχνει κανείς, ό ένας νόμος αντιφάσκει προς τον έτερο και πόσοι νόμοι είναι άδικοι! Εκείνο όμως που δίδει σωστές και δυνατές λύσεις, είναι όταν εκείνοι που κυβερνούν έχουν ένα πνευματικό υπόβαθρο. Παράδειγμα σε μία δημοκρατία, αν οι άνθρωποι της βουλής είναι άνθρωποι που θρησκεύουν και άγονται από το πνεύμα του Θεού, είναι δυνατόν ποτέ να ψηφίσουν νόμους αντιευαγγελικούς; Στην εποχή μας το βλέπουμε το φαινόμενο αυτό και μας πιάνει μεγάλη λύπη όταν με τόση ευκολία μπορούν να στρέφονται εναντίον του Ευαγγελίου και να ψηφίζουν νόμους, όχι μόνο αντιευαγγελικούς, αλλά και αντικοινωνικούς ακόμη και αντιφυσικούς!!! Νόμους δηλαδή που στρέφονται εναντίον ακόμα και στην ίδια τη φύση των πραγμάτων. Περίεργο πράγμα. Καλύτερα να τα αποφύγω τα παραδείγματα…
Μας λέει η Σοφία Σειράχ ‘’ κατὰ τὸν κριτὴν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ οὕτως καὶ οἱ λειτουργοὶ αὐτοῦ, καὶ κατὰ τὸν ἡγούμενον τῆς πόλεως πάντες οἱ κατοικοῦντες αὐτήν.’’
Κατά τον άρχοντα του λαού, τέτοιοι θα είναι και οι υπάλληλοί του. Και οι υπουργοί του.
Και κατά τον κυβερνήτη μιας πόλεως τέτοιοι θα είναι και οι πολίτες.
Πρόκειται για μια χιλιομαρτυρημένη αλήθεια. Ότι μεταξύ λαού και άρχοντος υπάρχει μία στενοτάτη σχέση, διότι τον άρχοντα ο λαός τον δίδει και ο άρχοντας διαμορφώνει αντιστοίχως τον λαό. Το παρατηρούμε αυτό ανάγλυφα στην ιστορία του Ισραήλ. Όταν ενεφανίζοντο ειδωλολάτρες κυβερνήτες τότε βλέπουμε πως και ο λαός ειδωλολατρεί και σε κορφές των ορέων και σε δάση ακόμα, να στήνουν τα ιερά τα ειδωλολατρικά. Αντιστρόφως όταν ο βασιλιάς ήταν ευσεβής, ο λαός ήταν κοντά στο Θεό. Παραδείγματα ; Άφθονα! Αν διαβάσετε τα Βασιλειών, κυρίως , αλλά και τα άλλα βιβλία της Αγίας Γραφής θα το δείτε πάρα πολύ έντονα. Σας θυμίζω τον Εζεκία τον Βασιλιά. Ευσεβέστατος!. Ο λαός; Ευσεβής! Ο Ναός είναι κάτω από μεγάλη επιμέλεια. Ο υιός Μανασσής, ασεβέστατος βασιλιάς. Μάλιστα ήταν ο πιο ακραίος ειδωλολάτρης βασιλιάς της φυλής του Ιούδα και κατεδίωξε όπου έβρισκε την ευσέβεια. Και τον Ναό τον κατήργησε ουσιαστικά, διότι μετέβαλλε το Ναό σε θυσιαστήριο ειδώλων.
Ωστόσο, πάντα ετιμωρείτο ο λαός όταν ο άρχοντας ειδωλολατρούσε. Θα έλεγε κάποιος: Αυτό δεν είναι άδικο; Ε, λοιπόν αγαπητοί μου, αν προσέξει κανείς, είναι αυτό που ήδη σας είπα. Και ο λαός ήταν ένοχος! Διότι και ο λαός ακολουθούσε το παράδειγμα του άρχοντα.
Για αυτό το λόγο ο Θεός έρχεται να τιμωρήσει το λαό που δεν ξέρει να κυβερνηθεί και δεν δίδει καλούς άρχοντες. Προσέξτε τι λέει στον Προφήτη Ησαΐα ο Θεός.
ΙΔΟΥ δὴ ὁ δεσπότης Κύριος σαβαὼθ ἀφελεῖ ἀπὸ τῆς ᾿Ιουδαίας……..ἄνθρωπον πολεμιστὴν καὶ δικαστὴν καὶ προφήτην καὶ στοχαστὴν καὶ πρεσβύτερον… θαυμαστὸν σύμβουλον καὶ σοφὸν ἀρχιτέκτονα καὶ συνετὸν ἀκροατήν·
Θα αφαιρέσει λέει ο Θεός σωστούς άρχοντες, πολεμιστή και δικαστή και προφήτη και στοχαστή και πρεσβύτερο. Όλους αυτούς θα τους βάλω στην άκρη. Δε θα μπορείτε να κυβερνηθείτε γιατί δε σας αξίζει.
καὶ ἐπιστήσω νεανίσκους ἄρχοντας αὐτῶν, καὶ ἐμπαῖκται κυριεύσουσιν αὐτῶν.
Και θα βάλω κυβερνήτες νεανίσκους. Νεανίσκος έχει την έννοια, άμυαλος. Όχι νέοι στην ηλικία αλλά άνθρωποι χωρίς σύνεση. Και εμπαίκτες, δηλαδή εκείνοι που ποδοπατούν ιερούς και παραδοσιακούς θεσμούς.
Αυτή είναι μία εικόνα καταντήματος αγαπητοί μου ενός λαού.
Μη ποτέ αιτώμεθα αγαπητοί μου σκάρτους κυβερνήτες. Δεν έχουμε δυστυχώς σοφούς κατά Θεόν κυβερνήτες παρά έχουμε κυβερνήτες που μόνο ευημερίες υπόσχονται και ουδέποτε διανοήθηκαν να διαπαιδαγωγήσουν τον λαό.
Το θέμα είναι θλιβερό.
Χριστός Ανέστη.