Επιμέλεια: ΑΝΤΩΝΗ ΗΛΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Το 2008 η Αμερικανική Κυβέρνηση προειδοποίησε όλον τον κόσμο, ότι έρχεται οικονομική κρίση χειρότερη από εκείνη του 1929. Πολλές χώρες πήραν αμέσως μέτρα και πέρασαν την κρίση ανώδυνα. Οι δικοί μας πολιτικοί αδιαφόρησαν, ώσπου φτάσαμε στο 2010 και πήραν μέτρα επώδυνα για τον ελληνικό λαό. Οι μεγάλοι μας οικονομολόγοι καθηγητές και ελεύθεροι επαγγελματίες δυστυχώς δεν προειδοποίησαν τον Ελληνικό λαό τι χαμός και οδυρμός θα πέσει στη χώρα μας. Μόνο ο υπεύθυνος για την οικονομία στη ΕΕ Στρος-Καν είπε, όταν έφευγε από τη χώρα μας: Ελληνικέ λαέ, ΚΟΥΡΑΓΙΟ!
Η κρίση με τα επανωτά μνημόνια φτώχυνε όλα τα λαϊκά στρώματα -πλην της πλουτοκρατίας- φυσικά περισσότερο τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, ελεύθερους επαγγελματίες, μισθωτούς, συνταξιούχους, τα παιδιά του λαού!
Ενας μηχανικός έβλεπε ότι στο γραφείο του δεν πλησίαζε πελάτης, ενώ στο απέναντι ιατρείο πήγαινε κανένας που και που για γραφή φαρμάκων ή εξέταση. Τότε πήρε τη μεγάλη απόφαση να ανοίξει ιατρείο, για να βγάζει λεφτά.
Μια ταμπέλα απ’ έξω έγραφε: Θεραπευθείτε για τα πάντα με 50€. Αν δεν θεραπευθείτε σας επιστρέφουμε εμείς 100€.
Ένας γιατρός, νομίζοντας ότι είναι μια καλή ευκαιρία να βγάλει ένα εύκολα 100 €, πάει επίσκεψη στο νέο ιατρείο.
– Γιατρός (ως ασθενής): Γιατρέ, έχω χάσει την αίσθηση της γεύσης.
-Μηχανικός (ως γιατρός): Αδελφή, φέρε παρακαλώ το φάρμακο Νο22 και ρίξε τρεις σταγόνες στο στόμα του ασθενούς.
Ο γιατρός-ασθενής φτύνει το φάρμακο και λέει: Μα αυτό δεν είναι φάρμακο, είναι πετρέλαιο.
Ο Μηχανικός-γιατρός: Περαστικά σας. Η γεύση σας επέστρεψε με τις σταγόνες μας. Παρακαλώ δώστε μας 50€.
Ο ασθενής-γιατρός, πληρώνει και φεύγει τσατισμένος, αλλά δεν το βάζει κάτω και επιστρέφει μετά από μερικές μέρες, αποφασισμένος να πάρει πίσω τα χρήματά του.
Ο ασθενής-γιατρός: Γιατρέ, έχασα τη μνήμη μου και δεν θυμάμαι πια τίποτε.
Μηχανικός-γιατρός: Αδελφή, φέρε το Φάρμακο Νο22 και ρίξε 3 σταγόνες στο στόμα του ασθενούς.
Ο γιατρός-ασθενής πανικόβλητος: Μα αυτό το φάρμακο είναι για τη θεραπεία της γεύσης.
Μηχανικός ως γιατρός: Περαστικά σας, κύριε, η μνήμη σας επανήλθε. Παρακαλώ 50€.
Ο Γιατρός φεύγει εξαγριωμένος με τον εαυτό του. Να την πάθει από ένα μηχανικό! Μετά από μέρες επιστρέφει:
-Γιατρέ, η όραση μου έχει αδυνατίσει πολύ και τα βλέπω όλα σκούρα και θαμπά. Μπορείτε να κάνετε κάτι;
-Μηχανικός: Δυστυχώς κύριε, δεν έχουμε φάρμακο για αυτή την πάθηση. Παρακαλώ πάρετε αυτό το εκατοστάρικο.
-Γιατρός: Μα αυτό που μου δώσατε είναι πενηντάρικο!.
-Μηχανικός: Η όρασή σας επανήλθε με τα τερτίπια μας. Παρακαλώ πενήντα 50€!