Παρακάτω θα εκτεθούν συνοπτικά ορισμένα από τα θέματα που θίγει ο Γρηγόριος Νύσσης στον υπομνηματισμό του και εμφορούνται θεολογικής σημασίας και σπουδαιότητας.
Στο ξεκίνημα του Α’ Λόγου (1, 1-4) ο Γρηγόριος Νύσσης απευθύνεται σε όσους ξεντύθηκαν το παλαιό άνθρωπο και ντύθηκαν τον ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό και έχουν γίνει οι ίδιοι απαθείς [19]. Παροτρύνει κανείς να μην δημιουργήσει εμπαθή και σαρκικό λογισμό [20] για το έργο αυτό, καθότι το νόημα του δεν είναι αυτό αλλά έχει αλληγορική σημασία. Μάλιστα, το έργο ξεκινάει με μία ερωτική σκηνή και συγκεκριμένα με φίλημα στο στόμα, κάτι που δείχνει την ένωση και την μετάδοση των αγαθών του Νυμφίου στη νύμφη: ‘’Φιλησάτω με ἀπό φιλημάτων στόματος αὐτοῦ’’. Εδώ πρόκειται για μία εκδήλωση αγάπης μεταξύ των αγαπημένων.
Μόνο η αγάπη οδηγεί στον Θεό. Ο τρόπος της ψυχής είναι τρόπος ερωτικός [21]. Η ψυχή στολίζεται για να συναντήσει τον Θεό. Ο Νύσσης στη συνέχεια αναφέρεται στο θέμα της σωτηρίας του ανθρώπου [22]. Σε άλλους επικρατεί ο φόβος της τιμωρίας [23] και σε άλλους το αίσθημα της ανταπόδοσης για όσα έχουν κάνει [24]. Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που αγαπάνε τον Θεό με την καρδιά και την ψυχή τους και είναι εκείνοι που καλούνται σε μέθεξη [25].
Στο Άσμα Ασμάτων υπάρχει μία έντονη ερωτική διάθεση και οι σκηνές που εκτυλίσσονται είναι βγαλμένες από τον έρωτα μεταξύ ανδρός και γυναικός, όμως στο επίκεντρο του Άσματος Ασμάτων τοποθετείται ο θείος έρωτας. Δύο πρόσωπα απασχολούν το έργο. Η νύμφη και ο Νυμφίος, δηλαδή ο Θεός και η Εκκλησία [26].
Ο Γρηγόριος Νύσσης προτρέπει τους ανθρώπους να ερωτευθούν την σοφία του Θεού. Ολόκληρο το έργο εντάσσεται μέσα σε ένα γαμήλιο πλαίσιο [27]. Στο γαμήλιο αυτό γεγονός φτάνει ο γαμπρός μαζί με τους φίλους και αγαπητούς του, οι οποίοι είναι λειτουργικά πνεύματα ή άγιοι ή προφήτες και ακούγοντας τη φωνή του Κυρίου χαίρονται, επειδή ακριβώς συνάπτεται η αθάνατη σύζευξη.
Καθώς η ψυχή συναντάει τον Θεό, η απόλαυση γίνεται ακόρεστη κι ο πόθος μεγαλώνει ακόμη περισσότερο αντικρίζοντας την ομορφιά του [28]. Δεν υφίσταται θάνατος κοντά στον Θεό, γι’ αυτό και όποιος έρχεται κοντά του μεταβαίνει από τον θάνατο στη ζωή [29].
Υποσημειώσεις:
[19] Γρηγορίου Νύσσης, Εξήγηση στα Άσματα, Λόγος Α’, ΕΠΕ 7, Θεσσαλονίκη, 1989,στ. 12-19, σ. 22.
[20] Ό.π. στ. 21-25, σ. 22.
[21] Χρήστου Γιανναρά, Η κρίση της προφητείας, Εκδόσεις Δόμος, 19642, σσ. 92-93.
[22] Γρηγορίου Νύσσης, Εξήγηση στα Άσματα, Λόγος Α’, ΕΠΕ 7, Θεσσαλονίκη, 1989, στ. 9-22, σ. 24.
[23] ’Δοῦλοι γάρ εἰσι πιστοί, οἱ φόβῳ τῶν ἠπειλημένων ἐκπληροῦντες τοῦ δεσπότου τάς ἐντολάς καί τοῖς πιστευθεῖσιν εὐνοϊκῶς ἐπεξεργαζόμενοι’’. Μαξίμου Ομολογητού, Μυσταγωγία, PG 91, 709D.
[24] Ό.π. 709D-12A.
[25] Ό.π. 709D-12A.
[26] Γρηγορίου Νύσσης, Εξήγηση στα Άσματα, Λόγος Α’, ΕΠΕ 7, Θεσσαλονίκη, 1989, στ. 3-12, σ. 30.
[27] Ό.π. στ. 15, σ. 32.
[28] Ό.π. στ. 28-32 σ. 40.
[29] Ό.π. στ. 31-32, σ. 40.
(συνεχίζεται)
Πρεσβύτερος Ηρακλής Φίλιος (θεολόγος, βαλκανιολόγος)
Κληρικός Ιεράς Μητροπόλεως Σταγών & Μετεώρων
