Μεγάλη Πέμπτη, η μέρα όπου η σιωπή μιλά δυνατότερα απ’ τον θόρυβο και η ταπείνωση υψώνεται ψηλότερα από κάθε εξουσία.
Είναι η μέρα που ο Διδάσκαλος, λίγο πριν τον Γολγοθά, αφαιρεί το ιμάτιο του μεγαλείου και ζώνεται την πετσέτα του υπηρέτη. Γονατίζει και πλένει τα πόδια των μαθητών του.
Σε έναν κόσμο που συχνά συγχέει την ισχύ με την επιβολή και την προβολή με την ουσία, η Μεγάλη Πέμπτη ανατρέπει το κυρίαρχο αφήγημα.
Διδάσκει ότι η πραγματική δύναμη δεν κραυγάζει, υπηρετεί.
Ότι η κοινωνία δεν αλλάζει από το ύψος της έδρας, αλλά από τη χαμηλή θέση της προσφοράς.
Σε εποχές γενικευμένης δυσπιστίας, όπου οι λέξεις έχουν χάσει το βάρος τους και οι πράξεις υποτάσσονται στην εικόνα , το παράδειγμα του Χριστού στη Μεγάλη Πέμπτη γίνεται πρόταση ζωής και πολιτικής.
Να κυβερνάς σημαίνει πρώτα απ’ όλα να σκύβεις.
Όχι από αδυναμία, αλλά από εσωτερική δύναμη.
Να γίνεσαι γέφυρα εσύ προς τους άλλους ,χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα. Χωρίς να μετράς το κόστος.
Η Μεγάλη Πέμπτη ανήκει στον καθένα που επιλέγει τον δύσκολο δρόμο της ευθύνης.
Στην κοινωνία που ξέρει να σέβεται,
Στην πολιτική που θυμάται να ντρέπεται,
Στον άνθρωπο που, ενώ μπορούσε να σταθεί όρθιος, διαλέγει να γονατίσει!!!
ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΕΒΕΝΤΗΣ
