Όταν το 1999, μήνες πριν την Πρωτοχρονιά, είχε ανακύψει θέμα για το πότε έληγε η δεύτερη χιλιετία (μιλένιουμ) ο γράφων, αρθρογραφώντας τότε στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» των Αθηνών, είχε υποστηρίξει ότι η διεθνής κοινή γνώμη είχε παρασυρθεί (από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που προσδοκούσαν πρόωρα μεγάλα κέρδη από την κινητοποίηση των αγορών προφανώς) και γιόρταζε με εορταστικά προγράμματα στα Μ.Μ.Ε, γλέντια, σαμπάνιες και πυροτεχνήματα, στην εσφαλμένη εντύπωση ότι ο καινούριος, ο 21ος αιώνας αλλά και η τρίτη χιλιετία, άρχιζε την 1η Ιανουαρίου του 2000, δηλαδή έναν ολόκληρο χρόνο νωρίτερα…!
Είχαμε μάλιστα δημοσιεύσει, την 1η Νοεμβρίου 1999 και μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη την οποία μας είχε παραχωρήσει ο γνωστός Καθηγητής της αστροφυσικής και διευθυντής του Πλανηταρίου κ. Διον. Σιμόπουλος στην οποία στήριζε με επιστημονικά στοιχεία, την ίδια άποψη, ότι δηλαδή ο 21ος αιώνας αλλά και η 3η χιλιετία άρχιζαν την 1η Ιανουαρίου του 2001.
Το θέμα δεν έχει βέβαια θρησκευτική σημασία. Η μέτρηση του χρόνου είναι απλά ένα μέσον, ένα «εργαλείο», για την καταγραφή ιστορικών και σημαντικών γεγονότων και τίποτα περισσότερο. Επειδή όμως στις συζητήσεις για την χιλιετία έγινε λόγος και για τη σωστή ημερομηνία και χρονολογία γέννησης του Ιησού, θυμίζουμε ότι ο υπολογισμός τους έγινε το 533 μ.Χ, από τον μοναχό «Denis le petit» (Διονύσιο τον μικρό) με βάση την χρονολογία κτίσεως της Ρώμης (α.κ.Ρ.=από κτίσεως Ρώμης) που ίσχυε ως αφετηρία μέτρησης του χρόνου τότε. Μόνον που ο εν λόγω μοναχός κατέγραψε ότι ο Ιησούς γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου του 754 α.κ.Ρ. ενώ το σωστό πρέπει να είναι ότι γεννήθηκε το 752 α.κ.Ρ. κι αυτό σημαίνει ότι χτες συμπληρώθηκαν… 2017 χρόνια από την γέννησή Του και ότι από σήμερα εισερχόμαστε επομένως στο έτος 2018 και όχι στο 2016, γεγονός που αποδεικνύεται από δύο σημαντικά, ιστορικά γεγονότα:
α) Στην γενική υποχρεωτική απογραφή των πληθυσμών του 752 α.κ.Ρ. την οποία διέταξε ο Καίσαρας Αύγουστος και καταγράφει ο ιστορικός Ιώσηπος, απογράφηκε και ο Ιωσήφ μετά της Παρθένου Μαρίας.
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς σημειώνει: «Ο Ιωσήφ, ως απόγονος του Οίκου Δαυίδ, μετέβη εις την πόλιν Δαυίδ, συνοδεύων την μεμνηστευμένη αυτώ Μαριάμ, εγγύω, απογράφεσθαι».
β) Είναι βεβαιωμένο ιστορικά ότι ο Ηρώδης διέταξε τη σφαγή των 14.000 νηπίων το 752 και ότι ο Ιωσήφ, κατόπιν θεϊκής εντολής «παραλαβών την Παναγία και τον Ιησού βρέφος, εγκατέλειψε την περιοχή».
Πώς γίνεται λοιπόν να έχει γεννηθεί ο Ιησούς το 754 α.κ.Ρ., δύο χρόνια μετά τη σφαγή των νηπίων και έναν χρόνο μετά τον θάνατο του Ηρώδη, ο οποίος… πέθανε το 753 ακΡ; (!!!!!)
Αυτά για την χρονολογική σειρά και ακρίβεια των γεγονότων και μόνον, διότι αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι το να πορευόμαστε την οδό που ο Ιησούς διέγραψε με τη διδασκαλία και το παράδειγμά Του και τίποτα περισσότερο.
Και, για να κλείσουμε το περί Πρωτοχρονιάς κείμενό μας, ας δούμε και πώς προέκυψε το έθιμο της βασιλόπιτας.
Το έθιμο της βασιλόπιτας προήλθε από την ειδωλολατρική γιορτή των Σατουρναλίων, η οποία γιορταζόταν στην αρχαία Ρώμη από 17-23 Δεκεμβρίου, προς τιμήν του θεού Σατούρνου. Τα Σατουρνάλια πήραν αργότερα την ονομασία Κρόνια, όταν ο Σατούρνος ταυτίστηκε με τον Κρόνο. Κατά τη διάρκεια αυτής της γιορτής υπήρχε απόλυτη ισοτιμία των πολιτών. Από τον βασιλέα μέχρι τον τελευταίο δούλο ήταν όλοι ίσοι! Τυχόν πολεμικές επιχειρήσεις σταματούσαν και ο βασιλιάς έδινε αμνηστία σε κατάδικους και απελευθέρωνε πολλούς δούλους.
Ήταν ημέρες χαράς και διασκέδασης για όλους. Στη γιορτή εκείνη έφτιαχναν και μια μεγάλη πίτα στην οποία έβαζαν ένα χρυσό νόμισμα, καθώς κι ένα φασόλι…! Ο τυχερός που στη μερίδα του έβρισκε το νόμισμα ανακηρυσσόταν «βασιλιάς» της βραδιάς κι ο τυχερός του φασολιού «φασουλοβασιλιάς».
Η παράδοση λέει όμως ότι η βασιλόπιτα έχει και χριστιανική προέλευση στηρίζοντας αυτήν την άποψη στο γεγονός πως όταν ο έπαρχος Καππαδοκίας, άνθρωπος σκληρός και άρπαγας, είχε εκστρατεύσει εναντίον της Καισαρείας με πρόθεση να την λεηλατήσει, ο Άγιος Βασίλειος, Επίσκοπος τότε Καισαρείας, ζήτησε από τους κατοίκους να καταθέσουν ό,τι τιμαλφή ή χρήματα μπορούσαν, ώστε να τα δώσει στον επιδρομέα για να μην καταστρέψει την πόλη. Ο λαός ανταποκρίθηκε πρόθυμα και μαζεύτηκαν πολλά χρυσαφικά και χρήματα, τα οποία έριχναν οι κάτοικοι σε μεγάλους κάδους που είχαν τοποθετηθεί μέσα στις εκκλησίες.
Προς μεγάλη έκπληξη όλων, ο θηριώδης και αδίστακτος έπαρχος, όταν έφτασε στην Καισαρεία ούτε την πόλη κατέστρεψε ούτε τα συγκεντρωθέντα δώρα δέχτηκε. Πολλοί είπαν ότι εντυπωσιάστηκε κι ένοιωσε δέος από την παρουσία του Αγ. Βασιλείου και ντράπηκε να ζητήσει οτιδήποτε, όταν αντίκρισε τη φωτισμένη προσωπικότητά του. Άλλοι μίλησαν για θαύμα, που τον έκανε να αλλάξει γνώμη.
Γεγονός είναι ότι η πόλη γλύτωσε, τα χρήματα και τα τιμαλφή δεν δόθηκαν στον έπαρχο Καππαδοκίας και ο Άγιος Βασίλειος βρέθηκε μπροστά σ’ ένα νέο όσο και δύσκολο πρόβλημα. Πώς να επιστρέψει τα χρήματα και τα τιμαλφή στους κατόχους τους, έτσι όπως ήταν ανακατεμένα στους κάδους; Μετά από αρκετή σκέψη, διέταξε την υπηρεσία της επισκοπής να ζυμώσει μικρούς άρτους, να βάλει στον καθένα από ένα νόμισμα ή τιμαλφές και κατόπιν μοίρασε τους άρτους στις εκκλησίες της πόλης. Έτσι πήρε ο κάθε πιστός ό,τι η τύχη του είχε επιφυλάξει κι έμεινε και το έθιμο του «φλουριού» που βάζουμε στην βασιλόπιτα.
Αυτό είναι το ιστορικό της βασιλόπιτας, η οποία καθιερώθηκε από τότε, ευλογείται από την Εκκλησία μας και κόβεται, πρέπει να κόβεται, με την είσοδο του καινούργιου χρόνου, μιας και καθιερώθηκε προς τιμήν του Αγίου Βασιλείου που γιορτάζει την Πρωτοχρονιά.
Λόγοι πρακτικοί επιβάλλουν σε κάποιες περιπτώσεις την κοπή της πίτας με καθυστέρηση λίγων ημερών, αλλ’ ας μην το παρακάνουν μερικοί Σύλλογοι στέλνοντας προσκλήσεις για κόψιμο πίτας… μεσοκαλόκαιρα! Όχι κι έτσι…
Ας επανέλθουμε όμως στην χρονιά που μόλις άρχισε, κάνοντας μιαν ευχή!
Ας είναι για όλους ευτυχισμένο το 2016, μιας και έτσι το γράφουν τα ημερολόγιά μας. Στο κάτω-κάτω, εποχή εκπτώσεων διανύουμε, αν κόψουμε και 2 χρόνια από τα 2018… εεεεεε δε χάθηκε ο κόσμος…! Αρκεί να είναι χρόνια αναίμακτα, ειρηνικά, χαρούμενα κι ευτυχισμένα για τον ελληνικό λαό, κάτι που ευχόμαστε με την καρδιά μας!
Καλή Χρονιά λοιπόν σε όλους σας, φίλες και φίλοι αναγνώστες. Στις οικογένειές μας, στην πατρίδα μας και σ’ όλο τον πλανήτη Γη!…