Θυμάμαι… θυμόμαστε… Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς!
Αγαπητέ δάσκαλε
Κωνσταντίνε Ζουράρι,
συνδεθήκαμε σε στιγμές καθοριστικές και δύσκολες! Όταν σοβούσε το θέμα της κλεψίτυπης ονομασίας του υβριδικού κρατιδίου των Σκοπίων (καρκινώματος που μας θυμίζει τα λάθη της εξωτερικής πολιτικής) τήρησες από τις στήλες της «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» πατριωτική και ανδρεία στάση.
Η φράση σου «παραχώρηση ονόματος ισοδυναμεί με παραχώρηση εδάφους», έκλεινε τα στόματα των χλιαρών ριψάσπιδων, αναρριχώμενων σαλιαγκών!
Υπερασπιζόμενοι την άποψή σου αυτή δημοσίως, διαλύσαμε πριν την ώρα της, την ημερίδα για την ονομασία του ψευδοκράτους που έλαβε χώρα στην αίθουσα της Ε.Μ. Σπουδών, συγκρουόμενοι με την άποψη του κατα τ’ άλλα συμπαθούς και συνεπούς αγωνιστή Γιώργου Καραμπελιά.
Κοινές προσπάθειες μας εσφράγισαν, στον κλεφτοπόλεμο, κατά του διαβόητου εθνοκτόνου εγχειριδίου της Ρεπούση, βιβλίου Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού, και στον συνεχιζόμενο αγώνα για την αλλαγή των νεοταξίτικων – παγκοσμιοποιητικών Αναγνωστικών του Δημοτικού, με ύλη μαγκαζίνου ποικίλης ύλης: μικρές αγγελίες, συνταγές, οδηγίες χρήσεως!
Αλησμόνητες ημερίδες, ομιλίες, και εκπομπές πραγματοποιήθηκαν με τη συμμετοχή του επιστήθιου φίλου σου και συναγωνιστή μας Κρίτωνα Σαλπιγκτή, καθώς και άλλων αγωνιζόμενων δασκάλων.
Ο ορθόδοξος λαός της Θεσσαλονίκης σε ανέδειξε δύο φορές βουλευτή με το κόμμα των Α.Ν.Ε.Λ.
Α. Δυστυχώς εσύ και το κόμμα σου μετατρέψατε τις κόκκινες γραμμές σε ροζ, και μάλιστα από εξισορροπητική δύναμη ελέγχου και αποτροπής των απευκταίων, γίνατε νομιμοποιητική δύναμη των αποφάσεων της κυβέρνησης!
Β. Γνώριζες πολύ καλά, ως πολιτειολόγος διεθνούς φήμης, ότι η ιθαγένεια δεν ταυτίζεται με την υπηκοότητα, προτίμησες όμως να ψηφίσεις θετικά, κατά την ψήφιση του νόμου για τη γρήγορη απόδοση της ιθαγένειας στους μετανάστες, ενώ και πάλι γνώριζες ότι σκοτεινά μυαλά ταύτισαν τις δύο εννοιες! Τι θα γίνει τώρα, που θα ζητούν την απόδοση ιθαγενείας, εκατοντάδες χιλιάδες ταλαίπωροι, παγιδευμένοι, λαθραίοι και νόμιμοι μετανάστες και πρόσφυγες;
Γ. Κανέναν στεντόρειο φιλιππικό δεν εξεφώνησες για την ανθρωπιστική κρίση στη χώρα μας, για τις αυτοκτονίες, για την εξόντωση των «ιθαγενών» παντοιοτρόπως, την επιβολή του Δ΄ Ράιχ και την φορολογική λαίλαπα!
Δ. Έσπευσες να ψηφίσεις το «σύμφωνο συμβίωσης» των ομοφυλοφίλων (αυτό ήταν το μέγα πρόβλημά μας!) με προσχηματικές δικαιολογίες περί δικαιώματος ελεύθερης επιλογής, ενώ γνώριζες πολύ καλά ότι:
α) Πάντοτε οι ομοφυλόφιλοι ως πρόσωπα ήταν συμπαθείς στους Έλληνες, αρκεί το αφύσικο πάθος τους να μη γινόταν σημαία. «Τα εν οίκω μη εν Δήμω»!
β) Η παράδοση στα πάθη είναι ψευδής ελευθερία.
γ) Οι κοινωνίες ανοχής των πάντων αυτοκαταστρέφονται.
δ) Στόχος ήταν πάντα το σπάσιμο της παραδοσιακής ελληνικής οικογενείας και η εισαγωγή της πολυμορφικής, πολλών ταχυτήτων «οικογενείας» με απώτερο σκοπό την εκ του πλαγίου …υιοθεσία παιδιών! Οϊμέ! Ουαί! παπαί! βαβαί! αταταί!
ε) Το ποτήρι όμως ξεχείλισε, όταν λησμονώντας τους αγώνες σου, υπεράσπισες και την πανελληνίως κατακριτέα στάση του υφυπουργού μεταναστευτικής ποιλιτικής, ν’ αποκαλεί την Vardarska ως Μακεδονία, με διαλείμματα συγγνώμης!
Κώστα Ζουράρι,
επειδή η πολιτική είναι γλυκεία αλλά έχει πικρούς καρπούς,
επειδή η μετάλλαξη που προκαλεί είναι ύπουλη και δυσδιάκριτη,
επειδή η υστεροφημία είναι προτιμότερη της πρόσκαιρης δόξας,
εμείς οι παλιοί συν-Αδελφοί, σε καλούμε να:
1) Προβείς σε δημόσια αυτοκριτική και παραδοχή των ατοπημάτων σου, ζητώντας συγγνώμη από λαό και Θεό!
2) Εξομολογηθείς λόγω μεγάλης Σαρακοστής, διότι η ορθοπραξία δεικνύει την ορθοδοξίαν, η οποία προσεγγίζεται βεβαίως καρδιακά και οντολογικά και όχι φιλολογικά.
3) Να παραιτηθείς από το βουλευτικό σου αξίωμα, εγκαταλείποντας το σκάφος, πριν από τους ποντικούς και πριν αυτό βουλιάξει, διότι και κατά κόσμον πλείστην δόξαν έλαβες και χρήματος ουκ υστέρησας!
Τα υστερνά τιμούν τα πρώτα, αδελφέ Κώστα!
Συγχώρεσέ μας και μη μας απογοητεύεις άλλο!
Θωμάς Χ. Ε. Γκιάτας, δάσκαλος
Κωνσταντίνος Δ. Σαμοΐλης, δάσκαλος,
Οδυσσέας Κέλλογλου, καθ. γερμανικών.