Η Τοποθέτηση του βουλευτή Ν. Τρικάλων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Σάκη Παπαδόπουλου την Πέμπτη 14 Απριλίου 2016 στη συνεδρίαση της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων με θέμα «Παρουσίαση του οδηγού ευρωπαϊκής πληροφόρησης για βουλευτές», παρουσία του Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα κ. Πάνου Καρβούνη.
“Είναι μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε τώρα, που τα μεγάλα ζητήματα της σχέσης της Ελλάδας με την Ενωμένη Ευρώπη, της σχέσης της Βρετανίας με την Ενωμένη Ευρώπη, το βάθεμα της Ενωμένης Ευρώπης όπως έχει πορευθεί μέχρι τώρα, μπορούμε να τα δούμε κάτω από μια σειρά γεγονότων τα οποία έχουν μεγάλη επικαιρότητα. Για παράδειγμα, η συζήτηση για το χρέος για τις υπερχρεωμένες χώρες, που δεν είναι μόνο η Ελλάδα, αφορά τη συζήτηση στην Ευρώπη, για το τι κάνει με τις συμφωνίες που έχει υπογράψει. Η συμφωνία του Μάαστριχτ ξέρετε πολύ καλά, ότι απέτρεπε τις χώρες να έχουν χρέος μεγαλύτερο του 60 % του ΑΕΠ. Ένα ζήτημα που αφορά τη συζήτηση στην Κομισιόν, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στα όργανα της Ενωμένης Ευρώπης είναι τι κάνουμε με αυτές τις συμφωνίες. Δηλαδή θυμόμαστε τις υποχρεώσεις της Ελλάδας, όταν αυτές αφορούν Ευρωπαϊκές Συμφωνίες, που με βάση την υπερχρέωση αναγκάστηκε να κάνει, και δεν θυμόμαστε γιατί παραβιάστηκε η Συμφωνία του Μάαστριχτ, από ποιούς παραβιάστηκε αρχικά, και ποια είναι η στάση των οργάνων της Κοινότητας απέναντι σε μία νέα συμφωνία για το χρέος και το ΑΕΠ.
Είναι φανερό ότι ορισμένες πτέρυγες και της Ελληνικής Βουλής και της Ευρώπης έχουν διαλέξει το δρόμο ότι αυτή η Ευρώπη ως έχει πρέπει να διαλυθεί. Αλλά όσες δυνάμεις ενδιαφερόμαστε για το μέλλον της, για το μέλλον της ολοκλήρωσης, για το μέλλον της σύγκλισης, για το τι σημαίνει οικονομική εμβάθυνση και με ποιο τρόπο θα γίνει, πρέπει να δούμε όλα αυτά τα ζητήματα τα οποία αφορούν την πορεία, με ποιόν τρόπο γίνεται ασκούμενη παρεμβατική πολιτική σε αυτό το δύσκολο διάστημα. Για παράδειγμα, μετά τις καταλήξεις του Δ.Ν.Τ. τι έφταιξε από τη δική του παρέμβαση στο Ελληνικό πρόγραμμα, η Κομισιόν, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν καταλήξει στο γιατί φτάσαμε η Ελλάδα να έχει μείωση του ΑΕΠ 25%; Βγάζουμε συμπεράσματα για το τι πρέπει να διορθωθεί από εδώ και πέρα σχετικά με τη σύγκλιση; Ο προϋπολογισμός που έχει σήμερα η Ενωμένη Ευρώπη, μπορεί να ασκήσει σήμερα παρεμβατικές πολιτικές σε κρίσιμα ζητήματα;
Δεν ξέρουμε ποια είναι η τρέχουσα πολιτική σε διάφορους τομείς. Για παράδειγμα, θα ήθελα πάρα πολύ να ξέρω ποιο είναι το σχέδιο της Ενωμένης Ευρώπης απέναντι στο δικαίωμα για Υγεία σε όλο τον Ευρωπαϊκό χώρο. Δηλαδή με ποιόν παρεμβατικό τρόπο σήμερα η Ενωμένη Ευρώπη λέει ότι εκεί που αναγνώριζε την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων αναγνωρίζει ότι η πρωταρχική της παρέμβαση θα πρέπει να είναι το δικαίωμα των Ευρωπαίων πολιτών να έχουν ένα σύστημα υγείας, το οποίο από το επίπεδο της πρόληψης, της επείγουσας περίθαλψης μέχρι της αποκατάστασης, να μπορεί να παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες. Και στην Ελλάδα μας αφορά περισσότερο αυτή η συζήτηση γιατί ενώ με ευθύνη των δανειστών έχουμε οριζόντιες περικοπές, από την άλλη πλευρά μας κουνάνε το δάχτυλο και μας λένε θα τιμωρηθείτε γιατί δεν εφαρμόζετε το 48ωρο εβδομαδιαίας απασχόλησης, και ότι θα υποστούμε και ποινή 150 εκατ. Ευρώ. Μα δεν είναι συνέπεια η αδυναμία της Ελλάδας να εφαρμόσει το 48ωρο της εβδομαδιαίας απασχόλησης των γιατρών, αυτής της πολιτικής που ακολουθήθηκε; Τι κάνουμε λοιπόν για να διορθωθεί; Βάζω λοιπόν ορισμένα ζητήματα τα οποία αφορούν μια μεγάλη συζήτηση, στην οποία δεν θέλουμε οι Έλληνες να αισθάνονται ότι ζουν σε ένα προτεκτοράτο ή αποικία χρέους και όχι ως ισότιμο μέλος στην Ευρωπαϊκή οικογένεια η οποία θα βαθύνει, θα βαθύνει το ρόλο της ώστε να ικανοποιεί τις αξίες με τις οποίες δημιουργήθηκε, την ποιότητα ζωής την οποία θέλαμε, τον ουμανισμό της εποχής μας, την αναγκαστική προσαρμογή όλων των χωρών στους κανόνες. Έχει δικαίωμα η Αυστρία να υψώνει τείχη στην Ενωμένη Ευρώπη; Πάνω σε ποια αρχή; Από αυτούς τους κανόνες που έχουμε καταλήξει μέχρι τώρα, ποια αρχή επιτρέπει σε χώρες-μέλη να υψώνουν τείχη και να λένε ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων; Το δικαίωμα των ανθρώπων; Το δικαίωμα στην απασχόληση. Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις σε όλο τον Ευρωπαϊκό χώρο. Η Ελλάδα δεν δικαιούται;
Είναι λοιπόν ζητήματα τα οποία αφορά μια πιο βαθιά συζήτηση. Ειδικά για τις δυνάμεις που θέλουμε την εμβάθυνση της Ευρώπης θα πρέπει να εμβαθύνουν και μια συζήτηση για το ποια είναι η πραγματικότητα και πως πάμε στην Ευρώπη των αξιών που θέλουμε”.