Η ομιλία του Δημήτρη Δήμου, κτηνοτρόφου της φάρμας «Η Κιβωτός του Δήμου», στην εκδήλωση του Ποταμιού «Τα προϊόντα μας υπό διωγμόν»:
Όλες οι προηγμένες χώρες σήμερα έχουν αναπτυγμένη την αγροτική οικονομία. Φαίνεται ότι στις χώρες αυτές γνωρίζουν τον «Οικονομικό» του Ξενοφώντα, ο οποίος πριν από 2.400 χρόνια είπε «την γεωργίαν των άλλων τεχνών μητέρα και τροφόν είναι. Ευ μεν φερομένης της γεωργίας, έρρωνται και αι άλλαι τέχναι άπασαι, όπου δ΄αν αναγκασθεί η γη χερσεύειν, αποσβέννυνται και αι άλλαι τέχναι σχεδόν τι και κατά γην και κατά θάλατταν». Μέσα από τις τρεις αυτές σειρές φαίνεται ότι κατά την κλασική εποχή κορυφαίο επάγγελμα θεωρούνταν η γεωργία (τροφός και μητέρα όλων των επαγγελμάτων).
Στις προαναφερθείσες χώρες όπου είναι αναπτυγμένη η αγροτική οικονομία, η σχέση ζωικής και φυτικής παραγωγής είναι 2 προς 1 υπέρ της ζωικής.
Η σχέση δε αυτή θεωρείται και ως δείκτης αναπτυγμένης αγροτικής οικονομίας και οικονομίας γενικότερα.
Σήμερα στη χώρα μας παράγουμε μόλις το 8% της κατανάλωσης του βόειου κρέατος και το 24% του χοιρινού αντιστοίχως, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών από τις εισαγωγές ζωοκομικών προϊόντων περισσότερο από τις εισαγωγές σε ενέργεια (δηλαδή κάποια δισ.).
Η Ιστορία όμως του Γυμνασίου μας λέει ότι κατά τη Μυκηναϊκή εποχή γίνονταν εξαγωγές ζωοκομικών προϊόντων , τα οποία βέβαια είχαν μεγάλη προστιθέμενη αξία. Οι λέξεις όπως : ακροκώλιον (προσούτο), κόπα, λότζα, αλάντες αναφέρονται από τον Ησίοδο ακόμη.
Γιατί φτάσαμε ως εδώ και τι πρέπει να κάνουμε;
1) Η κτηνοτροφία έχει παραμεληθεί και το όνομα του κτηνοτρόφου είναι συνώνυμο με τη βρισιά (αν θέλουμε να βρίσουμε κάποιον τον λέμε «α ρε τσομπάνε»).
2) Οι κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις στερούνται επαγγελματικής στέγης, δηλαδή εδάφους, παρότι διαθέτουν μεγάλο κεφάλαιο και μεγάλη ένταξη εργασίας για να γίνει η κτηνοτροφία ανταγωνιστική και να αρχίσει να παράγει, πρέπει άμεσα να διατεθούν προς χρήση οι βοσκότοποι στους κτηνοτρόφους.
Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί η πολιτεία από συστάσεως του ελληνικού κράτους κρατάει τους βοσκοτόπους στην ιδιοκτησία του και δίνει τη διαχείριση στους Δήμους σ’ αντίθεση με ότι γίνεται στην Ευρώπη.
Δεν είναι δυνατόν επειδή διαφωνούν οι γεωτεχνικοί για το ποιος κλάδος τους θα διαχειριστεί τους βοσκοτόπους και τα προγράμματα φυσικά, να στερούνται οι κτηνοτρόφοι τους βοσκοτόπους και τις ευρωπαϊκές ενισχύσεις και στη χώρα μας να καταλογίζονται πρόστιμα εκατομμυρίων.
Δεν θα αναφερθώ σε τίποτα άλλο όχι μόνο για λόγους οικονομίας χρόνου αλλά γιατί θέλω να δώσω μεγάλη έμφαση στους βοσκοτόπους, οι οποίοι πριν από λίγες δεκαετίες κάλυπταν τις ανάγκες σε ζωοτροφές.
1.100.000 βοοειδών έναντι 140.000 σήμερα
1.000.000 ιπποειδών έναντι 20.000 σήμερα
500.000 χοίρων έναντι 3.000 σήμερα
Κάλυπταν τις ανάγκες (οι βοσκότοποι) χωρίς να εισάγεται σόγια και δημητριακά για ζωοτροφές. Εάν αποδοθούν οι βοσκότοποι στους κτηνοτρόφους, τότε θα επανέλθει ο προαναφερθείς αριθμός των ζώων αυτών με αποτέλεσμα, όπως έχουμε μελετήσει, να αυξηθεί η απασχόληση, να μειωθεί η ανεργία κατά 500.000 και να αυξηθεί το Α.Ε.Π. κατά 5 δισ.
Δεν μπορώ να αντιληφθώ επίσης γιατί οι έλληνες παχυντές πληρώνουν 23% Φ.Π.Α., ενώ για τα εισαγόμενα δεν πληρώνουν τίποτα.
Τελειώνοντας , ο λαός λέει ότι άλλη δουλειά θέλει κόπο, άλλη θέλει τρόπο, η κτηνοτροφία όμως δε θέλει ούτε κόπο ούτε τρόπο, θέλει τόπο.
Σας ευχαριστώ για τη προσοχή σας.