Ο νέος αναπτυξιακός νόμος έρχεται να εισάγει μια σειρά από τομές που αναμένεται να δώσουν ιδιαίτερη ώθηση στους μικρούς και μεσαίους συντελεστές της οικονομίας, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜμΕ), στην αγροτική παραγωγή, στις επενδύσεις σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές. Αλλάζοντας το μοντέλο ανάπτυξης στοχεύουμε, ταυτόχρονα, και στην αλλαγή του παραγωγικού χάρτη της χώρας. Οι προηγούμενοι αναπτυξιακοί νόμοι, μολονότι διαχειρίστηκαν πολύ σημαντικούς οικονομικούς πόρους, δεν κατάφεραν να αφήσουν ένα σταθερό αποτύπωμα στην ελληνική οικονομία. Οι θέσεις εργασίας που δημιούργησαν ήταν λιγότερες από τις αναμενόμενες αφού οι επενδύσεις κατευθύνθηκαν σε φαραωνικά έργα που δεν δημιουργούσαν θέσεις εργασίας, που δεν ήταν παραγωγικά και που δεν ενίσχυαν στο βαθμό που θα έπρεπε τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας.
Σήμερα, με τον νέο αναπτυξιακό πλαίσιο όλα αυτά αλλάζουν. Ο νέος αναπτυξιακός νόμος εισάγει μία ξεκάθαρη οριζόντια στόχευση που διαχέεται σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Στήριξη στην παραγωγή και ιδιαίτερα στην πρωτογενή και ενίσχυση της καινοτομίας και των υπηρεσιών έντασης γνώσης. Οι επιχειρήσεις δηλαδή που θα ενισχύονται πλέον θα είναι οι επιχειρήσεις που παράγουν προϊόντα υψηλής αξίας, ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα, καθώς και υπηρεσίες που παρουσιάζουν καινοτομία και που μπορούν να προσελκύσουν νέες αγορές. Αυτή η αλλαγή στόχου συνοδεύεται και από μία πολύ σημαντική αλλαγή σε σχέση με την επενδυτική κλίμακα στην οποία εστιάζουμε. Για πρώτη φορά τίθεται πλαφόν στο ύψος της επιδότησης που μπορεί να δοθεί για μεγάλα και πολύ μεγάλα έργα. Ταυτόχρονα εισάγονται και πολύ χαμηλά όρια για τα μικρά και πολύ μικρά επενδυτικά σχέδια τα οποία μπορούν να ενταχθούν. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η διασπορά των επενδυτικών πόρων στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ενώ τίθενται όρια στις πολύ μεγάλες επενδύσεις που άλλοτε απορροφούσαν την συντριπτική πλειοψηφία των επιδοτήσεων. Με άλλα λόγια το μοντέλο αλλάζει μοιράζοντας την πίτα σε πολλούς και μικρούς σε αντίθεση με το παρελθόν που τους αναπτυξιακούς πόρους μονοπωλούσαν λίγοι και μεγάλοι.
Με τον νέο αναπτυξιακό νόμο όμως εισάγεται και μία άλλη πολύ ουσιαστική καινοτομία. Το μοντέλο ανάπτυξης που υποστηρίζει στοχεύει ξεκάθαρα στην οικονομία με κοινωνική ανταποδοτικότητα και στον συνεργατισμό. Οι νέοι αναπτυξιακοί πόροι θα είναι διαθέσιμοι με ευνοϊκούς όρους σε συνεργατικά επιχειρηματικά σχήματα, όπως είναι για παράδειγμα οι συνεταιρισμοί, οι κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις ή οι επιχειρησιακές συστάδες, οι συνεργασίες δηλαδή ανάμεσα σε επιχειρήσεις του ίδιου κλάδου ή συναφών κλάδων. Η συνεργατική οικονομία αποτελεί για εμάς κλειδί για την πραγματική ανάπτυξη και αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο νέο πλαίσιο.
Ένα σημείο στο οποίο θα πρέπει επίσης να σταθούμε είναι η έμφαση στη βιωσιμότητα της επένδυσης. Σε αντίθεση με το παρελθόν, η επιδότηση δεν είναι το μοναδικό εργαλείο ανάπτυξης. Προστίθενται και άλλα δύο εξαιρετικά σημαντικά μέσα. Το πρώτο είναι η πρόβλεψη για φοροαπαλλαγές στις επενδύσεις που παρουσιάζουν βιωσιμότητα. Έχει προβλεφθεί στον νέο αναπτυξιακό νόμο ένα σημαντικό ποσό για φοροαπαλλαγές επιχειρήσεων, μικρών ή μεγαλύτερων που προχωρούν με επιτυχία. Το δεύτερο είναι η δυνατότητα επιδότησης θέσεων εργασίας. Δίνονται κίνητρα για προσλήψεις, για σταθερές θέσεις εργασίας, επιχειρώντας με τον τρόπο αυτό την αξιοποίηση του πολύ εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού που διαθέτει η χώρα μας.
Άρα λοιπόν παραγωγική ανασυγκρότηση, καινοτομία, ένταση γνώσης, συνεργατισμός, κοινωνική ανταποδοτικότητα, μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, και σταθερές θέσεις εργασίας είναι οι λέξεις κλειδιά του νέου αναπτυξιακού νόμου, ενός νόμου ο οποίος αναμένεται να δημιουργήσει την βάση για την αλλαγή του οικονομικού μοντέλου που επιθυμεί να υπηρετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.