Το περασμένο Σάββατο (20/2/2017) δεν ήταν η πρώτη φορά που δημιουργήθηκαν επεισόδια σε αγώνα δύο δικών μας ομάδων.
Και η φετινή σεζόν δεν είναι η πρώτη που θα μπορούσε να αναδειχθεί μία από τις ομάδες μας πρωταθλήτρια και να πάρει το εισιτήριο για τη Γ΄ Εθνική. Δυστυχώς όμως η ρήση «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» θα κυριαρχεί σε αυτή την πόλη, τουλάχιστον ποδοσφαιρικά.
Θα αναφερθώ γενικά και δεν θέλω να επιρρίψω ευθύνες σε καμία από τις δύο ομάδες που αγωνίστηκαν το Σάββατο.
Κάποτε στον τόπο μας πρέπει να σοβαρευτούμε και να συνεννοηθούμε, αλλιώς θα συνεχίσουμε να βλέπουμε πολλά χωριά των Τρικάλων στη Γ΄ Εθνική και καμία πόλη ή κανένα χωριό της Καλαμπάκας σε αυτή.
Όσα άκουσα πρόσφατα για νοοτροπίες και χειρισμούς ανθρώπων που θέλουν να πιστεύουν ότι είναι παράγοντες ποδοσφαιρικών ομάδων είναι αδιανόητα. Αν όλα αυτά που γίνονται στην πόλη μας γίνονταν σε κάποια άλλη, οι φίλαθλοι θα είχαν ξεσηκωθεί. Εδώ γίνεται ακριβώς το αντίθετο: οι φίλαθλοι γυρίζουν την πλάτη τους. Και αυτό όμως είναι ένα «βροντερό» μήνυμα, που κάποιοι κάνουν ότι δεν το λαμβάνουν.
Τα επεισοδια που εγιναν στο γηπεδο και να τρωει ξυλο ακομη και ο γιατρος της ομαδος (προεδρος) ηταν απαραδεκτα και εγουν κανει τον γυρο της Ελλαδος, ας κανει και το σωματειο την αυτοκρητικη τι φταιει και ο κοσμος της πολης και των γυρω χωριων την εχουν εγκαταλειψει.