Με επιστολή προς τους υπουργούς Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κ. Μητσοτάκη και Εσωτερικών Γ. Μιχελάκη η ΠΟΕ-ΟΤΑ υποστηρίζει ότι τα προβλεπόμενα σε εγκύκλιο για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων «δεν έχουν εφαρμογή στους εργαζόμενους των Ο.Τ.Α. Α΄ Βαθμού και ούτε βεβαίως μπορείτε να επιτύχετε μια τέτοια εφαρμογή μέσω εγκυκλίων, που σε καμία περίπτωση, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την έλλειψη σχετικής νομοθετικής διατάξεως».
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΠΟΕ-ΟΤΑ
Κύριοι Υπουργοί,
Με τη με αριθμ: πρωτ.: ΔΙΔΑΔ/Φ.32.8/492/8501, 8326/7-4-2014 εγκύκλιό του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης με θέμα: «Τροποποίηση διατάξεων του Π.Δ. 318/1992 (Α΄ 161) περί αξιολόγησης των ουσιαστικών προσόντων του προσωπικού των Δημοσίων Υπηρεσιών και των Ν.Π.Δ.Δ.» δίνονται οδηγίες για την εφαρμογή των διατάξεων του Κεφαλαίου Γ΄ του Ν.4250/2014 (Φ.Ε.Κ.-ΤΕΥΧΟΣ Α΄-ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 74/26-3-2014), που τροποποιεί διατάξεις του Π.Δ. 318/1992.
Στο τέλος της εγκυκλίου ορίζεται, ότι: «Η Διεύθυνση Οργάνωσης και Λειτουργίας των Ο.Τ.Α. του Υπουργείου Εσωτερικών παρακαλείται να ενημερώσει τους Ο.Τ.Α. Α΄ και Β΄ Βαθμού, δεδομένου ότι υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του Π.Δ. 318/1992 βάσει των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 130 του Ν.1188/1981 (Α΄ 204)», υπονοώντας με τον τρόπο αυτό, ουσιαστικά, ότι οι διατάξεις του Ν.4250/2014 (Κεφάλαιο Γ΄) εφαρμόζονται και στους υπαλλήλους των Ο.Τ.Α. Α΄ Βαθμού, πράγμα, παντελώς αβάσιμο καθώς:
1.Οι διατάξεις του Ν.1188/1981 έχουν καταργηθεί με το Ν.3584/2007 «Κύρωση του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων» (Φ.Ε.Κ.-ΤΕΥΧΟΣ Α΄-ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 143/28-6-2007) (άρθρο 232 του Ν.3584/2007 «Καταργούμενες διατάξεις: «Καταργείται κάθε γενική ή ειδική διάταξη που αντίκειται στις διατάξεις του παρόντος Κώδικα ή ρυθμίζει διαφορετικά τα θέματα που διέπονται από αυτόν.»).
2.Στο άρθρο 84 του ισχύοντος Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (Ν.3584/2007) ρητώς προβλέπεται αναφορικά με την αξιολόγηση στους Ο.Τ.Α., ότι: «1. Τα ουσιαστικά προσόντα των υπαλλήλων αξιολογούνται βάσει συστήματος αξιολόγησης το οποίο διέπεται από τις αρχές της αμεροληψίας, της επαγγελματικής ικανότητας του υπαλλήλου και της αποδοτικότητάς του. 2. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, μετά από γνώμη της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. και της Π.Ο.Π.-Ο.Τ.Α., η οποία διατυπώνεται μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών, καθορίζονται οι περιπτώσεις κατά τις οποίες απαιτείται αξιολόγηση, τα κριτήρια αξιολόγησης, ο χρόνος, η συχνότητα, ο τύπος, η διαδικασία και τα όργανα αξιολόγησης, καθώς και τα δικαιώματα και οι εγγυήσεις υπέρ των υπαλλήλων σε σχέση με αυτή.» Το εν λόγω Προεδρικό Διάταγμα δεν έχει μέχρι σήμερα εκδοθεί, ενώ όπως είναι προφανές οι υπάλληλοι των Ο.Τ.Α. Α΄ Βαθμού δεν υπάγονται στις διατάξεις του Π.Δ. 318/1992, το οποίο και τροποποιείται με τις διατάξεις του Ν.4250/2014. Σημειωτέον, ότι ακόμα και το ίδιο το Π.Δ. 318/1992 προβλέπει (άρθρο 1), ότι στις διατάξεις του υπάγονται οι υπάλληλοι, στους οποίους εφαρμόζεται ο Υπαλληλικός Κώδικας και όχι ο Κώδικας Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων.
3.Το άρθρο 226 του Ν.3584/2007 προβλέπει: «Έως την έκδοση των διαταγμάτων ή αποφάσεων που προβλέπονται στον παρόντα νόμο, εφαρμόζονται οι προ-ιχύσασες αντίστοιχες διατάξεις, κατά το μέρος που δεν είναι αντίθετες προς τις διατάξεις του». Ως προϊσχύουσα διάταξη νοείται αυτή του άρθρου 130 του Ν.1188/1981, που επικαλείστε στην εγκύκλιο σας, η οποία ωστόσο δεν προβλέπει την εφαρμογή των διατάξεων, που αφορούν στου Δημοσίους Υπαλλήλους και στους Υπαλλήλους των Ο.Τ.Α. Α΄ Βαθμού. Συγκεκριμένα, το άρθρο 130 προβλέπει: «Εκθεσις ουσιαστικών προσόντων των υπαλλήλων. 1. Τα περί ουσιαστικών προσόντων των υπαλλήλων στοιχεία καταχωρούνται εις την «έκθεσιν ουσιαστικών προσόντων» συντασσομένην και μέχρι τέλους Ιανουαρίου το αργότερον, βάσει ενιαίου υποδείγματος κατά κλάδους τακτικών υπαλλήλων, ως και μη τακτικών τοιούτων, κατά τα εκάστοτε ισχύοντα επί δημοσίων υπαλλήλων».
Προφανώς σας έχει διαφύγει, εάν δεν κινείστε εκ του πονηρού, ότι η διάταξη αναφέρεται μόνο στη χρήση ενιαίου υποδείγματος, κατά τα εκάστοτε ισχύοντα στους Δημοσίους Υπαλλήλους και όχι εν γένει για την εφαρμογή του συνόλου των κανόνων της αξιολόγησης, για τους οποίους ρητώς προβλέπει το άρθρο 84 του Ν.3584/2007. Τέλος, είναι προφανές, ότι όπως συνέβη σε πλείστες όσες νομοθετικές παρεμβάσεις έχουν λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια (π.χ. Ν.4093/2012) οποιαδήποτε νομοθετική διάταξη αναφέρεται στους εργαζόμενους των Ο.Τ.Α. Α΄ Βαθμού, ρητώς και απεριφράστως κάνει αναφορά στις διατάξεις του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου, που διέπει την υπηρεσιακή τους κατάσταση (ήτοι τον Ν.3584/2007).
Οι διατάξεις του Κεφαλαίου Γ΄ του Ν.4250/2014, συνεπώς, δεν έχουν εφαρμογή στους εργαζόμενους των Ο.Τ.Α. Α΄ Βαθμού και ούτε βεβαίως μπορείτε να επιτύχετε μια τέτοια εφαρμογή μέσω εγκυκλίων, που σε καμία περίπτωση, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την έλλειψη σχετικής νομοθετικής διατάξεως.
Κύριοι Υπουργοί,
Κατόπιν των πιο πάνω σας καλούμε ΑΜΕΣΑ όπως απαλείψετε το περιεχόμενο της εγκυκλίου κατά το μέρος που μας αφορά, καθώς άστοχα και χωρίς κανένα νομικό έρεισμα, επικαλούμενοι διατάξεις καταργημένου ΚΩΔΙΚΑ επιχειρείτε με παρερμηνεία των διατάξεων και με εγκύκλιο να τις επεκτείνεται και στους εργαζόμενους των Ο.Τ.Α. Α΄ Βαθμού.
Η ΠΟΕ-ΟΤΑ υπενθυμίζει τη σχετική απόφαση της ΑΔΕΔΥ:
Απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
για το Νόμο 4250/2014 περί «αξιολόγησης».
Αγωνιζόμαστε ενάντια σε μια δήθεν Αξιολόγηση.
Κανείς να μην συνεργήσει σε απολύσεις συναδέλφων.
Η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ., έχουν αποφασίσει να περιορίσουν στο ελάχιστο όλες τις Κοινωνικές Δομές και υπηρεσίες, αυτές που αποτελούν κατακτήσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος τα τελευταία εκατό χρόνια.
Η κυβέρνηση αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής στα λαϊκά στρώματα, στους εργαζόμενους και στους ανέργους, προχωράει με εντατικούς ρυθμούς στο ξήλωμα των κατακτήσεων σε Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση, Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς και σε τομείς Κοινωνικών Αγαθών, όπως η Ενέργεια, το Νερό κ.ά., παραχωρώντας ολόκληρους τομείς στους ιδιώτες μεγαλοεργολάβους.
Εμείς όμως δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες. Βασικός στόχος της ασκούμενης πολιτικής είναι η βίαιη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο. Επί της ουσίας, μεθοδεύεται η αντικατάσταση του «ακριβού» προσωπικού, με εργαζόμενους που θα έχουν εκπέσει στο καθεστώς του «ωφελούμενου» ή του ενοικιαζόμενου, θα αμείβονται με μισθούς πείνας και θα εργάζονται χωρίς ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.
Αυτόν το στόχο εξυπηρετεί και η «αξιολόγηση». Έπειτα από την κατασκευή χιλιάδων «επίορκων υπαλλήλων», καθώς και «πλεονάζοντος προσωπικού», η κυβέρνηση προσπαθεί τώρα με εργαλείο τη συγκριτική αξιολόγηση να δημιουργήσει μια νέα δεξαμενή διαθεσίμων και υπό απόλυση υπαλλήλων. Είναι μάλιστα αποκαλυπτικό των προθέσεων και των στόχων της ότι δεν αρκείται σε ένα αυταρχικό σύστημα αξιολόγησης, αλλά καθορίζει εκ των προτέρων τα ποσοστά και τις κλίμακες αξιολόγησης με στόχο την εγκαθίδρυση ενός μόνιμου μηχανισμού δημιουργίας δεξαμενών υπαλλήλων προς απόλυση.
Η αυθαιρεσία, άλλωστε, στον καθορισμό των ποσοστών και στον τρόπο που αυτά θα κατανεμηθούν σε επίπεδο Γενικών Διευθύνσεων και Τμημάτων αποκαλύπτει ότι βασικός στόχος δεν είναι η βελτίωση της Δημόσιας Διοίκησης, αλλά η κατάργηση Υπηρεσιών, η απόλυση προσωπικού και η μισθολογική καθήλωση ή/και υποβάθμιση των μη αρεστών. Επί της ουσίας, με τις διατάξεις των άρθρων 20-32 του Νόμου 4250/2014, επιχειρείται η χειραγώγηση του σώματος των Δημοσίων Υπαλλήλων από την κυβέρνηση και η αναπαραγωγή των υφιστάμενων σχέσεων εξουσίας εντός των Δημοσίων Υπηρεσιών. Εργαλείο για τους σκοπούς αυτούς συνιστά αφενός η επιβολή υποχρεωτικής ποσόστωσης (25% άριστοι, 60% μέτριοι και 15% ανεπαρκείς) στις αξιολογήσεις των υπαλλήλων και αφετέρου η χρησιμοποίηση των Προϊσταμένων, για να αξιολογήσουν υποχρεωτικά, με προκατασκευασμένα αποτελέσματα τρόπο, όλους τους άλλους υπαλλήλους.
Στόχος της κυβέρνησης είναι, επίσης, να δημιουργήσει, μέσω της τρομοκρατίας και του φόβου της απόλυσης, εργαζόμενους που θα είναι πλήρως υποταγμένοι στους σχεδιασμούς της ασκούμενης πολιτικής και έρμαια στη βούληση (πολιτική ή και προσωπική) των εκάστοτε Προϊσταμένων. Είναι φανερό ότι το κλίμα που θα δημιουργηθεί στους χώρους εργασίας θα επηρεάσει αρνητικά την εξυπηρέτηση των πολιτών και την παροχή των Δημοσίων Κοινωνικών αγαθών.
H Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., με βάση τις παραπάνω εκτιμήσεις και στο πλαίσιο των αποφάσεων και της εξουσιοδότησης του Γενικού Συμβουλίου αποφασίζει:
Να διεκδικήσει και να οργανώσει την πάλη των εργαζομένων για την κατάργηση του Νόμου 4250/2014 και των διατάξεων που επιβάλλουν ένα σύστημα «αξιολόγησης», ενταγμένο στους γενικότερους στόχους για περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο και για δημιουργία μιας νέας τεράστιας δεξαμενής υπό απόλυση υπαλλήλων, η οποία θα αξιοποιείται ανάλογα με τις «ανάγκες» κυβέρνησης και τρόικας.
Να χρησιμοποιήσει σε κεντρικό, όσο και σε επίπεδο Ομοσπονδιών και πρωτοβαθμίων Συλλόγων και Σωματείων, όλες τις μορφές αγώνα (απεργίες, στάσεις εργασίας, συγκεντρώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας κ.λπ.), ώστε να ακυρώσει τη νέα επίθεση σε βάρος των εργαζομένων. Στο πλαίσιο αυτό, θα χρησιμοποιήσει και κάθε νομική δυνατότητα για τη μη εφαρμογή του Νόμου (προσφυγή στο ΣτΕ, αρμόδια δικαστήρια κ.λπ.), αξιοποιώντας προς την κατεύθυνση αυτή και τη γνωμοδότηση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής που χαρακτήρισε ως αντισυνταγματικές τις διατάξεις του.
Να καλέσει τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα όσους εμπλέκονται στην εφαρμογή του νόμου, λόγω της θέσης τους στη διοικητική ιεραρχία, να απέχουν από κάθε σχετική διαδικασία. Κανείς δεν πρέπει να συνεργήσει με την υπογραφή και τη συμμετοχή του σε απολύσεις συναδέλφων. Κανείς δεν πρέπει να βάλει την υπογραφή του σε μία προδήλως παράνομη και αντισυνταγματική διαδικασία.
Εξάλλου και μόνο η εισαγωγή αυθαίρετης ποσόστωσης και περαιτέρω επιμερισμού ανά οργανική μονάδα στρεβλώνει κάθε έννοια «αντικειμενικής» και «δίκαιης» κρίσης, που οι εισηγητές του Νόμου ισχυρίζονται ότι αποκαθιστούν. Κι αυτό γιατί ακόμα κι αν ο αξιολογητής κρίνει ότι υπάρχουν πολλοί «ισάξιοι» υπάλληλοι στη μονάδα που προΐσταται, δεσμεύεται από τις διατάξεις του νόμου να εξαιρέσει οπωσδήποτε κάποιους, υλοποιώντας υποχρεωτικά την ποσόστωση. Τα παραπάνω φυσικά αποτελούν επαρκή λόγο για την προσφυγή εκατοντάδων χιλιάδων αξιολογούμενων στη δικαιοσύνη. Υπό την έννοια αυτοί οι «αξιολογητές» συμμετέχοντας στη διαδικασία αυτή διακινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με χιλιάδες προσφυγές εις βάρος τους.
Να καλέσει τις Δευτεροβάθμιες και Πρωτοβάθμιες Συνδικαλιστικές Οργανώσεις να προχωρήσουν άμεσα σε Γενικές Συνελεύσεις σε όλες τις υπηρεσίες και τους χώρους εργασίας με βασικό στόχο την ενημέρωση, τη συζήτηση και τη λήψη μέτρων για την ακύρωση της διαδικασίας της «αξιολόγησης».
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. σε νέα συνεδρίασή της θα συγκεκριμενοποιήσει τις αποφάσεις της ανάλογα με τις εξελίξεις
Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής
(Β΄ Διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών, Τμήμα Νομοτεχνικής Επεξεργασίας σχεδίων και προτάσεων Νόμων).
«Όπως έχει παγίως κριθεί από τη νοµολογία κατά την ερμηνεία των ανωτέρω διατάξεων (…) βασικές αρχές και κατευθύνσεις του συστήματος αξιολόγησης είναι η αντικειμενική και αμερόληπτη στάθμιση βάσει σαφώς προσδιοριζόμενων κριτηρίων της επαγγελµατικής ικανότητας και καταλληλότητας των υπαλλήλων σε σχέση µε το αντικείμενο της εργασίας τους και τα καθήκοντά τους, αλλά και της απορρέουσας από το Σύνταγµα (άρθρο 5) αρχής της αξιοκρατίας (…) η δε βαθμολόγηση των Δηµοσίων Υπαλλήλων πρέπει να γίνεται πάντοτε μετά από αντικειμενική και ουσιαστική αξιολόγηση και κρίση τους από τα αρµόδια όργανα (ΣτΕ 1667-9/2002, βλ. και ΣτΕ 1670/2002 Διοικ. Εφ. Αθ. 788/2011, Διοικ. Εφ. Αθ. 88/2010. Βλ., επίσης, άρθρο 81 παρ. 1 του Ν.3528/2007 «Κύρωση του Κώδικα Κατάστασης Δηµοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. (…) Υπό το φως των ανωτέρω, δημιουργείται προβληματισμός ως προς το αν η αναγκαιότητα επιβολής των προτεινόμενων ποσοστώσεων για την επίτευξη του επιδιωκόμενου από τον Νόµο σκοπού είναι εµφανής και σαφώς διαγνώσιµη, ώστε να συνιστά αναλογικό, σύµφωνο προς το άρθρο 25 παρ.1 του Συντάγματος, περιορισµό του δικαιώµατος των Δηµοσίων Υπαλλήλων να εξελίσσονται και να αξιολογούνται βάσει σαφώς προσδιοριζόμενων κριτηρίων επαγγελµατικής ικανότητας και καταλληλότητας, σε σχέση προς το αντικείμενο της εργασίας τους και τα καθήκοντά τους, συµφώνως και προς την συνταγματικώς κατοχυρωμένη στο άρθρο 103 παρ.7 εδ. β΄ του Συντάγματος αρχή της αξιοκρατίας, δεδομένου ότι η βαθµολογία που προτείνεται να λαµβάνει κάθε υπάλληλος δεν θα συναρτάται προς την ατοµική του αξία, τις ικανότητες και τις επιδόσεις του κατά την άσκηση των υπηρεσιακών του καθηκόντων, αλλά προς το προκαθορισμένο ποσοστό ανά κλίµακα βαθμολόγησης (πρβλ. και ΣτΕ 1917/1998)».