Aρίστευσε στις Πανελλήνιες Εξετάσεις συγκεντρώνοντας 19.376 μόρια, που τoυ ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες της Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Ο Κεφαλονίτης Ευαγγελινός Μιχελής από τα Δενδρίνατα Πυλάρου μιλά στο star.gr για τις εξετάσεις, τους στόχους και τα όνειρά του, ενώ δίνει τα δικά του χρήσιμα tips για την επιτυχία.
Οι βαθμοί του μοιάζουν εξωπραγματικοί. Έκθεση 18,8, Βιολογία 19, Φυσική 20, Χημεία 19,8. Ο ίδιος απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια για το διάβασμα και τα μαθήματα:
«Μέχρι τη Δευτέρα Λυκείου διάβαζα 1 – 2 ώρες. Από την Τρίτη Λυκείου ξεκίνησα να μελετάω 4 – 5 ώρες, πάντα μετά το μεσημεριανό μου ύπνο, πάντα κοιμάμαι το μεσημέρι. Στην τελική ευθεία, από το Μάρτιο και μετά διάβαζα 7 – 9 ώρες. Φροντιστήριο πήγαινα μια ώρα Βιολογία και Χημεία. Στην Έκθεση με βοηθούσε η καθηγήτριά μου από το σχολείο. Προτιμούσα να διαβάζω μόνος μου στο σπίτι και να οργανώνω το διάβασμά μου, θέτοντας κάθε μέρα μικρούς, σταθερούς στόχους».
Όπως λέει, η Ιατρική προέκυψε σαν επιθυμία ζωής:
«Πήρα την απόφαση να επιλέξω την Ιατρική Αθηνών στη Δευτέρα Λυκείου. Δεν είχα από μικρός όνειρο να γίνω γιατρός. Ζύγισα τους στόχους μου και έτσι επέλεξα τη συγκεκριμένη σχολή, γιατί είναι πιο κοντά σε αυτό που θέλω να κάνω. Το να μπορείς να φέρεις μια αλλαγή στη ζωή κάποιου, έστω ενός ανθρώπου, είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Ήταν μια συνειδητή απόφαση, γιατί αυτό με γεμίζει, το να προσφέρω».
Όσον αφορά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι άνθρωποι στην Ελλάδα της κρίσης, όπως μας λέει, με όπλο το πείσμα και το όραμα όλα μπορούν να γίνουν:
«Σε όποια χώρα κι αν βρίσκεσαι, αν έχεις πείσμα και όραμα θα κάνεις πάντα τη διαφορά. Να κάνεις μια καινοτομία, να πάρεις μια πρωτοβουλία. Θέλω να βρεθώ με ανθρώπους με τους οποίους θα μπορώ να συνεργαστώ και να κάνουμε κάτι καινοτόμο, κάτι ωραίο για εμάς και τον τόπο μας. Έχω σκεφτεί τον εαυτό μου στο εξωτερικό αλλά θα επέστρεφα σίγουρα κάποια στιγμή».
Το μήνυμά του στα παιδιά που ξεκινούν τώρα το ταξίδι της ζωής είναι γεμάτο ελπίδα και φως:
«Αυτό που έχω να πω στα παιδιά είναι να έχουν το μεγάλο στόχο στο μυαλό τους, αλλά πρώτα να θέτουν πιο μικρούς, καθημερινούς στόχους και να τους κατακτούν, έναν έναν. Σε όσους δεν πήγαν καλά, να μην απογοητεύονται γιατί αυτή η προσπάθεια θα φανεί πιο μετά, ο κόπος και οι γνώσεις τους δεν θα χαθούν. Οι Πανελλήνιες είναι ένα πρώτο βήμα στο ταξίδι της ζωής. Τα δύσκολα, τα μεγάλα και τα ωραία είναι αργότερα…»