Σε επικίνδυνα μονοπάτια η ΠΓΔΜ

Με τη χώρα να σέρνεται ακυβέρνητη και να βουλιάζει στην παρακμή, οι βασικοί πρωταγωνιστές του πολιτικού δράματος που συγκλονίζει την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και απειλεί με φωτιά τα Βαλκάνια, παίζουν τα ρέστα τους. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός, Νίκολα Γκρούεφσκι, εάν χάσει, φεύγει από την εξουσία και πιθανότατα οδηγείται στη φυλακή, ενώ κινδυνεύει να δει το ιδεολόγημα του «μακεδονισμού», με το οποίο πολιτεύτηκε και εξουσίασε επί μία δεκαετία, να καταρρέει.

Ο ηγέτης του δεύτερου σε έδρες σχηματισμού SDSM του Ζόραν Ζάεφ, που μαζί με τους Αλβανούς συγκροτούν κυβερνητική πλειοψηφία, ξέρει πως ίσως δεν θα του δοθεί άλλη τέτοια ευκαιρία, αφού αν η χώρα οδηγηθεί σε νέες εκλογές, ο Γκρούεφσκι μπορεί να τις κερδίσει καταγγέλλοντάς τον σαν «εθνικό μειοδότη». Οσο για τον τρίτο του παιγνιδιού, τους Αλβανούς, η πιο μεγάλη ώρα, μετά εκείνη της υπογραφής της συμφωνίας της Αχρίδας, το 2001, είναι τώρα. Η ώρα, δηλαδή, να κάνουν ένα ακόμη μεγάλο βήμα στην κατεύθυνση της ομοσπονδιοποίησης της χώρας, και από εκεί και ύστερα σε βάθος χρόνου όλα γίνονται…

Επί του παρόντος, και ενώ ο χρόνος κυλάει επικίνδυνα, οι τρεις παίκτες παραμένουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους. Ο Ζάεφ και οι Αλβανοί περιμένουν από τον πρόεδρο Ιβανόφ να τους δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, δεδομένου ότι διαθέτουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ο ανώτατος πολιτειακός άρχων, έχοντας πίσω του και τον εθνικολαϊκιστή Γκρούεφσκι, αρνείται, παραβιάζοντας κατάφωρα το σύνταγμα, με τον ισχυρισμό ότι μια τέτοια συμμαχία θα παραδώσει το «μακεδονικό κράτος» στους Αλβανούς και στη Βαλκανική έχει ήδη σημάνει συναγερμός.

Σε άλλες όχι μακρινές, εποχές, μια τέτοια εσωτερική κρίση θα είχε ελεγχθεί εν τη γενέσει της από Αμερικανούς (κυρίως) και Ευρωπαίους. Τώρα, όμως, το επικίνδυνο κενό εξουσίας που παρατηρείται στα Βαλκάνια, δίνει διαστάσεις εφιάλτη στο αδιέξοδο στο οποίο μετεωρίζεται το κομβικής σημασίας για τις λεπτές ισορροπίες της καυτής περιοχής γειτονικό μας κράτος.

Στο γενικότερο αλαλούμ που παρατηρείται, ο Αμερικανός πρέσβης Τζες Μπέιλι δεν ξέρει τι να κάνει για να σβήσει τη φωτιά. Μέχρι και πριν από τις εκλογές στην πατρίδα του, πολιτική του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ήταν η τήρηση της συνταγματικής τάξης και της σύγκλισης Σλαβομακεδόνων και Αλβανών, και οι μεταρρυθμίσεις με στόχο των ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. Τώρα από την Ουάσιγκτον τον κατηγορούν ότι «υποστηρίζει αριστερές πολιτικές δυνάμεις εις βάρος άλλων πολιτικών ομάδων της χώρας». Αυτό ισχυρίζονται, επικαλούμενοι «αξιόπιστες πληροφορίες», έξι Ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές σε επιστολή που απέστειλαν στον νέο ΥΠΕΞ, Ρεξ Tίλερσον, και η οποία δημοσιεύεται στα ΜΜΕ των Σκοπίων, ζητώντας εμμέσως την απομάκρυνσή του. Ολα δείχνουν ότι δεν θα μακροημερεύσει.

Και βέβαια δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς να βρει από πού προήλθαν οι «αξιόπιστες πληροφορίες». Αρκεί να αναφερθεί ότι ο Γκρούεφσκι είναι εκείνος που καταγγέλλει ότι πίσω από το «σχέδιο» απομάκρυνσής του από την εξουσία κρύβονται οι ΗΠΑ (του Ομπάμα) και οι Ευρωπαίοι, εκδοχή που προβάλλει και ο ρωσικός παράγοντας, ο οποίος έχει αγκαλιάσει τον Γκρούεφσκι.

Με τους Αμερικανούς να μην ξέρουν, προσώρας, τι τους γίνεται και τους Ευρωπαίους να μην τους υπολογίζει κανείς –η μεσολαβητική προσπάθεια Μονγκερίνι απέτυχε παταγωδώς–, η Μόσχα επιχειρεί να εκμεταλλευθεί το κενό εξουσίας στη Βαλκανική, για να επεκτείνει την επιρροή της, εμπλεκόμενη ενεργά στην κρίση στα Σκόπια, στο πλευρό του εθνικιστή Γκρούεφσκι, τον οποίο επιθυμεί διακαώς στη γεωπολιτική της αγκαλιά και εκείνον να γλυκοκοιτάζει προς Ανατολάς, φτάνει να μείνει στην εξουσία.

Οι ανακοινώσεις του ρωσικού ΥΠΕΞ με κατηγορίες εναντίον των ΗΠΑ και των Βρυξελλών για αποσταθεροποίηση της FYROM μεταδίδονται κατά ριπάς, ενώ πορτρέτα του Πούτιν κοσμούν τις καθημερινές διαδηλώσεις των οπαδών του Γκρούεφσκι στα Σκόπια. Οταν, βεβαίως, πέρυσι κατέβαιναν στους δρόμους οι οπαδοί της αντιπολίτευσης εναντίον του αυταρχισμού του Γκρούεφσκι, από το Κρεμλίνο μεταδιδόταν ότι οι κινητοποιήσεις ήταν έργο του… Σόρος και πως υπεκινείτο «πορτοκαλί επανάσταση», όπως στην Ουκρανία και στη Γεωργία!