«Βασική ανησυχία μας είναι η ανεργία», είχε δηλώσει προ ημερών ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας, κ. Μαρκ Ρούτε, σε συνεδρίαση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.), υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν προβληματισμοί για την οικονομία της χώρας.
Παρότι οι εκτιμήσεις του Ο.Ο.Σ.Α κάνουν λόγο για προβλεπόμενη ανάπτυξη το 2015 της τάξης του 2% στη χώρα και 2,2% για το 2016, ενώ το συνταξιοδοτικό όριο θα αυξηθεί στα 66 χρόνια από το 2021 κι η ανεργία κυμαίνεται στο 7%, η κυβέρνηση συνεχίζει να προσπαθεί για περισσότερες θέσεις εργασίας.
Όλα αυτά, ενώ τον περασμένο Μάιο στην Ολλανδία, σύμφωνα με στατιστικές του Ο.Ο.Σ.Α η ανεργία είχε πέσει στο 6,9% σε σχέση με το 7,0% του Απριλίου και Μαρτίου, τη στιγμή που ο μέσος όρος ανεργίας στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης κυμαίνεται στο 11,2%.
Πώς, όμως, η Ολλανδία κατορθώνει να συγκεντρώνει τόσο χαμηλά ποσοστά ανεργίας; Το 10% που είχε σημειωθεί τη δεκαετία του 1970 στοιχειώνει ακόμα τους Ολλανδούς που αγωνιούν για την πιθανότητα επαναφοράς της προτέρας κατάστασης;
Με το έργο της εύρεσης εργασίας καταπιάνεται δυναμικά το Werkgeversservicepunt (WSP) της Χάγης, το οποίο αντιστοιχεί στον ελληνικό Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού, είναι 100% κρατικός φορέας, χρηματοδοτείται από το κράτος και συνεργάζεται με τον Δήμο της Χάγης.
Σε επίσκεψη που το protothema.gr είχε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει χάρη σε πρωτοβουλία της ολλανδικής πρεσβείας στην Αθήνα, ο εκπρόσωπος του κέντρου ευρέσεως εργασίας, εξήγησε πως στην Χάγη, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ολλανδίας με πληθυσμό 551.000 πολιτών, το ποσοστό ανεργίας «χτυπάει» κόκκινο, καθώς φτάνει ακόμα και το 17,7%. Το 12%, μάλιστα, αντιστοιχεί στο ποσοστό νεανικής ανεργίας, ενώ από τους νέους ηλικίας 18-27 το 60% δεν διαθέτει εργασιακή εμπειρία.
Ο οργανισμός, λοιπόν, δέχεται υποψηφίους ακόμα και με περιορισμένη εκπαίδευση, αλλά με κίνητρο και όρεξη για δουλειά, ανθρώπους που δεν γνωρίζουν καλά τη γλώσσα, με αναπηρία, με οικογενειακά προβλήματα, καθώς και πρώην κρατούμενους, και τους εντάσσει σε ειδικά προγράμματα διάρκειας 10 εβδομάδων, μέσω των οποίων εκπαιδεύονται και ετοιμάζονται για την αναζήτηση εργασίας. Την ίδια ώρα, δέχεται ανθρώπους που έχουν ξεπεράσει το 50 έτος της ηλικίας τους και τους προετοιμάζει αναλόγως, ώστε να επανενταχθούν στην αγορά.
Σύμφωνα με εκπρόσωπο του οργανισμού, η Χάγη είναι μία πόλη σε άνθιση, μία πόλη που φιλοξενεί τους περισσότερους διεθνείς οργανισμούς και ινστιτούτα, γεγονός που την καθιστά την «πρωτεύουσα» της διπλωματίας.
«Εδώ δεν υπάρχουν σύνορα για επιχειρήσεις. Αποτελεί θεόσταλτο δώρο ο διεθνής τρόπος ζωής της πόλης της Χάγης», εξηγεί ο εκπρόσωπος του WSP και επισημαίνει πως στόχος είναι να καλυφθούν 10.000 θέσεις εργασίας μέσα στο ερχόμενο έτος.
Πώς, όμως, κάτι τέτοιο είναι εφικτό; Ο ίδιος περιγράφει πως το σύστημα επιλογής υποψηφίων είναι εξαιρετικά λειτουργικό καθώς προγραμματίζονται σύντομες συναντήσεις υποψηφίων με πιθανούς εργοδότες, συνοδεία αρμόδιων υπαλλήλων του οργανισμού. Στη συνέχεια προεπιλέγονται οι επίδοξοι υποψήφιοι από την αρμόδια ομάδα του WSP ώστε να ταιριάξουν με τα χαρακτηριστικά που ζητούν οι εργοδότες. Οι υποψήφιοι λαμβάνουν συμβουλές για τον τρόπο ντυσίματος, συμπεριφοράς, για το πώς να παρουσιάζονται στον εργοδότη, πώς να συντάξουν το βιογραφικό τους και το εισαγωγικό σημείωμα.
Κάποιοι από τους υποψηφίους που είναι ενταγμένοι στο πρόγραμμα, εργάζονται στο εστιατόριο του WSP και παράλληλα εκπαιδεύονται στη μαγειρική τέχνη ώστε να βρουν θέση εργασίας στις κουζίνες γνωστών ξενοδοχείων. Ένας από αυτούς είναι και ο 46χρονος Ραφίκ, ο οποίος είχε φτάσει στην Ολλανδία με την οικογένειά του από το Μαρόκο. Με κόπο και σημαντικές δαπάνες άνοιξε την δική του επιχείρηση, αλλά δεν είχε επιτυχία με αποτέλεσμα να πτωχεύσει. Για τρία χρόνια έμεινε άνεργος, ενώ παράλληλα αντιμετώπισε σοβαρή ασθένεια. Αφού ανάρρωσε απευθύνθηκε στον οργανισμό και εντάχθηκε στο πρόγραμμα. Με έφεση στη μαγειρική, αλλά όχι εργασιακή εμπειρία στο αντικείμενο, άρχισε να εργάζεται στο εστιατόριο του οργανισμού και μέσα σε μόλις τρεις εβδομάδες κατάφερε να βρει δουλειά σε 4αστερο ξενοδοχείο ως βοηθός μάγειρα.
«Ο πατέρας μου ήταν σεφ. Εγώ μάλλον το έχω στα γονίδιά μου και ό,τι ετοιμάζω είναι νόστιμο», δήλωσε στο protothema.gr ενθουσιασμένος με το νέο ξεκίνημά του Ραφίκ, ο οποίος εξελίχθηκε σε εξαιρετικό δημιουργό γεύσεων. Χαμογελαστός, αισιόδοξος και ευγνώμων για τις υπηρεσίες του οργανισμού και ενώ σέρβιρε μία εύγεστη σούπα που είχε ετοιμάσει ο ίδιος στην ομάδα δημοσιογράφων από την Ελλάδα, είπε: «Μέσα σε τρεις εβδομάδες βρήκα δουλειά σε 4αστερο ξενοδοχείο!».
Το ίδιο ενθουσιασμένοι για την ευκαιρία είναι και οι υπόλοιποι υποψήφιοι, καθώς όπως δηλώνει ο επικεφαλής του προγράμματος νέων οι περισσότεροι βρίσκουν εργασία με ικανοποιητικό μισθό μέχρι να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα.
Βέβαια, δεν λείπουν και οι περιπτώσεις διακρίσεων, καθώς αν ένας Ολλανδός υποψήφιος έχει τα ίδια προσόντα με έναν αλλοδαπό, είναι περισσότερο πιθανό να προσληφθεί ο Ολλανδός και να απορριφθεί ο αλλοδαπός. Μάλιστα, οι υποψήφιοι έχουν πιθανότητα της τάξης του 70% να προσληφθούν αν κατάγονται από την Ολλανδία. Την ίδια στιγμή, το 90% όσων έχουν αραβικό όνομα απορρίπτονται. Επομένως, δεν είναι λίγοι όσοι αλλάζουν το μικρό τους όνομα για να γίνει η αίτησή τους πιο ελκυστική στον εργοδότη.
Παράλληλα, ο οργανισμός φροντίζει ώστε μία οικογένεια με άνεργο μέλος να λαμβάνει επίδομα ανεργίας από 1.200 έως και 1.800 ευρώ μηνιαίως.
Την ίδια στιγμή, ευκαιρίες έχουν και οι πρώην κρατούμενοι αλλά και οι άνθρωποι με προβλήματα ψυχικής υγείας ή άλλης μορφής αναπηρία, καθώς δεν είναι λίγοι όσοι προσλαμβάνονται σε μουσεία ως φύλακες.
Όπως εξηγεί ο επικεφαλής του προγράμματος νέων η λέξη-κλειδί για την επιτυχία είναι η «συνεργασία». Μάλιστα, ερωτηθείς από το protothema.gr σχετικά με το πώς η Ελλάδα θα μπορούσε να εισάγει το «know-how» για την αντιμετώπιση της ανεργίας, δήλωσε πως είναι απαραίτητο οι οργανισμοί να συνεργάζονται μεταξύ τους και να υπάρχει ένα δίκτυο επικοινωνίας ώστε το ένα όργανο να βοηθά το άλλο. Μπορεί αρχικά, όπως τόνισε, να δαπανηθούν χρήματα για τη δημιουργία του οργανισμού που θα καλύπτει όλες τις ανάγκες των υποψηφίων, αλλά μακροπρόθεσμα τα αποτελέσματα θα είναι τόσο ικανοποιητικά που δεν θα εκφράζονται ανησυχίες για τις δαπάνες.